Amidst the Rage

Chapter 01

Trigger Warning: Self harm

—

Chapter 01

"Syden! Wala pa ba yung parents mo?" Tanong ng bobo kong kaklase.

"May nakita ka ba tanga?" Asik ko sa kanya.

Tanga-tanga amputa! Mukha ba akong may kasamang magulang? E wala namang pake sa akin yung mga 'yon! Nagdonate lang ng sperm tatay ko sa nanay ko tas ayon lumayas na pumunta na sa asawa niya tas etong nanay ko nagdonate lang din ng egg cell tapos pagkaluwal sa akin bumalik na din sa pamilya niya.

In short, nagpasarap lang sila ng isang gabi tapos bumalik sa sari-sarili nilang pamilya pagkaluwal sa akin. Kung wala lang takot sa Diyos yung nanay kong demonyo at kung hindi siya natakot kay Lola Lira baka na-abort na ako. Pabor pa nga sa akin 'yon kasi wala akong poproblemahin sa pagkatao kong nabuo dahil sa isang gabing kalasingan.

Today's my graduation day. Finally! After those sleepless nights and stress, graduate na din ako sa Senior High School. All I did was to strive hard and study vigorously para mapansin na din ako ng parents ko yet here I am, wasting my time in waiting for them.

Akala ko kapag naging Honor Student ako ay a-attend na sila sa graduation ko. Nagpapatawa lang ako sa sarili ko sa totoo lang. They never cared, they never see my worth, they never see my suffering because of their carelessness. All they see is me, being their mistake. A mistake that shouldn't happen in the first place.

I saw everyone who has their parent beside them. I don't actually care if people has a complete family because that was the thing that I never experienced. Hindi na lang ako naghanap kasi alam ko sa sarili ko na wala akong mapapala kung maghahanap ako. In front of everybody, they're a great parents who know what's the definition of responsibility but I know deep inside the depths of my heart, they've already abandoned me.

I smiled looking at everybody. How I wish I also have the same complete family. How I wish I have seen happy faces whenever I am with my family because I know that I would never experience being complete even for a day. I know that even if I'll be dead, I will never be completed.

"Alcantara, Louise Shane." Tawag sa kaklase ko. Dalawa pang tawag sa kaklase ko ay ako na. I heaved a deep sigh and prepare myself in walking in the stage alone. Gusto kong umiyak kasi yung mga taong inaasahan ko ngayon ay wala sa tabi ko pero siguro nga ay sobrang manhid ko na kaya wala na akong maramdamang kahit ano.

Ang luhang dapat na pinipigilan ko ay tuluyan nang lumandas sa mga mata ko. Kung wala lang sakit si Lola Lira ay baka siya na rin ang umattend nitong graduation ko pero ayos lang yan, kaya ko namang mag-isa. May tiwala ako sa sarili ko na kaya kong makaakyat sa stage nang walang dalang magulang.

"Alegre, Ma. Hannah" Tawag sa kaklase ko. Mabilis kong pinalis ang luhang lumandas sa mga mata ko. Sinabitan ng medalya si Hannah ng mga magulang niya at napangiti ako dahil sa nakikitang tuwa sa mga mata niya. Nag-bow na siya sa gitna kasama ang diploma nya at muling pumwesto sa gitna para magpapicture.

My head turn when my english teacher called me. "Nasan ang parents mo?" Gusto kong mapairap dahil sa tanong niya. Obviously, Wala akong kasama kaya sana naman ay maintindihan niya. "Wala po Ma'am sa iba umattend," Sarkastiko kong sambit sa katotohanan.

"Naku naman! Bakit wala man lang silang pake sa'yo?" Aniya at lumingon-lingon sa paligid. Ma'am wag ako tanungin mo, dapat sila tinanong mo niyan kung bakit wala silang pake sakin kasi hindi ko din alam.

"Sorry, I'm late." Anang ng isang lalaki. "Oh eto na pala ang guardian mo Syden. Sige na umakyat kana ikaw na ang susunod." Sabi ng teacher ko sabay layas. Gusto kong tumalima pero di ko magawa.