Tutkun Serisi'nin ilk kitabıdır..
Bu hikaye silindiği için tekrar yayınlanmıştır!
Dudaklarımın bekaretini bozan adam benden yavaşça ayrıldı. Yanağımdaki eli muhtemelen kızaran tenimi hafifçe okşuyordu. Dudaklarımı konuşmak için güçlükle araladım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lütfen bölümü oylamadan geçmeyelim.
Satır içi yorumlarda bırakırsak mutlu olurum. Şimdiden teşekkürler..
Keyifli okumalar dilerim..
¦~UÇURUM~¦
Asel
Sami, aracın arka kapısını açıp Asaf'la benim binmemi bekledi. Önden Asaf, arkasından ben arka koltuğa kuruldum. Sami ardımızdan kapıyı kapatarak şöfor koltuğuna geçti. Yol boyunca radyodan şarkı açtırıp Asaf'ın neşesine az da olsa ortak olarak yolculuğu geçirmiştim.
İçimden eğlenmek gelmiyordu. Annem yabancı bir şehir de tedavisini görürken ben ancak mutluymuş gibi rol yapabiliyordum. Büyük Avm'nin önünde dikilirken hiç bu alışveriş merkezine gelmediğimi farkettim. Zaten benim bütçemi aşardı burası. Asaf'ın elinden tutmuştum, girişe doğru ilerliyorduk. Sami bizi arkadan takip ediyordu. Asaf güle oynaya zıplarken bana mağazaları gösteriyordu.
"Şuraya girelim!" dedi oldukça pahalı olduğunu düşündüğüm bir mağazayı işaret ederken.
Onu kırmayıp mağazaya girdik. Hemen bizi genç bir görevli kız karşıladı.
"Hoş geldiniz!"
"Merhabalar," dedim kibarca.
Ona davet için giysi bakındığımı söyledikten sonra bana oldukça şık giysiler gösterdi. Hepsinin fiyatı da dudak uçuklatacak kadar pahalıydı. Ama sonuçta bay huysuz için bu önemli değildi. Bende onun davette yanına yakışabilmek için pahalı da olsa güzel bir elbise seçmek istiyordum. Daha sonra Asaf için bir şeyler bakınacaktık. Ama öncelik bana aitti.
Görevlinin bana uzattığı kıyafetleri bir koluma alarak Asaf'a doğru döndüm ve gülümsedim.
"Ben giyeceğim sende olmuş mu olmamış mı söyleyeceksin anlaştık mı?" dediğimde neşeyle, "Anlaştık!" dedi.
Onayı aldıktan sonra da kabinlerden birine girdim. İlk önce, düşük omuzlu bir elbise giyecektim. Elbise zümrüt yeşiliydi. Güzel ve şık duruyordu. Bir beş dakikanın ardından elbiseyi giyerek kabinden çıktım. Asaf karşıdaki koltukta oturuyordu. Beni görünce mavi gözleri yuvalarından fırladı.
"Öğretmenim çok güzel olmuşsunuz!" dedi beğeniyle.
Boy aynasına dönüp kendimi süzdüm. Aslında güzel durmuştu fakat bir çok seçenek vardı daha. Asaf'a dönüp gülümsedim.
"Gerçekten mi, olmuş mu?" diye sordum.
Hararetli bir şekilde başını salladı. "Ama daha çok seçeneğimiz var canım, hemen karar vermeyelim," diyerek tekrar kabine yöneldim.
