Bᴇɪɴɢ Mʀs. Jᴇᴏɴ

37- Suspicion

•THIRD PERSON

"Mama, wala na sa orphanage ang anak ni Eunwon, may alam ka ba dun?" Tanong agad ni Jungdo sa kanyang ina, napatigil sa pagsasayaw si Mrs. Sungha dahil sa kanyang narinig. Nanlaki ang mga mata niya at umiling-iling.

"Wala, I'm in States for years kaya wala na akong update sa batang iyon. I told you naman to keep an eye on that child."

Jungdo shakes his head in frustration. Simula nang mamatay ang kanyang asawa ay hindi na niya nabisita pa ang bata sa orphanage dahil nakokonsensya siya sa lahat ng kanyang nagawa. The child's face reminds him of his late bestfriend. Isa pa, nag-iingat siya upang hindi malaman ni Yesung ang tungkol doon.

"Ano bang sinabi ng mga madre?" Usisa ni Mrs. Sungha.

"Nilipat siya sa ibang orphanage kaya akala ko may kinalaman ka Ma." Umiling ulit si Mrs. Sungha.

"I don't have even a slightest care about that child. Well, what's important right now is buhay siya and hindi alam ng kabit mo, at hindi alam ni Jungkook." Ibinulong lang niya ang huling sinabi.

"Pinuntahan ko ang orphanage kung saan siya inilipat pero nakita kong nadoon din si Yesung."

"What?!" Napatayo sa gulat si Mrs. Sungha.

"I don't know what she's been doing there Ma. Ang sabi niya sakin, magsa-shopping lang siya. May kutob akong ilang beses na siyang pumupunta dun."

Hindi niya maaring malaman na buhay ng batang tinangka niyang patayin, Jungdo thought. Natatakot siya sa maaring gawin ni Yesung, alam niya kung paano tumakbo ang utak ng babae. Hindi yun magdadalawang-isip na patayin ang bata o kaya'y siraan ang pangalan ng kanyang kompanya.

"Omg this is so shocking. Mabuti pa siguro alamin mo kung bakit pumupunta dun ang demonyitang yun at kung nandun parin ba ang anak ni Eunwon. Update me 'kay?"

Tumango si Jungdo at bumuntong-hininga. Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nun ang babaeng pinag-uusapan nila, mukhang aburido ito.

Matalim na tiningnan ni Mrs. Sungha si Yesung na umupo sa tabi ni Jungdo at sumandal sa balikat nito.

"Ghad, I'm so exhausted." She wiped her forehead with the back of her hand gracefully, purposedly making Mrs. Sungha irks.

"Drink water." bitch, said sarcastically by Mrs. Sungha while crossing her arms. Pinasadahan niya ng tingin ang suot nito, neon red ang kulay nang bestida nito na may nagnining-ningang mga designs ang mga hem, she looks like she's from a party. She always wear red dresses in Choyeon's death anniversary, how impudent.

"Thanks Mama, but no thanks. Just a kiss from my husband will surely quench my thirst." Then Yesung pulled Jungdo into a kiss. Mrs. Sungha is looking at them like they're the most disgusting thing she'd ever seen. She wants to vomit in the sight of her son kissing a snake infront of her. She even claimed my son as her husband! Talk about thickness, she thought.

Ngumiti ito ng napakatamis pagkatapos nitong halikan si Jungdo, hindi pa ito nakontento, kumandong pa ito sa kanya at sumandal sa kanyang dibdib, halatang inaasar ang kanyang ina.

"See Mama? Mas bagay kami ni Jungdo kaysa sa sakitin mong manugang."

Jungdo's poker expression has darkened. Pinipigilan niya ang kanyang sarili upang huwag ibalibag ang babaeng nakakandong sa kanya ngayon. Dati pa siya nagtitimpi sa pang-iinsulto nito sa kanyang namayapang asawa, baka hindi na siya makapagpigil pag napuno na siya dito.

Nagulat siya nang marinig na tumawa ang kanyang ina, ang babae naman ay nagtataka.

"Nakakatawa ka 'no? Hindi kayo bagay ng anak ko. Nakalimutan mo bang hayop ka at tao ang anak ko?"