UNRAVEL

Chapter 31

"Who are you?"

"Ximena your wife. Just a little bit darker though"

"Anong ibig mong sabihin?" May hinala naman na ako sa ibig niyang sabihin pero pinagdadasal kong mali ako. Please not again.

"What I mean is. Wala pa akong name so Ximena the second muna since ayoko ng name ni Maya at since mas magkatulad naman kami ni Ximena" Nakangiting sabi niya. Na aalala ko noong una kong nakilala si Ximena Ganitong ganito siya noon.

"But For the sake of Maya, I'll kill you later. Here is your gun, you'll need it later. Selfieeeeeee"

"Teka la---" Napapikit nalang ako bigla ng mag flash ulit ang camerang matagal ko ng hinahanap.

She's Gone. So ang camera nga nayon ang dahilan. Yon din ang huli kong nakita bago mag time travel noon.

Napatingin ako sa baril na binalik niya sakin. Natigil ako sa pag iisip ng biglang may marinig kaming bumukas na pinto at . . .

"Oh come on Cousin Xime! Wag mo kong ilaglag at isumbong kay Dad Please? Ililibre kita bukas"

"Kuya Nathan Kahit hindi kita isumbong alam naman na ni Uncle noh. Kaya umamin kana na nabangga mo kotse niya para mas mababaw ang parusa"

"T-that is m-my son. H-how" Tinignan ko ang gulong gulo din na si Mr Alvarez.

"You, Sabihin mo kung anong nangyayari! B-bakit buhay pa ang an--No wait. Ang ayos nitong bahay katulad ng ayos noon. And now, my son. He. . . .he's still here. I'm back. No. Kailangan kong patayin na agad si Ximena para hindi niya mapatay ang anak ko" What?

"No! Mr Alvarez let's talk first" Bago pa siya makalabas ng tuluyan para puntahan ang anak ay napigilan ko na siya. Naipahiga ko siya sa mga bubog ng vase.

"G-get off! N-nat--hmmpp" Tinakpan ko nadin muna ang bibig niya.

"Shh Mr. Alvarez. Let me think first please. J-just please" Hindi ko na namalayan na may tumutulo na palang luha sa mga mata ko. Why?

Ang daming pumapasok na Impormasyon sa utak ko. Hindi ko alam kung ano na ang totoo at kung ano ang paniniwalaan. Please, sana mali ako.

Unti unti na akong nawawalan ng lakas sa kakapigil sa kanya. Nang muling mamatay ang ilaw ay alam kong palabas na ulit sila.

"B-bitaw. . .bitawan m-mo k--" Nakita ko naman agad ang plano niya na saksakin ako ng bubog kaya napigilan ko pa siya at siya naman ang nahiwa nito sa kanang palad. Masyadong malalalim ang naging hiwa nito na sure akong magmamarka ito at magkakaroon ng pekl-- O.O

Napatigil ako bigla. Noong una kaming magkita sa Bahay din nato ay may sugat na siya kanang palad. But now, bakit. . . .

"Papatayin ko siya! Nathan anak lumayo ka sa kanya!" Sh** nawala ako sa focus bigla kaya nakawala siya sa pagkakahawak ko.

"Sir Marco! W-wait No stop!"

*BANG!

"Ximena!" Hindi ko siya naabutan agad kaya tinamaan agad si Ximena sa balikat. Agad naman siyang pinuntahan ng ama.

"D-dad?"

"A-anak! Y-you're alive. L-lumayo ka sa kanya papatayin ka niya anak, kayo ng uncle mo. Kaya naman pipigilan ko na siya agad" Hindi na siya nakakapag isip ng maayos. At pati nadin ako, kaya ng muli niyang tinutok ang baril kay Ximena ay nagdilim nadin ang paningin ko.