UNRAVEL

Chapter 4

Oh Baby you don't know me yet

Oh Baby you don't know me yet

Oh Baby you don't know me yet

Analeigh? Anong sinabi mo at higit sa lahat.

Anong ginawa mo!?

Ughh nababaliw kana ba! She. . . . She's 19 and you're 29! Ikaw itong mas matanda umayos ka.

Okay calm down. Inhale, exhale. Nag focus nalang ako sa pag da drive. Matapos ang naganap kanina ay hindi na siya nagsalita. Tahimik siyang sumakay ng kotse.

Namumutawi ang katahimikan sa paligid namin. Ginabi nadin kami sa daan dahil sa traffic.

"I'm hungry" nagulat pa ako ng mag salita siya bigla.

"Ahm malapit naman na ata tayo sa bahay nyo. D-doon ka nala--"

"I'm starving" This time she looks at me.

"What do you want to eat?" Tanong ko nalang. Tutal gutom na din naman ako.

"Aside from you?" Hindi ako pumapatol sa ganito.

"Naka uniform kapa" sabi ko na biglang kinatawa niya. May mali ba sa sinabi ko?

"Hahahahaha next time mag dadala nalang ako ng extra shirt para di ka makonsensya. May convenience store sa gilid oh. Mag noodles nalang ako" ginilid ko ang kotse malapit sa sinabi niya. Buti nalang at wala ding masyadong tao kaya may pwesto kami.

"Here. Bumili din ako chicken at kanin. Kumain ka kahit onti"

^_^"Thank you. Kain kana din" Pinagmasdan ko muna siya saglit. Hindi ko maintindihan ang babaeng to. Kala mo may split personality.

"Yung nangyari kanina. . . . ." Hindi ko alam ang isusunod. Ano nga ba nangyari kanina?

"Do you think may extra gravy sila? Kulang eh" nakangiting tanong niya sakin.

"Ha? Ah wait I'll check" nagpunta ako sa counter para humingi. Pero pag lingon ko sa kanya ay may nilabas itong. . . . Ahm medicine? Nahulog pa nga niya ang isa. She's shaking.

Nang masigurado kong okay na siya ay agad na akong bumalik sa pwesto namin.

"Here"

"Thank you" kinabahan at natakot ako bigla. May nagawa ata akong mali. I wanted to ask.

"Leigh? Yow mamen!" Pag minamalas ka nga naman. Si Oliver.

"Babe mag cup noodles nalang ak-- Ximena?" Napatingin din si Ximena sa babaeng kasama ni Oliver.

"Adaline, oh Hi"

"Babe you know her?" Lumapit samin ang dalawa at naupo din.

"Y-yeah she's my. . . . Ahm my. . . I'm her ahm I'm her frie--"

"Psychiatrist" biglang sabi ni Ximena. Natahimik naman kami.

"Okay! Ahm bibili lang ako foods. Analeigh pasam--"

"Good idea. May bibilin din ako" hindi ko na sya pinatapos at hinila na palayo.

"That's awkward. What are you doing Leigh? Bat may kasama kang student sa ganitong oras?"

"It's just 7pm. Wala akong ginagawang mali noh. How about you? Serious bout her?" Tinignan namin ang dalawang babaeng nag uusap.

"More than serious. But Leigh I'm worried about you. Hindi ko alam pero kinakabahan ako"

"Ako din. Kinakabahan ako para sa sarili ko. M-may nagawa ata akong mali" at sa sinabi ko natahimik kami.

"I never know you're into girls. Liligawan pa naman sana kita noon" Putol niya sa katahimikan.