Sonsuz Olalım-Cemnis

25

Nisa'dan

lale:  nasıl boşandık? o ne demek ya? kağıdı mı imzaladın?

nisa: kağıdı almaya gelmiş bende hırsımdan imzaladım

elimdeki yüzüğe bakıyordum. o çıkarmış olabilirdi ama ben hala çıkarmaya cesaret edememiştim. çıkarırsam sanki içimden bir parça kopacakmış gibi hissediyordum.

nisa: lale bişey daha var

lale: bebekle ilgili mi?

nisa: evet... düşük riski varmış yani hiç stres olmamam üzülmemem falan gerekiyormuş

lale: dedim sana söyleyelim diye istemedin ki

nisa: evet ama nedenini sen de biliyorsun

lale: evet haklısın ne yalan söyliyim... gelmemi ister misin?

nisa: yok saçmalama zaten gün içinde berkanla konuştuğundan çok benle konuşur oldun

bir süre daha konuşup telefonu kapattık. bu sefer annemi aradım boşandığımızı söylemek için.

jana teyze: alo kızım?

nisa: anne?

jana teyze: nisa noldu? moralin bozuk gibi?

nisa: anne biz boşandık

jana teyze: NASIL?

nisa: boşandık işte

jana teyze: KIZIM NE BOŞANMASI ŞAKA MI YAPIYORSUN? DAHA SABAHA KADAR HERŞEY NORMALDİ?

nisa: hayır anne şaka falan değil

yine ağlamaya başlamıştım. onu aklımdan çıkaramıyordum.

jana teyze: tamam canım ağlama... sabah konuşalım olur mu?

nisa: tamam anne... görüşürüz

lunayı yatırdıktan sonra biraz daha fotoğraflarımıza baktım. ardından bende yattım.

Cemal Can'dan

saatlerdir kağıda bakıyordum. resmen boşanmıştık. tek bir imzayla boşanmıştık. tek bir imza... kafamı dağıtmam gerekiyordu. tek yapabilceğim şey müzik dinlemekti. 

Nisa'dan 

gece 3'te karnıma daha önce hiç girmemiş bir sancı saplandı. doktorumu aradım ve şansa nöbetçiydi. beni beklediğini söyledi. hemen lunayı hazırladım. o kadar acı çekiyordum ki lunayla birlikte gidemezdim. hemen cemal cana mesaj attım.

nisa: lunayı sana bırakmam gerek

can: noluyor?

nisa: iyi değilim... hastaneye gidiyorum ama lunayı götüremem

can: tamam bekle ben alırım sizi

nisa: hayır geliyorum yoldayım

arabayı nasıl sürdüğümü bilmiyorum. daha önceden hiç böyle olmamıştı. lunayı anakucağıyla arabadan çıkarıp cemal canın kapısını çaldım. destek almak için kapının kenarına tutundum. kapıyı açtığında lunayı ve çantayı verdim. 

nisa: sabah yada öğlen ne zaman istersen bırakırsın acilen gitmem gerekiyor

Cemal Can lunayı yavaşça koltuğa koydu. bende asansörü bekliyordum. o sırada gelip kolumdan tuttu.

can: nisa noluyor?

nisa: Cemal Can bırak gitmem lazım

hala daha çok sancım vardı. ama bunu cemal cana söyleyemezdim.