TRINITY (Completed) (2020 Ver.)

Chapter 50

Chapter 50

Vareen's Point of View

"We're going to talk about you." Pinagtaasan ko siya ng kilay.

"Why are we going to talk about me?" I asked, bigla siyang lumiko at muntikan na akong mapasubsob sa harapan. Mabuti na lang at naisuot ko din pala ang seatbelt.

Nagdrive-thru pala siya, "What do you want to order?" Good thing he asked, bigla akong nagcrave.

"I want a sausage burrito and 10-piece chicken nuggets..." I stopped for a second thinking of a chocolate and vanilla, damn, I want a bucket of those. "... and a McFlurry yung Oreo."

"You're going to eat that all? Hindi ka ba mananaba niyan?" Sinamaan ko siya ng tingin. I don't care if manaba ako bigla, I just want to satisfy my cravings.

"Hindi naman ikaw yung tataba, kung ayaw mo akong orderan ako na lang mag-oorder." Inis na sabi ko sa kanya, he sighed and then he drives next, wala na siyang nagawa kundi ang mag-order, wala pang ilang minute ay agad ding inabot sa kanya ang mga binili niya.

"Thank you!" Kinuha ko sa kanya ang mga binili niya at iginilid ang sa kanya sa may paanan ko.

"So, let's talk about me then." I told him, kumain muna ako habang hinihintay siyang magsalita.

"I-I just want to congratulate you and... Jayden. I never thought you'll get married that fast." Seryoso ang mukha niya na nakatuon pa din sa daanan, ako din eh, hindi ko inexpect na ikakasal ako kaagad. Minsan ay iniisip ko din, paano kaya kung hindi kaagad nalaman nila Lolo ang tungkol doon? Paano kaya kung hindi ko dala noon si Jaydee sa bahay? I wonder what my life would be right now kung wala si Jaydee, maybe for the last five years ay nahihirapan pa rin ako or either way. I could even guess nab aka pinalayas na talaga ako nila Lolo dahil sa kapabayaan ko.

"What happened to you for the past five years?" Mahinang tanong niya. Balak ko sana siyang pilosopohin at sabihing gusto mo bang isa-isahin ko? Pero sumubo na lang ulit ako ng ice cream.

"A lot, for the past five years, I was lucky and happy. Thankful for Jaydee and our twins for giving me the best years." I answered honestly. My emotions were mixed back then, pero mas nananaig yung saya na nararamdaman ko, makita ko pa lang silang tatlo. Wala na din talaga akong mahihiling pa, I'm contented of what I have right now.

Sana ay wala nang gulo pa na mangyayari.

"That's good to hear. Vareen, I---" Lumunok siya at tsaka muling nagpatuloy. "I'm really sorry. Please, forgive me. We never wanted to hurt you, no one does." He apologized, his voice is coated with sadness and regret.

"I already forgive you a very long time ago, Oliver. But I admit, what you two did, broke my heart. Masakit yung nangyari, lalo na at---" I immediately stopped myself, shit! I almost said that he's one of the father of the twins. Napatingin siya sa akin.

"Lalo na at ano?" Halos matapon lahat ang pagkaing nasa hita ko ng bigla niyang hinampas ang manubela at umalingawngaw sa buong kalsada ang busina nito. "Damn it! Fuck! Tangina!" Sunod sunod niyang mura. He aggressively grasped his hair, hindi ko maiwasang mag-alala dahil nagd-drive siya at baka kung ano pang mangyari sa amin. Biglaan muli siyang lumiko at sa isang iglap ay nasa loob na kami ng parking lot.

"You're not planning to kill me, aren't you?" Lumabas siya at pinagbuksan ako, kinuha niya ang mga pagkain na nasa lap ko at tinanggal ko naman ang aking seatbelt.

"I'm sorry, I didn't intend to do that. I was—naiinis lang ako, come on." Kinuha niya ang iba pang pagkain at sabay kaming pumunta sa may elevator. Madali lang kaming nakarating sa itaas dahil private elevator nila ang gamit namin, which is sila lang dalawa lang ang may access.

Diretso na pala sa loob ng office nila ang private elevator, bumungad sa amin ang galit na galit na si Jayce, si Jaydee naman ay prenteng nakaupo lang sa may couch at pinapanood yung babaeng pinapagalitan ni Jayce.

Napatigil si Jayce ng makita kami, si Jaydee naman ay napatayo at agad akong pinuntahan at niyakap. He cupped my face at hinalikan ako.

"Bawal PDA dito!" Sa amin naman ngayon nabaling ang galit ni Jayce na kanina lang ay nasa babaeng pinapagalitan niya.

"Bitter." I murmured at napatawa lang si Jaydee. Dinaanan lang naming siya at sabay kaming umupo sa couch, iniabot naman sa akin ni Oliver ang kinakain ko kanina.

"Your fired!" Sabay lang kaming nagulat nung babae sa biglang pagsigaw ni Jayce.

"B-but, Sir... you never mentioned to--" Pagsagot pa niya na mas lalong ikinainit ng ulo ni Jayce.

"I don't need your explanations! Ayaw ko nang makita pagmumukha mo dito! Stupid!" Walang nagawa ang babae kundi ang umalis na bagsak ang balikat. Tumayo si Jayce at tsaka kinuha ang iced coffee na binili ni Oliver.

"Anong ginagawa mo dito?" Masama siyang tumingin sa akin, hawak hawak pa din niya ang kape na parang may binabalak itong ibuhos sa akin.

"Bakit? Pinupuntahan ko ang asawa ko! Masama bang puntahan ang asawa ko?" Umupo siya sa swivel chair, nakatingin pa rin ng masama sa akin. "Bakit ang sama mong tumingin?!"

Gagong 'to! Baka nakakalimutan niya yung ginawa niya sa akin five years ago, baka gusto niyang isupalpal ko sa pagmumukha niya ang mga nagkalat ng plates sa office niya.

"Kala mo naman kung sino, acting CEO pa lang naman." Bulong ko at tsaka nilantakan ang burrito.

"You never ate burrito," Sita sa akin ni Jaydee. "Isn't that the food you hate the most?" Bigla kong naalala kung gaano ko kaayaw ang burrito, and I don't know why I'm eating it right now. I fucking crave for it. "Akin na 'yan." Inagaw niya sa akin ang burrito.

"Hey! That's mine!" Inilayo niya sa akin ang pagkain, sinubukan ko iyong abutin ngunit sadyang mahaba ang braso niya.

"Ang ingay na ang gulo pa! Umalis na nga kayo dito!" Inis na sabi ni Jayce. Nagulat kaming tatlo sa inasal nito. What the hell is wrong with him?!

"I thought you're going to talk to her, too?" Oliver asked, nakasandal ito sa desk niya at kumakain.

Jayce started to play the bracelet on his wrist. We're all waiting for him to talk. Minutes has passed he's still silent.

"I... I... nothing. Get out!" 

**

Chapter 51 to Chapter 60 would be someone's point of view. Keep updated! Thank you for reading.