Hiç Gidilmeyen

BÖLÜM 8

Kızıl saçlı kız panikle Aaron'u ayıltmaya çalışıyor, etraflarındaki çocuklar korkudan çığlık atıyorlardı. Amergin kontrolü ele alması gerektiğine karar verdi. Çocuklara dönerek,

"Evet çocuklar, şimdi sakin oluyoruz," dedi. Söylemesine söyledi ama kimse onu bağırış çığırışın içinde duymuyordu ki. Sesini yükselterek bir kere daha denedi.

"Herkes sesini kesebilir mi?" Bir anda ortam sessizliğe büründü. Amergin derin bir nefes aldı.

"Evet, biliyorum. Aaron sizin için çok önemli ama şu an onu yardımcı olmuyorsunuz. Hepinizden odalarına dönmeznizi istiyorum." Gözü Caedon'a takıldı.

"Sen burada kal Caedon yardıma ihtiyacımız olabilir." Kimsenin yerinden kıpırdamadığını görünce,

"Haydi ne duruyorsunuz?" diye tekrardan sesini yükselti. Çocuklar odalarına gittikten sonra Amergin Caedon'a döndü. Çocuk ürkmüş gözlerle Aaron'a bakıyordu. amergin hafifçe çocuğu kollarından sarstı.

"Caedon, yardımına ihtiyacımız var. Beni duyuyorsun, değil mi? Aaron'a yardım edebilirsin."

Caedon'un başı Amergin'e döndü. Amergin'in inançlı gözlerini gördü ve kafasını salladı.

"Ne yapmam gerekiyor?"

"Sıcak su ve temiz beze ihtiyacım var. Bana bulabilir misin?"

"Bir ilkyardım çantası olacaktı."

"Süper, bana onları getirir misin?" Çocuk kafasını sallayarak koşarak uzaklaştı.

Amergin Aaron'a ve kızıl saçlı kıza döndü. Kız gözyaşları içince Aaron'u sarsarak ayıltmaya çalışıyordu. Amergin böyle durumlarda soğukkanlı kalmaya alışkındı.

"Onu yatıralım." Amergin'in sözleri karşısında kızıl saçlı kız Amergin'in orada oludğunu yeni hatırlamışçasına irkildi. Amergin'in gözlerine baktı. Kendindeki telaşı görmedi. Amergin kendinden emindi.

"Tamam. Ne yaptığını biliyor olsan iyi olur." Titrerken bile Amergin'i tehdit etmeye çalışması Aaron'un onun için ne kadar önemli olduğunun bir kanıtı değil miydi?

"Merak etme. Hadi, onu yatıralım."

Amergin, Aaron'u yatırdıktan sonra üzerindeki tişörtü elleriyle yırttı. Kızıl saçlı kız bu güç karşısında hayrete düşmüş gibi görünüyordu. Amergin'in kaybedecek zamanı yoktu. Bir ölümsüze göre bu yara sinek ısırığı gibi gelse de bir ölümlü için ölümcül olabilirdi. Çabuk davranmalıydı.

Aergin vücuduna hızlı bir göz attı. Sadece onu tedavi etmek için. Yoksa adamın ne kadar düzgün bir vücudu olduğunu inkar edemezdi. Birkaç bıçak yarasına gözleri değdi. Bu yaralar nasıl olmuştu? Ardından beynini şimdiki zamana döndürdü. İç kanaması olup olmadığını bilmiyordu. Görünen yaralarıyla ilgilenmeliydi.

Caedon o sırada elinde bir kutuyla ve sıcak suyla geldi. Aaron'un tişörtünden temiz bir parça koparıp suya batırdı. Yüzündeki kurumuş kandan kurtuldu. Yaraları ortaya çıkınca Amergin çok fazla derin olmadıklarını görünce rahatça nefes aldı. Ardından kutuya yöneldi. Ne işe yaradığını bilmediği şeylerle karşılaştı. Eğer güçlerim olsaydı...

Caedon sanki sezmiş gibi kahverengi bir şişeyi Amergin'e uzattı. Amergin çocuğa minnetle bakıp şişeyi aldı. Genç adamın yaralarının üzerinde gezdirdi. Caedon'un da rehberliğiyle genç adamın yüzüyle ilgili kısmı halletmiş oldular. Amergin Aaron'un vücudunun kalanını incelerken gözüne omzu çarptı. Doğru açıyla durmuyordu. Caedon'a dönüp,

"Bana bir tişört bulabilir misin?" dedi. Caedon ok gibi fırladı.

