"İslâm, bekle."
Küçük kız önce ismiyle seslenmesine şaşırdı. Çünkü genelde Yusuf Selim ona bücür, küçük gibi sinir bozucu lakaplarla hitap ederdi. Daha sonra elindeki kolyelere kaydı gözü. Gümüş renkli iki zincir ve ucundada yine aynı renk küçük me...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
16. Bölüm|Kimeydi o papatyalar?
Yüzümü buruşturup bakışlarımı çektim bana odaklanmış kem gözlerden. Bana hâlâ baktığını hissediyordum. Canım (!) misafirlerimiz evleri burada olmadığı için Yusuf Selimlerde kalacaklardı. Hâsılı çok geriliyordum, 'Sude' denilen kızın nerede olduğunu düşünürken. Gülcan teyze zaten yeterince kötü bakıyordu.
Babam kalkalım dediğinde adını hatırlayamadığım Gülcan teyzenin eşinin dışarıya çıktığını gördüğüm için koridora çıkmıştım. Yusuf Selim, babam ve hemen ardından amcam çıkarken Gülcan teyze çıkarmadığı üstünü düzeltiyordu. Annem feracesini giyiyordu. Bende ellerimi belime dolamış dudaklarımı kemiriyordum.
Bir yol bulup Sude denilen kızın burada olup olmayacağını öğrenmem lazımdı. Eğer buradaysa, aynı evde Yusuf Selimle kalamazlardı herhalde!
Konuşmalarından duyduğum halde konuyu açmak için tekrar sordum, sahte samimiliğimle.
"Gülcan teyzeciğim, siz nerede kalacaktınız bugün?"
Kadın az önceden beri kötü kötü bakıştığımızdan olsa gerek şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı ilk önce. Annem yerine cevap verirken ifadesiz bakışlarımı anneme çevirmiştim.
"Şey, Sude vardı sanırım. O da olacaksa rahat edemez diye diyorum. Evde Yusuf Selim olacak ya.."
Yusuf Selim ismini duymasıyla kapı ağzında konuşan amcam ve babamdan bakışlarını bana çevirdiğinde ona seslenmiş olduğumu sanmıştı muhtemelen. Gözlerimiz bir iki saniye birleşip tekrar annemin cevabıyla ayrıldı.
"Doğru diyorsun İslâm, bu arada Gülcan abla Sude nerede?"
"Bir kaç arkadaşı var, onlarla görüşmek istedi. Gelecek." hiç sitem ve imâ barındırmayan ses tonu içten içe şaşırmamı sağlarken yüzüme renk vermemeye çalışıyordum.
Hem birde gelecekti ve Yusuf Selimlerde kalacaktı. Bende kocamla aynı evi paylaşmasına göz yumacaktım ha?
Çok bekleyin.
"Yusuf Selim burada kalsın madem?"
"Neden?" diye benim sevdiceğim masum masum sorduğunda annem açıklamıştı.
"Sude var ya rahat edemez dedi İslâm, sen varsın diye. Haklıda.."
Gözlerinde ki muzip parıltılarla "Hmm.." diye söylendiğinde gözlerimi devirmemeye çalışıyordum.
"Abla, Yusuf Selim burada kalmasın. Uygun olmaz şimdi burada da. En iyisi bir günlük pansiyon-"
