UNRAVEL

Chapter 19

"You"

"W-what?" Nalilitong tanong ko. Anong ako eh hindi ko naman sila kilala noon. Tumawa lang naman siya

"So how are you?" Pag iiba niya sa usapan.

"Just okay. Ahm actually gusto kita maka usap. Yung letter na gusto mong mabasa ko, kinuha kasi ni Ximena. What is it?" Sa tanong ko ay umiwas agad siya ng tingin

"Nothing important. Ahm parang nagugutom nga ata ako"

"Maya"

"I can't tell you" gaya nga ng sabi ni Ximena.

"But why?"

"I'm sorry, please just forget it. Ayokong may mabago. I know I'm being selfish but I want to be here" Hindi ko maintindihan. I'm a detective pero feeling ko ang tanga tanga ko para i solve ang misteryo nila. One more thing

"Ahm anong ibig mong sabihin sa sinabi mo? Na sakin mo unang narinig ang Maya" Gusto kong malinawan, sa mga sinasabi nila ni Ximena parang may hindi ako alam na nangyari sa buhay ko oh. . . .

"Wala kaba talagang idea? Kahit konti manlang? I don't think so. You're Officer Analeigh Cortez" nakangiting sabi niya. Ako naman ang nag iwas ng tingin bigla.

Impossible.

"Wala kana bang ibang sasabihin? Clarification? Rules?"

"Rules?" Tanong ko. Ngumiti lang naman siya.

"Kilala ko si Ximena. I'm sure nag set siya ng rules para sating dalawa." Pfft napatawa nalang ako ng mahina.

"Guess what. Alam kong ganoon mo na siya kilala para malaman ang ayaw at gusto niya pag magkasama tayo. Nevermind it, alam ko din namang naiintindihan mo siya"

"What if I don't? What if ayoko siyang sundin" hindi ako agad nakasagot. Nag hihintay na sabihin niyang nag bibiro lang siya. But looking into her eyes, she's serious.

"Bakit kailangang ako ang mag paraya?"

"I. . . . I do--"

"Bakit siya ang pinili mo?" Hindi ako makasagot, hindi ko alam ang sasabihin sa kanya.

"I met you first. I love you first."

"I'm sorry" at sa sagot ko tuluyan ng bumagsak ang mga luha niya.

"I know. Ahm m-may iba kapa bang sasabihin? Gusto ko sana magpahinga" Marami pa sana akong gustong itanong.

"Next time. Mag pahinga ka muna" Ngumiti lang naman siya at nahiga na ulit.

Palabas na sana ako ng kwarto ng muli siyang mag salita.

"Be careful. You still don't know how mad she can be"

. . . . .

Palabas na ako ng hospital ng makasalubong ko si Adaline. Mukang nagpasya nading umuwi sawakas.

"Kilala mo ba mother ko?" Bungad niya.

"Si Mrs. Valerie Flores? Ah yeah nag meet kami before sa birthday ni Mrs. Harlee Ortega. Why?"

"Tawagan mo daw siya. As soon as possible"

"Oww, okay?" Tipid na sagot ko pero hindi padin ako makawala sa mapang hinala niyang tingin.

"Baka about sa flower na tinatanong ko. May inquiries lang"

"Ohh? Okay, sabay kana. Kakain kami sa bahay nagluto daw siya, and kasama isang kapatid ko at si Harlee." Muka naman siyang naniwala.

"Okay. Sabay nalang ako sa kotse mo" Tatanggi sana ako pero kasama si Harlee. I want to see her.

"Ang liit talaga ng mundo. Kaibigan mo pala si Harlee" Panimula niya sa usapan ng makasakay kami sa kotse.