Tişörtü alan Amergin parçaladı ve kol askısı haline getirip genç adam omzuna sardı. Kızıl saçlı kıza döndü.

"Sanırım omzu çıkmış. Burada şifacılarınız yok mu? Daha profesyonel müdahale gerekecek."

Kız, Amergin'in söylediği tuhaf şeyi duymamıştı. Gözleri Aaron'daydı.

"Doktor olmaz. Çok tehlikeli."

"Böyle kalırsa iyileşemez. Neden doktora götürmüyorsunuz?"

"Sen karışma! Hayır dediysem hayır." Kız hiddetle bağırdıktan sonra Amergin'i iterek Aaron'un yanına yaklaştı. Ellerini avuçlarına aldı.

Amergin, Caedon'un olduğu yere doğru ilerledi. Odanın uzak bir köşesine... Oraya ait değilmiş gibi. Zaten buraya ait değilim ki.

Amergin, Caedon'a döndü.

"Neden doktor çağırmıyor? Böyle kalırsa iyileşemez."

Caedon kederle kafasını iki yana salladı.

"Bizim yüzümüzden."

"Neden sizin yüzünüzden olsun ki? Sizi bulurlar, ona ceza verirler diye mi?"

Caedon gözlerini sonunda Amergin'e kaldırdı. "Hayır. Peşimizde olanlar ona zarar verir, diye. Bunu da onlar yapmış olmalı. Aaron'un canını yakanlar bizim de canımızı yakar diye."

Çocuğun konuşmalarından hiçbir şey anlamayan Amergin çatık kaşlarla çocuğa baktı. "Anlamadım."

Caedon derin bir nefes aldı. Küçücük omuzları çökmüştü.

"Aaron bizi organ mafyasının elinden kurtardı. Buradaki çocukların hepsi ölüme gönderilmişti. Aaron bizim kurtarıcımız oldu. Bizi kurtardı. Kimimizi sokaktan topladı. Organ mafyasıda şimdi Aaron'un peşinde. Bizi sakladığını biliyorlar. Ona işkence ederek cevap almaya çalışmış olmalılar. Ama Aaron bizi asla ele vermez. O, bizi korur." Çocuğun gözleri yaşardı ve kafasını Amergin'in omzuna yasladı.

Amergin ne diyeceğini bilemedi. Aaron'a baktı. Bu adam ne karışık. Amergin için siyah ve beyazdan oluşan hayat, burada farklıydı. Genç adamın birçok rengi vardı. Amergin gözleriyle Aaron'un bedenini süzdü. Bir koruyucu, bir dolandırıcı, bir hırsız, bir savaşçı... Aaron her şeydi.

Bir anda Amergin'in kaşları çatıldı. Genç adamın çıkmış olan omzu eskisi gibi durmuyordu. Yerinden fırlayarak Aaron'un yanına geldi. Burnunfa farklı kokular geliyordu. Tanıdık kokular, Eirlean Dia'dan kokular...

Gözleri hala Aaron'un elini tutan genç kıza döndü. Kız, kafasını ellerine yaslamış mırıldanıyordu. Amergin gözlerini tekrar Aaron'un yüzüne çevirdi. Yaraları iyileşiyordu. Sanki... büyü gibiydi. Amergin bu evrende büyü olmadığını hissetmişti. Kendi güçleri burada işlevsizdi. O zaman bu kızdaki güç de neyin nesiydi. Kızın bedeninden Amergin'in bedenine aktarılıyor gibiydi.

Amergin hemen kızı omzundan itti. Göz göze gelmelerini sağladı.

"Ne yaptığının farkında mısın?" Bir yandan da Aaron'un yüzünü gösteriyordu. Genç kız anlamaz gözlerle Aaron'un yüzüne baktı. Şaşkınlıkla ağzı açıldı.

Amergin o an anladı. Kız yaptığı şeyin farkında değildi. Büyü yaparak genç adamı iyileştirdiğinin farkında değildi.

"Daha önce böyle bir şey yaşandı mı?"

Hala şaşkınlığından kurtulamayan kız başını iki yana salladı. Amergin ellerini ayırdı. Ortamdaki büyü gücünün gittiğini hissetti. Havayı kokladı. Kızıl saçlı kıza yaklaşarak onu kokladı. Tamamen insan. Herhangi bir büyü kokusu almıyorum. Tekrar ellerini bir araya getirdi. İşte şimdi büyü geri geldi.

Amergin inanmaz gözlerle kıza baktı ve "Sanırım dünyanız sandığımdan daha da büyülü." dedi.

Amergin büyünün olmadığı bu evrende, insanları iyileştirebilen bir insan kız bulmuştu.