kabanata 29

7 2 0
                                    

"Doc, gising na ang anak ko! Doc!"









Minulat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang liwanag na nanggagaling sa malaking bintana, hindi ko maigalaw ng maayos ang sarili ko.








"Oh, god! Finally!"







Lumuha ako ng marinig ko ang boses ni mommy, lumapit ang doctor sa kinahihigaan ko kasama ang dalawang nurse, patuloy ako sa pagluha.













"Son!" Niyakap ako ni daddy.











"D-dad," usal ko. Hindi ko kayang magsalita ng maayos. hindi ako makapaniwala na makakabalik pa ako sa mundong ito!












"It's been a month simula nung na coma ka! Akala namin patuloy ka ng mawawala kuya!" si angel, bunso naminh kapatid.












it's been a year?! sobrang tagal ko sa lumang panahon! parang, isan panaganip lang ang nagdaan! Unti-unti akong ngumiti, nakita ko ang mga aparatong nakatusok sa akin, at nasa harap ko ngayon ang pamilya ko.











Napawi ng mga tingin namin ang pumasok na doctor sa kwarto, kasama ang dalawang nurse. Nakangiti itong tumingin.














"Congratulations, unti-unti na magiging okay ang anak ninyo, for now. Hindi pa siya masyado makakalakad dahil sa mga nagdaang operations niya. You can talk to much to him para makapagsalita ito ng maayos,"












"Thank you so much doc, nagpapasalamat ako dahil naligtas niyo ang anak ko. We are happy. Thank you so much." Utal na sabi ni mommy.













Naiwan kaming dalawa ng Angel dahil bibili lang daw ng pagkain si dad atska si mom, nakaupo sa tabi ko si Angel mukhang pinipigilan niya pa din ang pag-iyak.












"Natutuwa ako kuya, sabi ko na nga ba malakas ang loob mo eh!" She hold my hand and starting to cry.













"I-imiss you s-so much!" Utal kong sabi, hindi ko pa talaga kaya magsalita.











"Namiss na din kita kuya! Hatid muna ulet ako sa school!" ngumuso siya at ngumiti ako.










"Yes i will." Ngumiti ako.












"And last week kuya ate Aries and ate jamie dumalaw dito, lagi sila nandito after class. Namimiss kana daw nila kasama"  akinig lang ako sa mga kwento niya hanggang sa pumasok si mom and dad.









May buhat na mga pagkain si dad habang si mom naman ay ang nga drinks, masaya ako na makakasama ko ulet sila. At alam kong nasa masaya nadin si Athena.










"Bukas ay iuuwi ka namin dahil nag hire kami ng nurse para ipagpatuloy ang theraphy mo sa bahay," si mom.














"Thank you so much mom," usal ko.










Nagdaan ang maraming buwan, unti-unti na akong gumaling at bumalik na ang ayos ko sa pagsasalita, maaga akong nagising dahil this is the last time na mag thetheraphy ako.














"Thank you nurse jane" sambit ko.














"I'm glad mr, condez. Makakalakad kana ulet ng maayos, isa itong malaking blessing para sa pamilya niyo." Sambit nito.















HANGGANG SA PAGBALIK (COMPLETED)Where stories live. Discover now