Peter PAN

Zor OLSA Bile 2

Janet'ın eve dönüşü, Joseph'i anlamsız bir sinire sürükemişti. Zaten öfkelenmek için an kollayan Joe, sürekli sağa sola sataşıyor, Michael'a olan anlamsız öfkesini diğer insanlardan çıkarıyordu.

-Vayy, vayy, vayy kimleri görüyorum bu evde. Demek sonunda akıllandın küçük aptal! Koca burunlu abin nerede peki? Dur tahmin edeyim, beş parasız sokaklarda serseri oldu seni de annenle buraya yolladı değil mi?

Katherina, Joe ağzını açar açmaz Janet'ın kulaklarını elleriyle kapattı. Biliyordu ki ağzından sevgi kelimeleri çıkmazdı onun. Oysa, neler hayal etmişti evlenirken... 7 çocukları olacaktı. Katherina mutfakta onlara kek pişirecek, Joe işten gelip, tüm çocuklarıyla ilgilenecek, Katherina neşeyle pişirdiği yemekleri ailesine sunacaktı. Olmadı... Zaten, Katherina'nın bu hayattan beklenti duyması yıllar önce son bulmuştu. Küçük yaşta çocuk felci geçirmiş, aşı olmadığı için bacağı sakat kalmış, yürürken hafif aksar olmuştu.

"Janet, doğru odana" dedi Katherina ellerini bir çırpıda Janetın kulaklarından çekerken. Janet, şimşek bızıyla odasına doğru koşar gibi yaptı ama kapının ardından tüm konuluşanları dinliyordu.

-Sence de fazla abartıp, uzatmıyormusun Joe? Lakap takıp alay ettiğin kişi senin oğlun.

Joe kahkaha attı.

-Bu evi terketmeden önce oğlumdu Kate!

-Evi terketmesi değil mesele değil mi Joe, hadi yüzüme bak ve haykır artık gerçekleri Katheeina Joe nun üzerine yürüyordu.

O sırada, Tito anahtarla evin kapısını açmıştı. Janet'ı salonun kapısında farketmeyerek bir anda çığlığı bastı

"Janett, hoşgeldin"

Tito'nun sesini duyan Katherina, geri adım attı, Janet'ın ise Tito ya sus işareti yapması, bir işe yaramamıştı.

-Titoo, erkencisin dedi Katherina. Janet'a dönerek "seni küçük cadı, bu konugu sonra konuşacağız, şimdi doğru odana, marş"

Janet, omuz silkerek odasına doğru ilerledi.

Joe, yerinden kalktı Tito'nun yanına doğru yaklaşırken,

-Umarım, bensiz provalarda sorun yaşanmadı? Doğru notalara bastın depil mi

-Hadi ama babaaa, lütfen ama dedi Tito arabanın anahtarlarını portmantoya asarken. Bize güvenmeyi öğren artık.

Joe yarım ağızla gülümsedi...

"Size güvenmek mi tabii hay hay" deyip anahtarları aldığı gibi kapıyı vurup çıktı evden.

*****❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️*****

Michael, evde gizemli Wendy'nin hayalini kurarken kendini sorguluyordu aslında.

İç ses:
Nasıl biri ki acaba? Burnu benimki kadar büyük müdür? Bence kesin siyahi bir kız. Ya sarışınsa? Nelerden hoşlanıyor acaba?

Mike sakin olurr musun? dedi sesli bir şekilde. Sonra gülmeye başladı kendi haline. Peki ama mektup nasıl gitti, kim yolladı ona, nasıl yolladı? Ben en son, - yatak odasında geziyordu o an-, zarfı şuraya bırakmıştım dedi eliyle komodini gösterirken.