Sonsuz Olalım-Cemnis

39

Nisa'dan

yemeğimi bitirdikten sonra annemle havadan sudan konuşuyorduk. aniden babam içeri girdi.

bekir amca: jana bir gelir misin?

jana teyze: noldu?

bekir amca: bir gel

nisa: noluyor baba?

bekir amca: önemli bişey yok kızım

anlamaz gözlerle baktım. annem yanına gitti. karnıma aniden bir sancı saplandı tekrardan, ayağa kalktığımda. bir elimle karnımı tuttum, diğer elimle tezgahtan destek aldım. o sırada annem mutfağa girdi.

jana teyze: nisa? kızım noldu?

nisa: bişey oldu dimi? benden saklıyorsunuz...

jana teyze: hayır kızım... gel otur şöyle

hemen yanıma gelip oturmama yardım etti. o sırada babam da mutfağa girdi.

bekir amca: noluyor nisa?

jana teyze: sancısı girdi ama normal bu aylarda

bekir amca: gel uzan biraz koltuğa

nisa: canla konuşmak istiyorum

jana teyze: yolda kızım şuan o

bekir amca: tamam kızım uzan sen 

koltuğa uzandım sonra babam yanıma geldi. lunayı da kucağıma aldım. annem de geldikten sonra babam konuşmaya başladı.

bekir amca: bak nisa... cemal can bir kaza geçirdi

gözlerim fal taşı gibi açıldı. annem kucağımdan lunayı alıp yanıma oturdu. 

nisa: ne kazası?

bekir amca: izmir otobanının daha başlarındayken bir kaza olmuş; ambulansla en yakın hastane istanbulda olduğu içi şuan buraya geliyorlar

nisa: durumu ne?

gözümden bir damla yaş düşmüştü.

bekir amca: bilmiyoruz

nisa: nasıl kaza olmuş?

babam tereddüt etti ilk başta bana söylemek için. sonrasında ona meraklı gözlerle bakmaya başladım.

bekir amca: otobana girdiği sırada kamyon... arabaya çarpmış

daha şiddetli ağlamaya başlamıştım. babam bana sarıldı. annem de elimi tuttu.

nisa: hayır ya...

bekir amca: yaklaşık yarım saat sonra hastaneye varıcaklarmış eğer istiyorsan gidebiliriz

nisa: evet istiyorum... lunaya göz kulak olu musunuz? yalnız kalmak istiyorum biraz

jana teyze: tabiki de... bişeye ihtiyacın olursa seslen

cevap vermeden yavaş adımlarla yukarı odamıza çıktım ve kapıyı kapattım. yatağıma uzanıp düşünmeye ve kendi kendime konuşmaya başladım. 

nisa: eğer gitmeye çalışırsan Cemal Can Canseven, bebeğimizi dünyaya getirdikten sonra peşinden gelirim

karnımı tuttum.

nisa: babanızın sizi bırakmicağını biliyorum ama eğer bırakırsa sizden özür dilerim; ama hayat plan yaparken başımıza gelenlerdir... biz sizle güzel ve huzurlu planlar yaparken, dua edelim ki hayat babanıza zarar vermesin

bir süre daha odada takıldıktan sonra elimi yüzümü yıkayıp hazırlandım ve aşağı indim. üstüme bu sefer kendi tişörtümü giydiğimden karnım belli oluyordu, üstüne de taytımı giymiştim. spor ayakkabılarımı giyip cemal cana çanta hazırlamış ve aşağı inmiştim.

bekir amca: gelmişler hastaneye hadi çıkalım

üstüme cemal canın gri hırkasını giydikten sonra lunayıda hazırlayıp evden çıkmıştık. gittiğimizde lale ve berkan da ordaydı. hemen yanlarına gidip sarıldım. mia berkanın kucağındaydı, luna da benim kucağımdaydı.

berkan: nisom...

lale: başınıza gelmeyen kalmadı be kuzum

nisa: evet... bir haber var mı?

lale: yok... doktor daha çıkmadı

berkan: yorma kendini otur şuraya

birlikte oturduk. annemle babamda doktorun yanına gitmişti.

lale: bebek nasıl?

nisa: gergin

berkan: gerilme dicem de diyemiyorum ki

nisa: ya her mutlu olduğumuda böyle olmak zorunda mı? 

lale: bu da sizin kaderinizmiş be kuzum

biraz daha konuştuktan sonra annemle babam da geldi ve ameliyatın bitmesini bekledik. 

Lale'den

nerdeyse akşam olmuştu. cemal ameliyata gireli 4 saati geçmişti. cemalin de ailesi gelmişti. fakat nisa tek lokma yemiyor, içmiyordu ve sadece stresliydi.

berkan: babalattem bebek için yemen lazım bişeyler

nisa: Beko aç değilim, istemiyorum

lale: bak badem gözlüm benim, bitanem; kendin için yemesen de karnındaki bebek için ye... ona yazık değil mi?

nisa: tamam... ama yarım saat sonra

bekir amca: haydaaa...

jana teyze: kızım simit aldık aşağıdan, sevdiğin gibi hemde kıtır kıtır şuan onu yesen?

nisa: off... tamam

nisa sonunda bişeyler yemişti. simitini bitirdikten yaklaşık 10 dakika sonra ameliyathane kapısı açıldı ve doktor çıktı.

doktor: Cemal Can Canseven'in yakınları siz misiniz?

nisa: evet

berkanın yardımıyla ayağa kalktı nisa; sonrasında ise koluna girdim.

doktor: hasta geldiğinde kalp atışları nerdeyse durmuştu. vücudunda herhangi bir iç kanamaya rastlamadık, sadece araba arkadan çarptığı için kafası ve boynu zarar görmüş; hafıza kaybı veya sakatlık, felç gibi bir risk de yok... kısacası şuan durumu iyi; normal odaya alıyoruz uyanınca girebilirsiniz

rukiye teyze: çok teşekkürler

herkes birbirine sarılıyordu. kısa süre içinde hepimiz derin bir nefes alıp kafeye inmiştik.

Nisa'dan

kafede herkes ağzıma bişey tıkıyordu. babam başta olmak üzere. 

nisa: ay yeter doydum ben biraz da siz yiyin

rukiye teyze: kızım 2 canlısın sen oğlum seni sağlam görsün

lale: şipşak rukiyeyi duydun ye bakalım

herkes daha fazla bana yemek yedirdikten sonra tekrar yukarı çıktık. doktor son bir kontrol için cemal canın odasına girince tekrar çıkmasını başladık. 

lale: nis daha iyi misin?

nisa: evet evet

lunayı babamın kucağından alıp doktorun çıkmasını bekledim. 5 dakika sonra doktor çıktı.

doktor: kontrol yaptım, gayet iyi... buyrun girebilirsiniz

önce lale, ben, berkan ve luna girdik.

nisa: cemalım

yanına gittim ve elini tuttum.

can: pardon... siz kimsiniz?

////

HAAKHSNJHDJSHHAHAHHZ KAOS YAPIYORUM ŞUAN. neyse iyi okumalar ben bölüm yazmaya bugün baya aktifim belki an'a da bölüm gelir ama belki hadi bye takipte kalın<3