BİR DELİ SEVDA (Tamamlandı)

9.Bölüm

FERAY' DAN

Sabah kahvaltımızı Fethiye yolu üzerindeki Göcek de yapmaya karar vermiştik. Orada ettiğimiz güzel bir köy kahvaltısının ardından Fethiye yollarına yeniden düşmüştük.

Fethiye'de yapılacak çok fazla şey olduğu için Uğur, karavanla yola çıkmadan önce otel sahibi arkadaşından bizlere 3 gece 4 günlük odalar ayarlatmıştı.

Fethiye de yapılacaklar listemizde trekking, zipline, paraşüt atlama, rafting ve bungee jumping vardı. Tabi plaja indiğimiz zamanlarda yapılacak birkaç su sporu da bunlara dahildi.

Odalarımıza yerleşir yerleşmez hepimiz Fethiye' nin sıcağından dolayı kendimizi Ege sularına atmıştık.

Fatih, Karan ben ve Zeynep jetski keyfi yaparken Ömer su kayağı, Filiz ise rüzgar sörfü yapıyordu. Azra çok iyi yüzmeyi bilmediğinden plajda güneşlenmeyi tercih etmişti. Uğur ise Azra'ya kısa süre eşlik ettikten sonra Ömer gibi su kayağına binmişti.

10-15 dakika süren su sporları maceralarımızdan sonra adrenalin hormonumuz hepimizin tavan yapmıştı. O yüzden Fatih dışındaki hepimiz üstümüzü değiştirdikten sonra yamaç paraşütü yapmaya karar vermiştik.

Ömer, Filiz, Uğur, Azra iki kişilik paraşütlere binerken Zeynep, ben ve Karan tek kişilik paraşütlere binmeye karar vermiştik. Babadağ' dan Ölüdeniz' e giden yolculuğumuz kısa süre içinde başlamıştı.

Önce çiftleri gönderen hocamız bizi onlardan sonra göndermeye hazırlıyordu. Zeynep heyecanla:

- Hazır mısın Feray? Biraz sonra bir ilki yaşayacağız.

- Hazırım, sen?

- Hazırım. Karan?

Karan piç bir gülümsemeyle:

- Ben çoktan hazırım.

Hoca:

- Zeynep Hanım ilk önce siz.

Zeynep derin bir nefes alıp koştu ve çığlıkla kendini dağdan aşağı attı. Hoca bana döndü.

- Feray Hanım sıra sizde.

- Önce Karan gitsin.

Karan:

- Emin misin?

- Eminim, git hadi.

- Tamam gidiyorum aşağıda görüşürüz, der demez kendini o da aşağı attı.

Hoca:

- Hazır mısınız Feray Hanım?

Derin bir nefes alıp verdim.

- Hazırım, der demez koşmaya başladım.

Hayatımdaki en korku ve zevk dolu çığlığımla kendimi aşağı attım. Hocanın söylediği talimatları uygulayıp Ölüdeniz'e doğru inmeye başladım.

Tam kumsala inmek üzereyken dengemi kaybettim ve benden kısa süre önce inen Karan' ın üstüne düşüverdim.

Öyle bir düşüştü ki dudaklarım Karan' ın dudaklarındaydı. Bu anı kimsenin görmemesini dilerken kırmızı paraşütünün bizi örttüğünü fark ettim.

Filiz ve Azra' nın çığlığıyla kendime geldim ve kendimi Karan' ın yanına attım. Ben kendimi Karan' ın yanına atar atmaz bizimkilerin yardımıyla kırmızı paraşüt üstümüzden alındı. Ömer elini uzatıp beni kaldırdı. Ömer:

- İyi misin?

- İyiyim. (Karan' ı kaldırmak için ona yönelmiştim ki Zeynep ve Uğur' un onu çoktan kaldırdığını görmüştüm) İyi misin?