30
AMON
"Napa schedule mo na ba meeting ko with Mr. Alcantara?" Tanong ko kay Lara. Simula ng malaman ko na nasa kanya ang mga pamangkin ko ay di na ako mapakali. Bakit nya kukunin ang mga yun? Si Maxine? Bakit nya pinakasalan ang kapatid ko? Di ko malubos maisip. Jules Alcantara. Pakiramdam ko ay napaka laki ng parte nya sa nangyayari kay Maxine.
Ini report na namin sa mga pulis ang nangyari kay Max but wala paring development. Di parin nila makita si Maxine.
"They approved our request. This 2 pm. In his office. I think he already know why." Sabi nito. Napailing nalang ako at tinignan ang oras. Its already 1 pm! Napatayo ako.
"We have to go." Sabi ko tumango naman sya. Hinawakan ko ang kamay nya at dali dali na kaming lumabas ng office ko. Mabuti at narito sya kundi. Di ko na alam kung ano ang gagawin ko. Baka di ko na rin alam kung sino ako. Kung nagkataon na di sya bumalik sa akin..
A. ADD. BLDG
Sinamahan kami ng babaeng nakausap namin patungo sa office ni Jules. She's in silent but more better that before. Kinakabahan ako habang papalapit kami sa office nya. I feel his authority in entire place. Napaka bigat ng feeling. To the point na napakatahimik ng bawat taong naririto. I never become like this. This is way too much! Pag bukas ng pinto ay nakatayong si Jules ang nakita ko kasama ang dalawang lalaki na halos kasing edad nya.
"Sir, nandito na po si Mr Lazerna." Sabi nito napatingin naman si Jules. Napakalamig ng mga mata nya. Na para bang mag yeyelo ang buong lugar sa lamig nun.
"Thank you Ellha." Tumango yung babae at lumabas na. "Have a seat. Alex, Makkie." Sabi nya nagtanguan naman ang dalawa at lumabas na. Naiwan kaming tatlo rito sa loob. Pinaupo ko si Lara pero ako hindi. I'm fucking need to know the truth.
"Where are they?" Tanong ko na kinatingin naman nya sakin. "Maxine and her kids?"
"My family is under my protection." Sagot nya. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa narinig ko. Family. Naka titig lang sya sakin. Alam nya na ayun ang iniisip ko. Na sya ang nangwalang hiya sa kapatid ko at pumatay sa nanay ko! "I have her. Yes, I'm the one who took Maxine away from everyone. But I never kill your mom." Sagot nya di ko napigilan ang galit ko at mabilis ko syang nasuntok sa mukha. How dare he to say it right in my face without having second thought of what he might end up if he reveal the truth! Di sya tumumba. Bahagya lang syang napa atras at dumugo lang ang labi nya. Di ako nakontento at pinag sasapak ko sya ulit.
"The one you're talking on that phone call. Yung kausap mo noon ay ang kapatid ko! Fuck!, you fucking hurt her! You took everything away from her! Her teenage life. Her innocence! Her freedom! I never thought that you can do that to a child!" Galit na galit kong singhal. Habang patuloy ang pag suntok ko sa kanya. Di sya lumalaban but di rin tumutumba! Napatigil ako ng may yumakap sakin mula sa likod. Its my wife. Lana,
"Stop it Amon. Please let him explain." Sabi nito. Explain! Shit about explanations! Damage is already done!
"I cannot explain my self because I have lost my memories but maybe this may answer your questions and maybe it can clean my name." Sya. Kinuha nya ang isang phone sa table nya and he play a video. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa nakita ko. Its Max battered being raped and then Selena who was just watching! Nahawakan ko ang phone na yun.
Di ko alam kung ano ang iisipin ko. Kung ano mararamdaman ko. Paanong nagawa ni Selena ang ganitong kagaguhan sa bunso namin! She fucking ruin her everything. All this time kasama ko ang sumira sa pamilya ko! Ang pumatay sa mama ko! All this time pinakikisamahan ko ang dahilan kung bakit nagkaganito ang buhay mg kapatid ko!
