You're My Veins

CHAPTER 12

CHAPTER 12:

Veins POV:

Hindi ko alam ang sasabihin sa kanya, bigla na lamang akong nahiya sa mga pinagsasabi ko sa kanya, ako pa naman yung nagsabing don't judge easily, pero ako din pala ang gaganon, parang kinain ko din ang sinabi ko...

Ganon naman talaga diba? Nagbibitaw tayo ng mga salitang hindi natin namamalayan na nagagawa na natin ito.. Nakaupo kami sa garden ng school, hindi pa rin ako makapaniwala na sya ang nagligtas sa akin...

"Are you sure your okay?" Nag aalalang sabi nito sa akin, habang tinitignan ang mga puno sa harapan namin, hindi ko maiwasan na mapatingin sa kanya, at hindi malaman ang sasabihin simula ng bitawan niya ako sa pagkakayakap ko, at hilahin ako papunta dito..

"Ahm...I'm okay.." Sabi ko dito, nakitang magbababa sya ng tingin,kaya yumuko agad ako, hindi ko masalubong ang kulay brown nitong mata..

"That's..good, you see that guys are gangsters here.. The leader is known as Pucha.. Weird right?.. And it's kinda creepy..." Sabi nito, ramdam ko ang tingin niya sa akin, ang bilis bilis ng tibok ng puso ko, nahihiya akong sumagot sa kanya..

"Yeah it's kinda weird name, but it suit's him.. Pucha talaga sya.. Hahahaha!" Pilit kong tawa, para kahit papano malessen yung awkward sa pagitan namin.. Narinig ko syang tumawa.. Ilan minuto rin kaming na tahimik ng basagin ko ito..

"Thank you for saving me there... I thought no one can hear me.. But I'm curious how you get there?.." Sabi nito, nakita kong natigilan ito saglit, saka nagkakamot ng ulong umiwas ng tingin sa akin...

"Well... Sinundan kita nung umalis ka, cause i want to explain my side, cause you accusing me on something i didn't do, and besides si Vannah, pinakita niya sa akin yung picture na kumakalat tungkol sa atin.. I swear i didn't know who posted it.. And i'm not behind on that thing...." Sinseridad nitong sabi sa akin..

"Eh ano yung sinasabi mong ikaw yung nag post?, narinig ko kayo ng mga kaibigan mo na nagtatawanan, kaya hindi mo naman ako masisisi , dahil kalat na sa school yung picture, kaya imposibleng hindi mo nakita iyon.." Sabi ko na nahihiyang umiwas ng tingin, batid naman dito ang pagtataka at tila iniisip kung ano yung sinabi ko..

"Hahahahaha... Makikinig ka na nga lang, hindi mo pa inalam lahat.. Yung pinagtatawanan namin kanina ay tungkol sa babaeng nalaglag sa kanal, tapos itong si tangang Jerson tinanong kung sinong nagpost, eh kasasabi lang ni Coby na hindi nga daw alam kung sinong nagpost, kaya sinabi kong Ako ang nagpost, pero ang totoo hindi naman talaga.." Natatawang sabi nito sa akin na sinalubong ang aking nahihiyang mata, at guilty na damdamin.. Naiinis ako sa sarili ko i judge him too harshly...

"I'm sorry....for judging you... I'm really really sorry, i guess i was wrong about you... I'm so embarrassed right now... I don't know how i will react to a guy who i judge, but save me..." Humihinging ng pasensyang ani ko sa kanya..

"Dapat talaga humingi ka ng sorry! Dahil pinahiya mo ako sa maraming tao, saka sumakit ang kamao ko! Ang titigas pa naman ng mukha ng mga yon!.. Pero apology accepted!.. Hindi din naman kita masisisi, i always do pranks on you, so your mindset will focus on me when something bad happen like that thing..." Sabi nito sa akin, na namumula ang pisnge, dahil alam niya sa sarili niya na sya talaga ang pasimuno ng away sa pagitan namin... Kahit na naiinis ako sa kanya, hindi ko napigilan na matawa sa inakto niya..

"But i can say your good Fighting!" Natatawa at humahangang sabi ko pa na may kasamang gesture ng suntok, yung parang nakikipag suntukan, natawa naman siya sa akin..

"You know... Parang ang creepy natin, mag kaaway na ngayon ay nagtatawanan?.. Hahahahaha!" Natatawang sabi niya sa akin.. Kahit ako hindi ko rin mapigilan na matawa sa ginagawa namin ngayon..