CRY OF RELEASE

TWENTY SEVEN

Kahit anong salita ko, pagsipa ko sakanya, at pagtataboy --mukhang hindi iyon iniintindi ni Sandro, he keeps on getting closer to me... kaunti na lang at magdadampi na ang labi nya sa labi ko. But I just stay still, hindi ko iniiwas ang mukha ko sa kanya, nakatingin lang din ako sa mukha nyang unti-unting lumalapit sa akin.

Ayaw ko kasing isipin nyang apektado pa rin ako sa kanyang presensya.

Pero damn! para naman akong nahihipnotismo sa mga tinging ipinupukol nya sa akin, those deep blue eyes --na sobrang familiar pa rin sa akin. Lalo na at sa halos dalawang taong pagtatago at paglayo ko sa buhay nya ay never akong nilubayan ng mga matang iyan --cause its always part of my dreams at lagi din itong nasasagi sa aking isipan. Lalo na at nakuha ito ng mga anak ko.

Narinig ko na lang ang pagtawa nito ng malakas --kaya bigla akong napamulat, shet!

Hindi ko namalayang napapapikit na pala ako. What am I doing?

Am I expecting him to kiss me? F*ckshit ka, Dominica!

Huwag mong sabihing inaasahan mo ang paghalik nya sayo!

Huwag kang basta na lang mahulog sa mahikang nilalabas nya!

Tandaan mo, you should get away from him kahit anong mangyari... hindi ka maaaring mahulog muli sa mga paganyan ganyan nya. Dahil ikaw lang din ang magiging kawawa pagnagkataon. Isipin mo ang kalagayan ng mga bata kapag nalaman nilang ang tatay nila ay isang --nevermind.

Tinignan ko lang ito ng masama habang tawa pa rin ito nang tawa.

"Enough, Sandro! Pakawalan mo na ako... I need to go home!" sambit ko rito, kaya bigla na lang itong naging seryoso ulit na nakatingin sa akin.

"No... you will just stay here with me." At tumalikod na sya sa akin palabas ng kwartong inuukupa ko. Damn it! I need to go home... my twins -- I am sure they are already looking for me.

"Sandro! I need to go home, let me go! Please release me, now!" sambit ko muli pero mukhang wala itong naririnig at lumabas na ng tuluyan.

"Damn it! Sandro!! F*ck ka talaga! Pakawalan mo ako!" walang humpay na pagsigaw ko kahit di ko siguro kung naririnig nya pa din ako.

At pinipilit kong makawala sa pagkakatali nya sa akin rito sa kanyang kama.

"What a real devil for making me feel like a whore tied in his bed, waiting for his touch..."

What the fuck are you thinking, Dominica! Anong touch touch... t*ngina talaga.

At naiiritang pinilit kong maialis ang aking kamay sa pagkakatali but no luck. Damn it.

*********************************

(Alesandro's POV)

Malalim ang aking iniisip nang may kumatok sa pintuan ng aking hostel na tinutuluyan rito sa Fordwich.

Kaya kaagad kong pinagbuksan ito. At tumambad sa akin ang town mayor ng lugar.

"Goodevening Mr. Estevan..." sambit na pagbati nito sa akin na tinanguan ko lamang at pinatuloy sya sa loob.

Pero napansin ko ang pag-ikot ng paningin nito sa buong hostel, parang may hinahanap.

"What are you doing here in my place, Mayor... we are already have a deal done, right?" tanong ko na lamang. Dahil as far as I know tapos na ang pag-uusap namin kanina tungkol sa bagay kung bakit ako naririto.