"Where's Max!? Have you rescue her? Is she safe now!?" Si Lara. Di ako makapagsalita kahit makagalaw manlang? My sister. She's too fragile for this. She's innocent then why the hell the world let it happen to her!? Bakits sa kanya? Bakit sya!
"She's already safe and being guarded by one of my friend. Don't worry she's safe with her." Sagot nya. Napatingin ako sa kanya.
"Bakit patuloy mo syang tinago? Bakit di mo nalang kami hinayaang makasama sya noon? Why?" Tanong ko napa yuko sya.
"I don't know. Di ko alam. My past is unknown. Di pa bumabalik lahat ng ala ala ko. I'm so sorry." Sya. Anong pinagsasa sabi ng taong to?
"Ginagago mo ba ako?"
"I'm not. Di ko alam kung aksidente o sinadya pero nagising ako na wala nang nalalaman sa nakaraan ko at si Selena ang nabungaran ko. Nito lang bumabalik ang ilan sa nangyari noon. Mula ng nakasama ko si Maxine. I'm so sorry but I really have no Idea why she made us suffer. Ang alam ko lang mahal ko ang kapatid mo at amg mga anak ko. At wala kang magagawa sa maari kong gawin sa nakatatanda mong kapatid. I wont let her ruin us again. Di ko alam kung ano magagawa ko sa kanya. At di nyo ako mapipigilang gawin kung ano man yun." Seryoso nitong pahayag. Kinabahan ako sa maaring sapitin ni Selena pero sa ginawa nya sa bunso namin parang nawawalan na ako ng paki alam sa mga bagay na ikapapahamak ng babaeng yun. Mas mahalaga si Maxine para sakin.
"Hindi parin kita mapapatawad sa ginawa mo sa kapatid ko. You still hurt her but for now pagkakatiwalaan kita. Where's my sister I need to see her." Demand ko sa kanya. Tumango naman sya. Nauna syang lumabas. Kasunod kami at sumunod naman ang mga kasama nya kanina sa loob ng office nya.
"She'll be fine, Lara." Sabi ko kay Lana na iyak parin ng iyak.
"I hope so. I just cant understand why." Sya. Niyakap ko nalang sya at sinundan na namin si Jules..
JULES
Is that tatay!? Tanong ni Jace.
"TATAY HE WON'T LET US OUT!!! I WANT TO PLAY OUTSIDE!" Nailayo ko yung phone ko sa tenga ko. Ang lakas ng boses ni Jace! Halatang gustong gusto ng lumabas. Napabuntong hininga ako. As much as posible ayoko silang palabasin doon. Delikado ang lahat. Ano ba gagawin ko?
"Tatay! We're bored. Kuya Lander is so stupid." Si Jace.
"Ni-san is not stupid. How can he answer mathematical equation. You're the real stupid." Napailing nalang ako. Ano ba yan.
"Mr. A please back up!!! Di ko sila kaya!
"Baby wait lang. May papapuntahin si tatay dyan. Wait for them and they will accompany you out. Ok."
"Really Tatay? Sure will wait for them. You're the best!! We love you!!!" Si Jace mapangiti naman ako.
"Sige. Tell your siblings I love you all. Wag makulit sa kanila. Ok?"
"I promise we wont." Sabi nito. Napaka kukulit talaga. Di ko gustong palabasin sila lalo na ngayon na delikado ang lahat pero di ko naman sila mapipigilan. Bata sila. Di nila kayang ma stock sa isang lugar.
"I'm hangging up. Bye." Sabi ko.
"Ok tatay. Love you again." Then I ended the call. Tinawagan ko naman si Alex.
"Bakit?"
"Go to my penthouse. Both of you. Help Lander protect my kids."
"Patay. Mr. Di ako---" Makkie
"Mas isip bata ka pa sa mga yun. So don't worry." Sabi ko. Alam ko naman na di sila mahilig sa bata pero gumawa ng bata mahilig, tsss -_-pinatay ko na yung call para di na sila makaangal. Napansin ko nalang na kumalas sila sa convoy namin at nag u-turn. Kami naman nagpatuloy sa pagpunta sa hospital.
-------------
