Akşın yıllar önce annesini kaybetmiş aile sevgisinden yoksun büyümüştü. Yıllarca babasının peşlerine taktıkları borclarla ugraşmış 18 yaşında genç bir kızdı.
Ama bir gün karşısına çıkan bu zamana kadar varlığını bile bilmediği dayısı onun bu z...
Kapı sesine gözlerimi araladım. İçeri arzu yenge girdi " hadi kuzum yemek hazır yemege oturacaz sende kendine gel in aşagıya" kafa salladım.
Okul kıyafetlerimi bile cıkarmamıştım hemen üstümü çıkartıp dolaptaki türlü kıyafetten siyah Nike eşortman takımını aldım elime üstümü degişip saçlarımı sıkıca topuz yapıp aşagıya indim.
Herkes salonda yerindeydi yan yana iki sandalye boştu arkamda hareketlilik sezince arkama döndüm anlaşılan savaşta benim gibi geç kalmıştı, yanımdan geçip sandalyelerden birine oturdu bende yerimi aldım ve yemege başladık.
Alpay " Çok özledim seni akşın" dedi.
"Alpay sacmalama şurda beni görmeyeli 1 bilemedin 2 saat olmuştur ne özlemesi" dedim gülerek onaylamaz sesler çıkartıp
" öyle deme, efsunaşkım beni her saniye özlüyo o zaman oda mı saçmalıyo aaa efsunaşkım ne diyo bu kız böyle ayıp ayıp" şaşkınlıkla kaşlarım havalandı.
Efsun annane tebessüm ederken arzu yenge yapmacık bir kızgınlıkla " Alpay yapma oğlum, akşın alışık degil senin bu hallerine" dedi. Bende alpaya en kötü bakışlarımı atıp yemegime döndüm.
Tuza uzandıgımda elimin üstüne bir el degdi. Elim elektirik çarpmış gibi titredi.
Bakışlarımı yanımda oturan savaşa cevirdim ve hemen elimi cektim yüzüme ukalaca güldü ve fırsattan istifade tuzlugu aldı.
Kaşlarımı cattım ne ukala çocuktu bu böyle bir anda onun elinden tuzlugu cekip aldım ve kendi yemegime döküp onun yetişemicegi en uzak tarafa koydum.
Şaşırkınlıgı yüz ifadesinden belli oluyodu onun bana gülümsediği gibi bende ona gülümsedim.
Benden beklemediği kesindi Alpay da bu hareketime sırıttı . Savaş ya sabır çekip yemegini yemeye geri döndü. Yemekler yenmiş biz Alpay ve alperle ne yapsak diye düşünürken " evren nerde?" diye sordum.
"O kütüphanededir " dedi. Şaşırdım burda kütüphane mi vardı? "nasıl yani burda kütüphane mi var?" diye sordum.
" evet kücük bir odayı kütüphaneye çevirdiler ama biz pek kullanmayız, zaten orayı evren istedigi İçin babam hazırlattı birde evde oldugunda savaş kullanıyo biz pek uğramayız anlayacagın" diyip güldü.
Bende kitap okumayı cok severdim. " bende çok severim artık bir kişi daha eklendi" dedim.
Alpay yüzünü buruşturup hoşnut olmayan bir ses cıkardı kitap okumayı sevmiyordu galiba ve benimde okumayı sevmem hoşuna gitmemişti, şapşal cocuk.
"Ee napalm playstation oynayalım mı Alpay, akşın sende izlersin bizi hem sende ögrenmiş olursun " dedi güldüm kendimden emin bir şekilde.
" isterseniz ben size ögreteyim cocuklar" dedim.
İkiside şok olmuş bana bakıyolardı " sen oynayabiliyor musun" dedi alper
" ne sandın kocum haydi oynayalım nerde oynicaz"
Alpay söze atladı "oyun odasında gelde laflarını yedireyim sana" dedi ve yürümeye başladı.
Evin alt katına indik burada 4 kapı vardı. Biz hemen merdivenin yanındaki odaya girdik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
