Tutkun Serisi'nin ilk kitabıdır..
Bu hikaye silindiği için tekrar yayınlanmıştır!
Dudaklarımın bekaretini bozan adam benden yavaşça ayrıldı. Yanağımdaki eli muhtemelen kızaran tenimi hafifçe okşuyordu. Dudaklarımı konuşmak için güçlükle araladım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lütfen bölümü oylamadan geçmeyelim.
Satır içi yorumlarda bırakırsak mutlu olurum. Şimdiden teşekkürler..
Keyifli okumalar dilerim..
¦~DANS~¦
Asel
Bugün masa bahçeye kurulmuştu. Ve ayrıca bugün hava diğer günlere nazaran ayrı güzeldi. Güneş tam tepede, kuşlar cıvıl cıvıl ötmekteydi. Kızarmış ekmeği elime alarak üzerine biraz tereyağı ve biraz da bal sürdüm. Yine her zaman ki gibi elimdeki dilimi Asaf'a uzattım. Bana sırıtarak koca bir ısırık aldı. Bu haline içten bir şekilde gülümsedim.
Geri çekilip bende tam ekmekten ısıracaktım ki, "Bana da yok mu?" diyen kişiyle ne yazık ki ona doğru döndüm.
Yüzüne sorgulayıcı bir bakış attım.
"Neyden yok mu?" diye sordum mesafeli bir sesle.
"Diyorum bana da yedirmeyecek misin?" diye sorunca afallamadım değil.
Tek kaşım kendiliğinden havalandı.
"Bilmem, koca adamsın kendin yersin diye düşünüyorum!" deyince onun afalladığına şahit oldum.
İçten içe buna mutlu olurken Asaf'a dönerek ona göz kırptım. Asaf kıkırdamamak için elini ağzına kapattı.
Azad, Asaf'a doğru döndü.
"Asaf, Asel ablana der misin bana da yedirsin?" deyince inanamadım.
Bu adam ne yapmaya çalışıyordu böyle?
Ona kaşlarımı çatarak baktım. Asaf, "Tamam amca. Asel abla amcama da yedirir misin?" dediğinde ona doğru döndüm bu kez. İfademi hemen düzelttim.
Asaf'ı ne yazık ki kıramazdım. Ona dönerek yüzüne ters ters baktım. Ama o hiç aldırmayıp keyifle beni izledi. Oflayarak elimdeki ekmeği ona doğru uzattım. Ağzını uzatarak bir ısırık aldı. Elimi geri çekecekken bir elini kaldırıp bileğime attı ve tuttu. Ben donakalırken o yine bir ısırık daha aldı. Ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum. Daha düne kadar bana bu evliliğe kendimi kaptırmamamı söylüyordu şimdi ise hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Bu adamı anlamak niye bu kadar zordu ki?
Ekmeği resmen benim elimden yiyip bitirmişti. Tam elimi geri çekecekken hiç beklemediğim bir şey yaptı. Elimi ters çevirip üstüne dudaklarını bastırdı. Kalbim tekledi, ne yazık ki buna mani olamadım. Bir dokunuşuyla beni mahvedebiliyordu. Bu bir gerçekti.
"Teşekkür ederim karıcığım.. Beni resmen ellerinle besledin," deyince şaşkınlığım diz boyuydu.
