7.Bölüm

55 1 1
                                    

FERAY' DAN

Bodrum'dan kısa bir kara yolculuğunun ardından feribotla Datça' ya geçmiştik. 2 saat süren feribot yolculuğundan sonra Datça' da güzel bir mekânda kahvaltı etmiştik.

Datça, yürüyüş mesafesinde olan bir ada olduğu için arabayı park etmiş, kahvaltıdan sonra Datça' nın sokaklarında yürümeye başlamıştık. Birkaç anı fotoğrafı çekildikten sonra akşam yemeğini yiyip çadırlarımızı kurmuştuk.

Yarın da Eski Datça' yı gezdikten sonra Marmaris'e geçecektik.

Ertesi gün

AZRA' DAN

Eski Datça' nın güzelliklerini gezerken gözlerim arada Uğur'a kaçıyordu. Bu eski taş evler ile dolu mahallede ister istemez onunla ilgili hayaller kuruyordum.

Mütevazı olan bu yer hep istediğim evlerle doluydu. Küçüklüğümden beri durumumuzdan dolayı gözlerim hiç yükseklerde olmamıştı. O yüzden böyle küçük taş evler düşünüp orada yeni bir hayat kuracağımı hayal ederdim.

Ama Uğur gibi birini seveceğim aklımın ucundan bile geçmemişti. Hayat, gerçekten biz plan yaparken yaşadıklarımızdı. Plansız hayatıma girenlerden biri de Uğur ile tanışmak olmuştu.

Uğur ile tanışmamız film sahnelerini aratmayacak cinstendi.

10 sene önce (Azra ve Uğur 18 yaşında)

Güzel geçen lys sınavımdan sonra anneme bu güzel haberi vermek için karşıdan karşıya geçecektim. Sağımı solumu kontol edip karşıya geçiyordum ki birden sağ aradan gelen ani arabayla şoka uğramıştım. Araba son anda frene bassada yaşadığım şokla yere düşmüştüm.

Hâlâ şokun etkisindeyken yanı başımdan boğuk bir erkek sesi geliyordu. Hafif kendimi silkeledikten sonra arabanın açık kapısını görmemle bana seslenen kişinin arabayı süren kişi olduğunu anlamıştım. Sinirle adama döndüm.

- SEN GERİZEKALI MISIN?! ARABAYI BIRAZ DİKKATLİ SÜRSENE?! Deyip üstümü silkeledim ve ayağa kalktım.

Arabayı süren kişi kibar bir ses tonuyla:

- Gerçekten çok çok özür dilerim. Çalan telefonumu kapamak için birkaç saniyeliğine gözümü yoldan ayırmıştım. Gerçekten özür dilerim.

Kibar ve hoş sesi beni kısa bir anlığına etkisi altına alsa da hızla kendime geldim.

- ARABA KULLANIRKEN TELEFON KULLANILMAMASI GEREKTİĞİNİ BİLMİYOR MUSUN SEN?!

- Tabi ki biliyorum. Gerçekten çok özür dilerim. İyi misin?

Mavi ve derin bakan gözlerine daha fazla dayanamayıp:

- İyiyim. Lütfen bundan sonra dikkatli ol. Herkes benim kadar şanslı olamayabilir. İzninle annemin yanına gitmem gerekiyor.

- Tamam, söz veriyorum bundan sonra dikkatli olacağım.

Tanımadığı birine söz vermesi garibime kaçsada ona gülümseyip:

BİR DELİ SEVDA (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin