BÖLÜM 17

805 45 0
                                    

Keyifli okumalar....
 

                              KARAN

Şimdi yanımda olmalıydı.Kollarımın arasında...
Ona sarılmalı,doyamadığım, gökyüzüne benzeyen gözlerine bakmalıydım özgürce.
Doya doya...

Göğsüme koyduğu başını,saçlarının o bahar kokusunu hissetmeli onu daha sıkı kucaklamalı,sarıp sarmalayıp içime katmalıydım.Onunla uyuyup onunla uyanmalı,dudaklarında ki tebessümün tadını çıkarmalıydım.Böcek korkusu ile etrafta çocuk gibi çığlık çığlığa tepinip durduğunda onunla olmalı,onu kucakladığım gibi kara böceklerin arasından kaçırmalıydım.Kitaplarının tozlarını alırken hapşıra hapşıra ona yardım etmeliydim.Müzik listesinde sonu gelmek bilmeyen rock şarkılarını onunla beraber dinlemeli,bağıra çağıra söylediği şarkılara onunla birlikte eşlik etmeliydim.
Ama ...

Pişmanlıkla iç çektim.
Hakkım yokken istediklerim yüzünden yüreğim patlayacaktı.Kalıbıma sığmıyordum.Onu hak etmediğimi,onca yaptığımdan sonra kalbindeki kırıkların sahibi olduğumu bilmeme rağmen...
Onu hayatımda istiyordum.
Yanımda,soluğumda,ömrümde...

Asya...İsmini dahi söylemeye kıyamıyordum.Bu ismi söylemeye,ağzıma almaya hakkım bile yoktu.Yasaktı...

Aylar önce aşk ile bakan vurulduğum gözleri ilk defa bugün nefretle bakmıştı.
Saf,can yakan bir nefretle...Hak ettiğim şekilde!
Ona yaptıklarımdan sonra,olması gerekeni yapıyor benden nefret ediyordu.
Kendini korumaya almıştı,uzak duruyordu.

Benim aksime...
Ondan uzak durmak için debelenip duruyordum.Gecem gündüzüm birbirine girmişti.İçime kazınan gözlerinin hatırasını silmek için uğraşıyordum sürekli.İş unutmamı,etkisinden çıkmamı sağlar diye it gibi çalışıyordum.Toplantıdan toplantıya koştuğum bütün zamanlar da ne onunla geçirdiğim günlerden ne de gerçekleri öğrendiğinde hayal kırıklığıyla dolan mavilerinin anısından kurtulabiliyordum.
Daha önce kimsenin olmadığı kadar içime işlemiş,resmen yüreğime dağlanmıştı.
Annem ve babamdan sonra,Kavin dışında kimseyi bu kadar benimseyeceğimi,
seveceğimi düşünmemiştim ama bu fikrimi bir ayda değiştirivermişti.Hayatıma giren kimseye hissetmediklerimi ona hisseder olmuştum.

Özlüyor,yolunu gözlüyor,onu merak ediyordum.Hep aklımdaydı.
Hayalimde,fikrimde,sesi kulaklarımda...

Aradan geçen zamanda neler yaptığını Akay'dan öğrenmiştim.Gideceğini tahmin ettiğim için Akay'ı peşine takmak hayatımda yaptığım en doğru şey olmuştu.Aylar boyunca evden doğru düzgün çıkmayışını,
içine kapanışını,günden güne zayıfladığını Akay'dan ve gönderdiği fotoğraflardan öğrenmiştim.

Sanki beynim de bomba infilak etmiş,o an ölmek istemiştim baktığım her fotoğrafta.
Sevdiğim kadının gözlerinden akan yaşların sebebi olduğum,onu hiç düşünmeden mahvettiğim için kendi kendime küfretmem yetmediğinden,birkaç posta da Mirza'nın çekmesini istemiştim.Hazan'ın batırdığı proje bile yetmemişti günahlarımın kefareti olmaya daha fazlasına layıktım.Aşağılık itin tekiydim.
Sonunu düşünmeden çıktığım o yolda şimdi pişmanlığın koca yüküyle kıpırdayamıyordum yerimden.

Geriye döndüğünü Mirza söylemeden önce,
Asya daha yola koyulduğu ilk anda haber vermişti Akay.
Dönmesini artık toparlandığına bağlarken,
bir daha gitmeyeceğini umuyordum.
O yazlıktan onu kollarımın arasına alıp sıkı sıkı sarmak için gittiğim kaç seferde eli boş döndüğümü hatırlayamıyordum.Son noktaya kadar gelip kapısına dikildiğim halde 'Çal kapıyı'diyen yüreğimin yerine 'Onu zerre kadar hak etmiyorsun' diyen aklımın şamarıyla gerisin geri dönmüştüm çöplüğüme.
Hak etmediğimi,beni affetmeyeceğini bile bile aşıktım.

Aklımda,fikrimde,gözlerimde,yüreğimde onun hatıraları vardı.Ne bunları unutmak istiyor ne de bu anıların getirdiği duyguların kıskacından çıkabiliyordum.
Resmen o nefret ettiğim mızmız,sünepe,aşık heriflere dönmüştüm.
Bu oyunda al aşağı edilmiştim.Bitiyordum bu kıza.Vurgundum.

İnatçı duruşuna,sadece bana bakmasını istediğim o boncuk gözlerine aşıktım.Yaralı ama olgun kalbine,ayakta durma çabasına,lakaplarına aşıktım.
Ama bilmemeliydi hiçbirini.Bundan vazgeçmeliydim.Onun temiz kalması,tüm bunlardan uzakta durması gerekiyordu.Yeni açtığı sayfada yerim yoktu,biliyordum..
Bu yüzden onu kendimden de,o şerefsiz, it abisinden de korumalıydım.Bir daha zarar görmemesi için ne lazımsa yapmam gerekiyordu.
Yapacağım da.Ona bir şey olmasına asla izin vermeyeceğim..

☆☆☆

Gülmek iyidir.
Gülümsemeniz yüzünüzden hiç silinmesin.💙
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın 🥰

KARA İKİLEM # YANILGI SERİSİ 1 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin