CRY OF RELEASE

NINETEEN

Nagluluto ako ng lunch namin ni Sandro... oo ako ang nagluto ng kakainin namin ngayon. Marunong naman ako eh, ayaw sana ako payagan ng mga kasambahay kaso syempre mapilit ako.

Nagtaka pa nga sila dahil first time kong lumabas ng kwarto namin na hindi pa naliligo --as in yung bagong gising effect talaga ang itsura. Lalo pa at ang suot suot kong damit ay ang white polo shirt ni Sandro, kaya ang sexy ko talaga tignan... just kidding!

So ito na nga, ako din ang naghahain ng pagkain namin habang nakamasid lang ang mga kasambahay namin. Dahil ang sabi ko, hayaan na nila akong pagsilbihan ko naman ang asawa ko, diba. Speaking of him, hindi pa ito bumababa... siguro ay tulog na tulog pa ito --oh well, ikaw ba naman diba? buong magdamag na kumayod, ewan ko lang kung hindi ka mapagod. Ako nga eh, ramdam ko ang soreness sa ibabang parte ng aking katawan... kaso pinilit ko lang bumangon kaagad para maipagluto sya ng paborito nyang ulam --adobo.

"Señorito!" pagtawag ng mga kasambahay kaya napalingon naman ako kaagad sa direksyon ng taong tinawag nila. And I saw a handsome prince walking confidently towards my direction with just his simple outfit --white shirt and pajama.

He smiled and hugged me... so tight na parang akala nya ay nawala na ako sa piling nya.

"I thought... you left me! When I suddenly woke up without you by my side. Dont you ever do it again, Dominica... I hate it --I hate the feeling of fear of losing you." Niyakap nya pa ako lalo pagkatapos nyang sambitin iyon. At nakita ko naman ang kilig sa mga mukha ng mga kasambahay habang nakatanaw sa pagkakayakap sa akin ni Sandro. Kaya di ko rin maiwasang kiligin syempre at niyakap ko din sya pabalik.

"Dont worry... it will never happen, Sandro. I am just always here for you," sambit ko at niyaya na syang kumain dahil lumalamig na ang pagkain namin.

********************************

After naming kumain ay umakyat na kami pabalik ng aming kwarto.  Dahil sabi nya maliligo daw kami at may pupuntahan kami --in short, mamamasyal kami for the first time in forever. Kaya sobrang saya ko ng sabihin nya iyon kanina dahil sa loob ng halos isang taon ngayon lang ako makakaapak sa labas ng Mansion namin at to think na siya pa ang aking kasama, ang saya lang!

"Sabay na tayo, baby..." aniya ng papasok na ako ng banyo para maligo. Hay nako! I know him, kapag sabay na naman kami ay paniguradong ang 30mins ay magiging dalawang oras no. Kaya umiling lang ako bilang pagtugon.

"No, Sandro! Ayoko, mas lalo lang tayong matatagalan kapag sumabay ka pa sa akin." At pumasok na nga ako sa banyo at inilock ito.

Napatingin naman ako sa repleksyon ko sa four mirrored wall ng banyo. Nakita ko ang mga iniwang kiss marks ni Sandro sa bawat parte ng aking katawan. Grabe! Halimaw talaga yon sa kama pero ayos lang hangga't ako lang ang kanyang bibiktimahin.

Mga tatlong pong minuto lang ang aking itinagal sa loob ng banyo at lumabas na ako, patungo na ako sa walk in closet para magbihis nang marinig ko si Sandro na may kausap sa kanyang cellphone nasa may veranda ito ng aming silid kaya di nya ako pansin. Hindi ko sana ito iintindihin dahil baka tungkol lang sa kaniyang negosyo ang pinaguusapan nila.

Patalikod na sana ako patungong walk-in closet nang marinig ko na sambitin nya ang aking pangalan.

"Malapit na... malalaman ko din kong nasaan ang golden book na nasa kamay ni Dominica. No! wala pa... hindi pa nanunumbalik ang kanyang alaala. Pero sa tingin ko ay malapit na, kaya hindi sya pwedeng mawala sa tabi ko... Oo, I will stay with her until tomorrow at babalik na ako dyan. We only have a week before the presidential election and hindi pa natin nailalabas si Sen. Falcon sa presento, that's why we need to find the last piece of the puzzle para maituro si Fontanilla bilang mastermind ng lahat ng ito. ---What? patay na rin si Doc. Dereva? Diba isa sya sa tatakbong presidente. Damn it! Sino na lang ang natitirang kalaban ni Fontanilla? --okay, atleast meron pa syang dalawang kakompetensya sa posisyon... bantayan nyo ang dalawang iyon baka gumalaw na naman ang hayop. Okay sige, kayo na muna ang bahala dyan... I just need to be with my wife."