13
MAXINE
"You're late." bungad sakin ni Zep pagkapasok na pagkapasok ko sa unit nya. Ngumiti ako sa kanya. Naka upo kasi sya sa sofa at nanunuod sa tv.
"I'm sorry, maraming problema ngayon." katwiran ko kay Zephyr. Napabuntong hininga naman sya at tumayo. Nakasandong itim lang ito at shorts na hanggang itaas ng tuhod nya. Lumapit sya sakin at hinalikan ako sa noo.
"You look tired. Wash your self. I already cooked dinner. Eat first so you can rest." sabi nya at pinakawalan na ako. Tumango nalang ako at pumunta sa kwartong inookupa ko. Di kami mag kasama sa iisang kwarto. Sa guest room ako. Di ko naman kayang matulog sa iisang kama na hindi si Jules ang makakasama ko.
Nag linis lang ako ng katawan ko. Nag suot ng panjama at puting tshirt. Shirt ni Jules. Sanay ako na tshirt nya ang gamit ko twing matutulog ako. Para kahit papaano maramdaman ko na nasa tabi ko sya.
Napabuntong hininga ako. Hubby. . Kaylan kaya kita makakatabing matulog ulit.
*ring* *ring*
Mabilis kong hinanap ang phone sa bag ko at tinignan kung sino yung caller.
Hubby!
Si Jules!!
Mabilis kong sinagot yon. Exited much!
"Jules may problema ba? " bungad kong tanong sa kanya.
"I'm sorry. Naabala ba kita?" tanong nya sakin. Halata ang pagod sa boses nya. Naaawa ako. Halos di na sya natutulog kakatrabaho.
"Di naman ok lang. Bakit ka nga pala napatawag?" tanong ko ulit.
"Nothing. I'm bored here and I just need someone to talk. Can you spare me a little time?" napahiga ako sa kama at parang teenager na nagpapagulong gulong roon. Bakit ba? Kinikilig ako. Teens lang ba may karapatan kiligin??
Pinigilan kong di mapatili sa kilig. Nakakaloka. Kyahh!
"Sure. I dont have anything to do." sagot
ko one in a million chance na to noh!
"Max. Do you think my family looking for me? My wife and child?" napangiti ako sa sinabi nya. Kung alam lang sana nya.
"They surely are. Every single day. Wishing that you are there by their side. Loving, caring and give their security. They really miss you so much." sagot ko. Ang saya na iniisip nya kami. Na may halaga kami sa kanya. Naiiyak ako sobra!
"Sana nga. I want to see them. I want to know if what they look like. If I only have my memories."
"In God's time Jules. You will remember everything.," You'll remember us Jules. You will
Natahimik kami saglit..
"max. I--
"Max baby lets eat." Zephyr. Shit!
"Cast!"
PATAY!
ZEPRY
"Max.. Kakain na." halata sa mukha nya ang inis dahil sa ginawa ko. Naiinis kasi ako. Mas mahalaga pa yun kaysa sa kumain kami. At kauuwi lang nya tumatawag agad yung boss nya. Tss tumayo sya at nauna nang pumunta sa kusina sumunod nalang ako. Halatang hindi kanya ang suot nyang damit. Dahil na rin sa napakalaki nito sa kanya at halata ring panlalaki ito.
Umupo agad sya ng makarating kami sa kusina. Magkatabi ang ginawa kong ayos namin. Wala naman syang reaksyon doon at nagsimula ng kumain. Umupo nalang din ako at kumain na rin.
Di naman ako papayag na may ibang umagaw sa kanya. Ngayon ko lang ito naramdaman at di ako papayag na may maki alam samin. 2 week lang ang meron ako. Fuck lulubos lubusin ko na. Di pwedeng may kahati ako habang nasa akin sya.
