TÖRE AŞKI

TÖRE AŞKI =6=

Sabah uyandığımda belimin acısıyla inledim. Koltukta uyumuşum,evde fazlasıyla dağılmıştı . Volkan'ı dürtükleyip uyandırmaya calıştım. Camış hareket bile etmiyo. O sıra telefonum çaldı elimi koltuğun kenarına attığım ceketime uzattım.

"Alo" 

"Oğlum nerdesin sen düğün alışverişine gidicektik hadi seni bekliyoruz."

"Tamam baba yarim saate orada olurum."

Arayan babamdı düğün alışverişi için yalıya gidilicekmiş.

Volkan'ı tekrar dürtüklemeye başladım.

"Volkan"

"...."

"Volkan"

"...."

"Volkan lan"

"...."

"VOLKAAN!!"

Yerinden ani bi sıçramayla kalktı.

"Yuh yiğit ya. Ne bağrıyon başımda zaten davul çalıyo."

"Lan iki saattir uyandirmaya çalışıyorum. Kalkta topla şunları gitmem lazım."

"Niye ben topluyorum ya."

"Lan gerizekali kim sana bunları getir dedi. Kendin getirdin"

"Aman iyi ağamızın  huysuzluğu tutmuş gene. Hem nereye gidiyosun sen."

"Bi düşün bakalım nereye."

"Düğün alisveriişiiin"

"Oğlum kız gibi uzatmasan şu lafları"

"Dostum bilirsin heycanlanınca böyle oluyo."

"Aman ya geç kalıyorum. Duşa giricem. Bana bak çıkınca burayı temiz görmek istiyorum."

NEHIR'IN AGZINDAN

Duştan çıktıktan sonra yatağıma oturup düşünmeye  başladım. Bundan sonra ne olacak. Mutlu,mutsuz ah tabikide mutsuz. Aklıma defne geldi on yıllık dostum.onu arayıp bugün benimle gelmesini istiycektim telefon çok geçmeden açıldı.

"Alo,defne"

"Nehiir ay canıım nasılsın,çok özledim seni uzun zamandır pek fırsat bulamadık."

"Bende canım,bende. Telafi edicem merak etme. Şey diycektim. Yalıya gelir misin?"

"Tabi gelirim'de hayırdır neden yalıdasınız?"

"Gelince anlatsam"

"Tamam canım, geliyorum ben hadi görüşürüa."

"Tamam canım görüşürüz."

Defne gelene kadar saçlarımı kuruladım yaklaşık yirmi dakika sonra kapım açıldı giren defne'ydi. Hemen gidip boynuna atladim.

"Seni çok özledim"

"Bende nehir. Ama sen neden ağlıyorsun tatlım."

Defne bu sözu kullanana kadar ağladığımın farkında bile değildim.

"D-defne"

"Şşş nehir noluyor anlat bakalim"

Ona herseyi anlattıktan sonra içimde rahatlamış gibi bir his vardi.

"Hatta bugün şu  meşhur düğün  alişverişimiz var,sende gelir misin?"

"Nehir tabikide gelicem"

Hem görelim bakalım şu damat adayımızı"

O sırada aşağıdan kapı çaldı.

"Al işte iti an çomağı hazırla"

"Hadi inelim aşağıya.

Aşağıya indiğimde herkes kapını n önüne toplanmıştı. Defnenin kulağına eğilerek.

"Şu beyaz gömlekli"

O an defne öyle bi döndükü.  Tabi kafam hâlâ eğik olduğunda nasibini burnumda aldi.

"Ahh"

Herkes bana döndü

"Kızım noldu iyi misin?"

"Iıı şey iyiyim anne"

Defne hemen kolumdan tutup mutfağa sürükledi.

"Kizim rahatsız mısın  sen ya taş gibi çocuk."

"Taşmıs beğendiysen al senin olsun"

"Saçmalama"

•nehiiir hadii kızım•

Annemin sesiyle mutfaktan çıktık . Dışarıya çıktığımızda defne'nin arabasına doğru yürüdük tam kapısını açıcaktım. Yiğit engel olmuştu buna.

"Noluyo ya"

"Sen benimle geliyorsun küçük hanım."

"O niye ya"

"Nişanlıyız."

"Hatırlatmasan  olmuyo."

Ne kadar diretsemde onun arabasıyla gitmek zorunda kaldım.

Sıkıcı bir yolun ardından çokca mağazanın bulunduğu biyerde durmuştuk.

Arabadan indiğimizde erkekler kahve içmek için ayrıldılar. Bizde haliyle gelinlikçiye girdik.

"Defne ilk denedişimi alırım."

"Tamam"

O sırada yanımıza orta yaşlarda sıcacık gülümsemesiyle bir bayan geldi.

"Hoşgeldiniz efendim size nasıl yardımcı olabilirim"annem

"İki tane gelinlik  alıcaz kızlarımız için"

"Tabi efendim nasıl birşey istersiniz "

Hemen atladım.

"Sade"

"Buyrun o zaman"

Askıda gördüğüm ilk gelinliği alıp kabine ilerledim. Hiç  inceleymezdim . Taaki giyene kadar, pişman oldum bakmadan aldığıma. Gelinlik bana en az beş beden büyüktü. İçimden lanetler okurken kapı tıklatıldı .

"Nehir giydin mi"

"Defne bu bana cok büyük oldu"

"Tamam canım bekle."

Çok geçmeden defne geldi. "Nehir bide bunu dene"

Kapıyı açıp defne'nin elindeki gelinliği aldım. Üsütüme giydiğimde çok güzel oturmuştu ve gülümsememe neden olmuştu çok hoşuma gitti ve,ve hayalimdekine de çok yakındı ne zamandır kendimi izliyordum ben. O sıra defne kapıya dayandı.

"Hadi canım,olduysa çık artık"

Kapıyı açıp platforma çıktım. Yigit'in kardeşide denemiş annemlerin karşısına çıkmıştı. Beni farkedince tüm gözler bana döndü.

Herkes çok güzel  olmuş gibisinden mırıltılar söylüyodular.

Defneye dönüp

"Tamam mı çıkarıyım mı?"

"Kızım yedi aylık mısın dur, az sabret."

"Defne çıkarıyorum ben bunu ya."

"Tamam tamam çıkar  hadi"

Tam kabine dönücektim ki mağazanın girişine yaslanmıs olan yiğit'i farkettim.

Ne zamandır buradaydı bu. Benim onu gördüğümü farkedince yerinden kıpırdadı.