Sonsuz Olalım-Cemnis

23

Nisa'dan

Cemal Can belli ki herşeyi görmüştü...

nisa: ne açıklaması?

can: nisa herşeyi gördüm... sercanla öpüştüğünüzü, o samimi hallerinizi... herşeyi...

nisa: öncelikle orda olduğumuzu nasıl öğrendin?

can: sen uyurken bildirim geldi bende daha bildirim gelirse rahatsız olma diye sesini kapatıcaktım fakat sercandan geldiğini gördüm ve okudum... ben seni bu kadar bu adamdan korumaya çalışırken sen beni bu adamla mı aldattın?

şaşkınlıktan hiçbişey diyemedim. öyle bişey yoktu desemde inanmicaktı bana.

can: tam da düşündüğüm gibi... bu arada luna annemde 

evden çıktı. bi süre yalnız kalmam gerekiyordu. laleyi aramak istiyordum fakat bebekleri vardı ve rahatsız etmek istemiyordum ama beni tek anlayacak kişi o olduğundan onu aradım. 2. çalışta açtı.

lale: nisom naber?

nisa: lale ben çok kötüyüm

gözyaşlarımı tutamadım.

lale: n-nisa noluyor? can nerde?

nisa: ayrıldık; nereye gitti bilmiyorum

lale: tamam şimdi şöyle yapıyoruz ben sana geliyorum ay yok neremle geliyorum bebek var, berkanı gönderiyorum seni alsın anlaştık mı?

nisa: hayır lale ben gelirim

lale: tamam ama dikkat et

telefonu kapattım ve çantamı alıp yürüyerek onlara doğru yola koyuldum. kapıyı çaldığımda daha zilin sonu gelmeden kapı açıldı.

nisa: nöbet mi tutuyordun benim için?

lale: tabiki de şapşal

sıkıca sarıldı.

lale: luna nerde?

nisa: rukiye teyzede

lale: tamam kuşum şimdi mutfağa geliyorsun ve ben sana yemek yaparken sende bana herşeyi anlatıyorsun

nisa: kızım yorulma minicik bebeğin var

lale: ben yorulmaaaam

bağırarak mutfağa gitti. bende arkasından gittim. o atıştırmalık yaparken bende olan biten herşeyi anlattım.

lale: şerefsiz sercan

sessiz kaldım.

lale: sen keşke kendini savunsaydın sonuçta suç senin değil

nisa: hayır keşke haber verseydim ama olacakları bildiğimden hiçbişey söylemedim

lale: ne olurdu?

nisa: gelme desemde böyle takip eder bu sefer izlemek yerine döverdi adamı

lale: o da doğru aslında

nisa: ya tek sorun o değil

lale: başka ne sorun var?

nisa: lale ben hamileyim...

Cemal Can'dan

eski evime geldim ve kendime kahve yaptım. sonrasında hem nisayla hem de lunayla fotoğraflarıma baktım. gözyaşlarım sel gibi akıyordu. 

can: sercan seni var ya... öldürcem sonunu getircem senin

kendi kendime konuşmaya başlamıştım. iyi değildim. acaba şimdi napıyordu? iyi miydi? yalnız mıydı? çok mu üstüne gitmiştim? Allah kahretsin ben bu kızı çok seviyodum. neden böyle olmuştu ki? günün birinde o sercanı öldürceğim eminim ama ne zaman?