Ay Yıldız' ın Gölgesi

37 - Yunanistan

Serdar soran gözlerle bana baktı ben ise ona aldırmadan kadını çevirdim bana bakarken

- Neden beni vurmak için arıyordun? Bunu yapmanı kim söyledi? Beni nerden tanıyorsun? En önemlisi burda olduğumu nasıl anladın?

Kadın susmaya devam edince silahı kadının ağzına soktum.

- Madem konuşmuyorsun diline ihtiyacın yok değil mi?

Kadının korktuğu her halinden belliydi konuşması an meselesi kadın bişiyler demeye çalışınca silahı çektim. Kadın.

- Sen Yüzbaşısın. Küpeli söyledi. Buray geleceğini biliyormuş. Git öldür dedi. Başka bişey bilmiyorum.

- Küpeli mi o kim?

- Bilmiyorum. Arkadaşıma demiş benide o zorladı. Tek gitmek istemediğini söyledi.

İçimden Ne!?! Nasıl!?!!

- Yani içerde silahlı bir kişi daha mı var?

- E-Evet.

Bu sırada gelen silah sesi ile arkamı döbüp binaya baktım.
.......................................................................
Sakar'ın ağzından

Şahin bizi aradı. Asena komutanım kızı yakalafıysa bu gözüme takılan kim? İyice bakındım elinde silah vardı. Ama silah açık camdan dışarıya hedefli duruyordu. Camdan dışarı baktığım zaman hedefin bizim ekibin yanında duran Asena komutanım oduğunu görünce dün müzik ile birlikte ağazım çıktığı kadar bağırarak

- DUUUUUR!!!!

Kadın bana dönerken ateş etti. Nefes ve kızıl hançer kızı görmüş ve ona koşup yakalarken misafirler çığlık atıp diğer tarfa koşup yere eğildiler. Karnımdaki yanmadan dolayı sesim çıkmıyordu. Karnıma dokunup elime baktım. Kan olmuştu.  Son anda ben vurulmuştum. Camdan duvara yaslanarak yere eğildim. İçeri bizim timin erkekleri ve Asena komutanım girdi.

Hepsi adama yönelirken Asena komutanım beni gördü. Sesini boğuk duyuyordum

- Sakar?

Bana doğru gelirken görüntü iyice bulanıklaştı. Ekip etrafını sararken Ahmet yanıma gelip   birşeyler söyledi ama dediklerinden sadece

- Sakar...

Kelimesini anladım. Sonrası ise sadece karanlık.
.........................................................
Asena'nın ağzından

Silah sesi ardından içeri koştuk. Kızlar birini yakalamışlardı hepimiz oraya giderken bir anda Sakar'ı gördüm. Duvarar yaslanmıştı. Benzi solmuş ve karnından vurlmuş yere çökmüştü.

- Sakar?

Dedim. Yanına giderken ekip bize döndü. Bizim tim yanımıxa gelirken sakarın durumuna kalbim sıkıştı. Hareket etmekte zorlandım. Ahmet Sakarın yanına gelip onu tutu ve

- Sakar lütfen ses ver. Sakar, sakar bir şey de.

Gözleri dolmuştu. Sakar'ı kucağıma alıp hızla arabaya koştum. Şahin dreksiyona ben ve Sakar arkaya, Ahmet ön koltuğa geçmişti diğerleri bizi arkadan takip ederken Şahin hızla arabayın durdurdu. Hepimiz indik. Ben Sakar'ı kucağıma alıp içeri girdim. Sedyeye yatırdım. Onlar ameliyathane kapısından içeri girerken ben olduğum yerde dona kalmıştım.

Benim yüzümden olmuşm olmalıydı. O kızın hedeflediği bendim ama nasıl Sakar vuruldu? Bu hyatın benden bir kardeş daha almsına dayanamazdım. Heleki bu Sakar'sa. Kendimden neferet ediyorum. O kızın ne suçu vardı. Alçaklar!!! Ne istediniz ondan!!?! Onun yerine ben vurulmalıydım.