Bᴇɪɴɢ Mʀs. Jᴇᴏɴ

32 - Apology

•EUNHA's

"They're here. ."

Nagulat kami dalawa ni Jungkook nang makita namin ang step mom at daddy niya sa sala, pati si Lola ay nandito rin. eunshocks-- nandito sila. We need to act better.

Yumuko ako nang tumingin sa direksyon namin ang daddy niya. Hindi ko kaya! Natatakot talaga ako sa kanya, malalalim ang mga mata nito kung makatingin na para bang sinusuri talaga ang tinitingnan plus nakakamatay ang intimidation factor niya!

Naramdaman ko ang paghawak ni Jungkook sa kamay ko, I looked up and smiled at him, he gave back an assuring smile as he wrapped his arms around my shoulders. His presence was already a great solace for me. Right! I need to pull myself together. Hindi ko pwedeng ipakita na natatakot ako o manginig man lang sa harap ng daddy niya.

"Welcome back mga apo!" Thank you Lola, for starting the conversation! Hindi ko alam kung anong sasabihin ko o kung may masasabi ba ako kung di lang kayo naunang nagsalita.

"Hello Lola, Tita Yesung, Tito Jungdo. . I'm glad seeing you two doing well po." Thank you tongue, for not stuttering! I should talk casually to them. Bahala na kung isipin man nilang feeling close ako.

"I'm not glad seeing you digging well, how deep did you reach dear?" -Maam Yesung. Eh? Digging? Bakit naman ako maghuhukay? What does she mean?

"Oh c'mon Yesung, kung meron mang mukhang digger dito, ikaw yun." si Lola ang sumagot. The lady just giggled sarcastically and took a sip on her tea.

"Bakit kayo nandito?" bungad ni Jungkook. Siniko ko naman siya ng mahina dahil hindi ko gusto ang tono ng pananalita niya, hindi man lang siya bumati muna.

"You wouldn't even greet us first?" -Maam Yesung.

"Bakit kayo nandito?" ulit niya na parang hindi narinig ang stepmother niya.

"Your mother wants to stay here for a while Jungkook." I startled when his dad spoke out, muntik na akong mapatalon sa gulat kung di lang ako pinigilan ng braso ni Jungkook na nasa mga balikat ko. Kahit ang boses niya nakakatindig-balahibo and also the way he speak.

"You must be kidding Dad, nasa columbarium si Mommy." he sneered. Ghad. Alam kong hindi niya talaga gusto ang stepmother niya pero he shouldn't be this affronting lalo na sa harap pa ng daddy niya. Pinapalala niya ang tension eh!

"Oo nga Jungdo, Choyeon must be so lonely in there. Let's visit her together with Eunha. Hindi mo na siya navivisit because of your. . ." hindi na tinuloy ni Lola ang sasabihin, pinasadahan niya lang ng matatalim na tingin si Maam Yesung tas itinirik ang mga mata niya. Dumagdag pa talaga si Lola! Anong gagawin ko dito?!

Pabagsak na ibinaba ni Maam Yesung ang tasa niya sa coffee table. She must be very insulted.

"Just an ounce. ." Wah. Nagsalita na naman ang daddy ni Jungkook, irateness was visible on his voice.

"Is it so hard to give just an ounce of respect for Yesung?! She's going to be my wife! Kung hindi niyo siya kayang irespeto, kahit ako man lang irespeto niyo. "

"Hindi mo naman nirerespeto ang nararamdaman ko Dad eh, so dont expect me to respect you to--hmmp! Let me g--mmm! Eun-hmp! "

I'm struggling to hell just to keep my hands on his mouth to stop him. Ghad, ang tangkad niya kaya kailangan ko pang tumingkayad. struggle is real.

Hinawakan ko ang mga kamay niyang pilit na inaalis ang kamay ko sa bibig niya and bend both of his arms on his back.

"Eunha! Ouch, ouch, ouch! Yah!" Hinawakan ko rin ang balikat niya gamit ang isa kong kamay and pushed him downward, making him kneel infront of his parents.