Love In a Summer Night

Love in a Summer Night-33

CHAPTER 33

Lumipas ang ilang araw ay bumuti na ang lagay ni Marcus pero salungat naman non ang kalagayan ni Like. Like has been unconscious for the past few days and didn't gave any sign of waking up.

Noong una ang akala lang ng mga doctor ay dahil lang sa Over fatigue ang pagkawala ng Malay at Consciousness si Like. But everything Changed when Like woke up.

Nasa labas mg Kwarto ni Like sina Cathy at Cira kasama sina Jean at John habang sina Marcus at Kean naman ay nasa loob nag-aantay at nagbabakasalaking magising si Like habang naroon sila. Habang amg mga magulang naman ni Marcus ay nasa labas,Inaayos ang payments ng hospitalization bill nito.

"Ilang araw na siyang walang Malay,Okay lang kaya siya?" Tanong ni Marcus. May bahid ng pagaalala at takot ang tono ng boses nito. Ramdam din niya ang bahagyang pagkirot ng puso niya Habang pinagamasdan si Like na mahimbing na natutulog na para bang wala siyang problema.

"Isipin mo ang sarili mo,anlaki na ng pinayat mo tsa mga Buwan na nagdaan. Dapat pinapagamot mo na sarili mo para pag nagising si Like ay okay ka na rin at Magiging okay na uli siya,Sa tingin mo ba pag nagising siya At nakita ka niyang maayos okay na ang lahat?Nagkakamali ka Marcus,Hindi titigil si Like hanggat hindi niya nasisigurong hindi ka nagpapaopera." Sambit naman ni Kean habang nakahalukipkip na pinagmamasdan din si Like.

"Bakit ba kase ayaw mo magpaopera?"
Dagdag pa nito.

"Nasagot ko na yan pero sasagutin ko ulit. Mas gusto kong maranasan at makasama si Like ng mas matagal. Sa tingin mo?kung nagpaopera ba ako noong palang makakasiguro ka ba na kapag ginawa ko yun noon pa ay buhay pa ako hanggang ngayon? Na makikilala mo ba ako? Mas malaki ang Chance na Magfail ang operation"
Malamig na sagot naman ni Marcus Sakaniya.

"You should've taken the risk. There are so many Chances. Yung 10% malaki pa iyon"

"I've already taken the risk Kean. Ang hindi pagpapagamot ay patetake na ng Risk. Gusto ko siyang makasama habang buhay pero Hindi pwede. Oo medyo selfish ako sa Thought na hahayaan ko ang sarili kong mamatay dahil sa saki. I've taken the risk doon palang. Pero kahit naman sana sa Huling mga sandali ko ay maging masaya ako ng kasama siya"
Unti unting nangilid ang mga luha sa mga mata ni Marcus habang sinasambit ang mga salitang iyon kay Kean.

"Hindi mo rin ba naisip na habang mas tumatagal na kasama mo siya ay mas Malaki ang sugat naiiwan mo sakaniya pag nawala ka? Kung Pwede lang siguro na paggising niya e wala ka na sa isip niya okay lang yung reason mo,Pero hindi e. Sarili mo lang inisip mo,I know that you know how Fragile Like was and you've seen. Alam mo kung gaano siya kadaling masaktan,Kung gaanong ka sensitive si Like sa tingin mo?Makakalimutan ka ba niya ng ganun ganun lang? Hindi 'diba? You'd just cause him more pain Marcus,Sana aware ka doon"
Seryosong sambit ni Kean. Sa tono ng boses nito ay labis labis ang sakit na nararamdman niya para kay Like. Nakita na niya noon kung gaanong nasaktan si Like. Kung ganun ang mangyayare,Alam kong kakailanganin nanaman ni Like ang mahabang panahon para makalimutan pa iyon.

"Bu--"
Hindi na natapos pa ni Marcus ang mga sasabihin niya noong biglang kumilos si Like at unti unting namulat ang kaniyang mga mata.

Para namang nabunutan ng tinik sa dibdib ang dalawang lalaking nasa loob ng kwarto ni Like dahil sa nasilayan nila. Agad silang lumapit kay Like upang
Siya ay kamustahin.

"Guys!Gising na si Like!" Sigaw ni Kean upang makuha ang atensyon ng mga kaibigan na nagaantay sa labas ng Kwarto ni Like.

Agad naman niyakap ni Marcus si Ike dahisa sobramg Tuwa at sobrang pagkasabik na sa wakas ay Gising na si Like,Ngunit ganun nalamang ang pagkabigla ni Marcus ng bigla nalamang siyang layuan ni Like. Sa buong akala nito ay galit parin ito sakaniya dahil sa hindi niya pagsasabi ng totoo.