Chapter 8

113K 1K 39
                                    

Chapter 8
Vareen's Point of View


Tatlong linggo na simula ng huling makita ko yung dalawa. Tatlong linggong tigang. Mabuti na lang at natahimik na din ang buhay ko kahit papaano. May kanya kanya din naman kaming buhay, mas maayos na kung hindi kami magkikita-kita. 

Kasalukuyan akong nandito sa may office ko ngayon, natambakan din ako ng work dahil sa negosyo ko. Hindi na din ako masyadong dinadalaw ni Lolo, dahil he knows that I can handle our business better than him, he's living in Romania for good, kasama niya ang mga anak niya. Although, dumadalaw dalaw pa din naman sila sa akin kapag may event or important matter.

Si Aihira naman, bibihira ko na lang din makasama, I mean syempre nasa honeymoon pa din, kinukumusta ko na lang siya paminsan-minsan at kinukwentuhan.

"Ate, Mr. Martin is outside, he said that he has an appointment." Napatigil ako ng biglang magsalita si Helia, ang nakababata kong pinsan, also my secretary. Hangga't maaari ay hindi ako nagh-hire ng hindi ko kakilala, mahirap nang magtiwala sa panahon ngayon. 

Helia is actually doing a part time here, ewan ko ba sa kanya, she doesn't want to rely on her parents, at dahil ayaw ko din naman siyang nahihirapan, ako na ang patagong nagbabayad ng tuition niya.

"Let him in, please. Thank you!" Lumabas siyang muli, pinagpapatuloy ko lang ang pagtitipa sa aking laptop. Pumasok si Mr. Martin ng hindi ko tinatapunan ng tingin.

Naramdaman ko ang kanyang pagtayo sa harapan ng desk ko, ayaw niya bang umupo? Tumikhim siya na agad ko namang nilingon.

"Wala ka bang balak pansinin ako?" he asked. Oh, shoot. It's Oliver Martin, the one of them. He's wearing a formal suit at magulo uliy ang kanyang blonde na buhok.

Kasasabi pa lang na ayaw makita eh, tapos biglang magpapakita.

"My apologies, Mr. Martin. Tinatapos ko lang itong ginagawa ko." Inilibot niya ang tingin niya sa kabuuan ng office ko. Nasa 5th floor kasi iyon ng aming resto bar at kitang kita ang view ng Manila Bay. Muli siyang bumaling sa akin,

"Ganyan ka ba palagi kapag may appointment ka? Hindi ba pwedeng sa akin lang muna ang atensyon mo bago mo gawin 'yan?" Sabi niya at tsaka siya ngumisi.

I closed my laptop at agad kong itinabi ang mga papeles sa gilid ng table ko. I smiled at him.

"Happy?" I asked him, hindi pa rin naaalis ang ngisi sa kanyang labi, pumunta siya sa may pintuan at tsaka niya 'yun ni-lock.

"Why did you lock it?" takang tanong ko.

"Para walang interruptions." Inabot niya sa akin ang folder na naglalaman ng mga papeles. Kinakabahan tuloy ako sa pu-pwedeng mangyari. I admit, sobrang namimiss ko na sila pero kailangan ko 'tong pigilan.

"How are you related to Orion Martin?" I asked him, umupo siya sa may upuan sa harap ng desk ko at tsaka siya tumingin sa akin.

"My older brother, sa Dad side." he answered. Kaya pala hindi sila magkamukha. His brother is my boss sa modeling agency na pinapasukan ko.

If his brother is only here, hahayaan ako noong gawin at tapusin ang ginagawa ko. I am a good multitasker, I can listen to someone who's talking and do my work at the same time.

"So, bakit ikaw ang nandito at hindi siya?" Sunod kong tanong

"He's busy with his businesses. He asked me if I could give you the files and the contract and I said yes." Ay, oo nga pala, magre-renew na ako ng kontrata sa Constell Agency, (his brother's agency). Ang bilis lang din pala dumaan ang panahon, it's been 5 months since I joined modeling.

"Bakit hindi kita nakikita kapag may shoot ka doon?" he added. Baka nati-timingan niya lang na wala ako, and I really don't pay attention sa mga iba din, o kaya ay hindi lang talaga ako aware na nandoon din pala siya.

"Wrong timing ka siguro." Agad kong binasa ang kontrata at tsaka ko pinirmahan 'yon. Maganda ang offer ng Constell Agency, isa din sila sa sikat na fashion and modelling agency, dito ako nakilala at sumikat. Part-time ko lang naman ang pagmomodel, sila naman mismo ang tumatawag sa akin kapag may mga gig. Kapag free time ko naman ay tumatambay ako doon at nakikipagkuwentuhan sa mga staff at ibang model.

"Maybe..." Inabot ko sa kanya pabalik ang folder at kinuha naman niya 'yon.

"Nagtatrabaho ka din ba doon?" I asked. Base kasi sa itsura niya at built ng katawan niya, he's a perfect fit to become a model.

"Hindi, I work with Jayce sa Firm at Company nila. He's a Structural Engineer and I'm an Architect." Woah, they're working pala together. Good pair.

Tumayo siya at pumunta sa likuran ko. He leaned in at naramdaman ko ang hininga niya sa batok ko.

"I miss you, Vareen. We missed you so much." He planted small kisses at my nape. I need to stop him. Bahagya akong lumayo, mahirap na at baka may mangyari na naman, iniiwasan ko talaga sila. 

"Bakit? Hindi mo ba kami namiss?" he whispered huskily. Gumapang ang mga kamay niya sa dibdib ko at sinimulan niyang himasin iyon.

Napatigil siya ng biglang nagring ang phone ko. Si Raze. Agad ko iyong sinagot, sa pag-aakalang titigilan ako ni Oliver ay lalo niyang hinimas ang iba't ibang parte ng katawan ko.

"Vareen!" panimula ni Raze.

"Uhm... what's... up?" Uutal utal kong sabi, at pinipigilan kong umungol. 

"Lunch tayo mamaya, treat kita!" He asked from the other line.

"Boyfriend?" bulong sa akin ni Oliver. 

"Ah... Raze,  medyo busy ako... I-I think I cannot go, dito na l-lang ako maglunch." Rason ko sa kanya, kahit free time ko naman na.

"Sige pala. Shit sayang." Natawa ako ng marinig ko ang pagmura niya, for sure nakapout na naman ang labi ng mokong na'yon. 

Agad naman akong binabaan ng tawag at bumaling ako kay Oliver.

Hindi ko alam kung bakit ako nagrason, hindi din naman talaga ako busy.

"Please, Oliver. You can go now." Pagpupumilit ko sa kanya. But he didn't mind what I am saying. He trailed hands down to my legs and massaged it.

"No, I won't. I'll fuck you first."


**

TRINITY (Completed) (2020 Ver.)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon