Found In The Wild Waves

Chapter 19

Camping...

Even without opening my eyes yet, i can already feel that i am in a good mood. I don't know why, but maybe because i had a good night sleep. Nang iminulat ako ang mata ko ay napabalikwas ako ng tayo nang makitang nasa hindi pamilyar na kwarto ako.

Sinampal at kinurot ko na ang sarili ko, pero hindi talaga ako nananaginip! Tinignan ko ang suot ko at mas nanlaki ang mata ko dahil nakasuot na ako ng pajamas na hindi naman sa'kin!

The room is spacious. Kaunti lang ang kagamitan sa loob pero ayos na. I've never been here before kaya umakyat ang labis na kaba sa dibdib ko.

Pilit kong inalala ang ginawa ko kahapon at nang matauhan ay inumpog ako sa sarili ko sa head board ng kama.

"Hoy, nababaliw ka na ba?"

Agad akong napatingin sa pintuan at nang makita ang nakatayong si Dylan ay napatayo na rin ako ang kaso ay hindi ko malaman kung titingin ba ako sa kaniya o kung ano! L

"Ginagawa mo diyan? Agang aga umaatake na naman pagiging weird mo!"

Umaga pa lang pero gusto ko na kaagad siyang batukan. Pasalamat na lang siya at nahihiya pa ako! Just by remembering what happened last nught is already making me lose my mind! Bakit ba kasi nakatulog pa ako!

"Are you okay?" Bigla namang tanong niya saka lumapit sa'kin, pero agad akong humakbang paatras.

"'Wag kang lalapit!" Sigaw ko.

"Chill! Agang aga ang init agad ng ulo mo!"

Inis kong tinakpan ang mukha. Bakit ba ako napunta sa ganitong sitwasyon!

"E kasi naman! Bakit 'di mo 'ko ginsing kagabi?!"

"You were asleep!"

I was just prentending dahil buhat niya ako!

"That's why you should've woke me up!" Mas naiinis kong sigaw.

"Tsk, 'wag ka ng mag reklamo riyan. Agang aga pero ang ingay mo e!" nakangiwing saway niya.

Nanlulumo akong naupo sa sahig saka mas itinago ang mukha. Ano pa ba'ng magagawa ako? Nandito na ako e.

"Ano... t-thank you sa pagpapatuloy sa'kin kagabi... but i should go home now." nahihiyang sabi ko.

"I'll drive you home pero dito ka na mag breakfast."

Mabilis kong inangat ang tingin ko sa kaniya at mabilis na umiling.

"Don't tell me you're not even going to say good bye to my family?" Sarkastikong tanong niya.

Iniwas ko ang tingin ko. Siyempre ay hindi na! Nakakahiya masiyado na dito pa ako nakitulog! Ang plano ko kagabi ay magpanggap lang at magigising din ako after some minutes para umuwi, but i ruined my plan!

"N-nahihiya kasi ako..." nakatungong sabi ko na lang.

"Don't be. Mag-ayos ka na. They're alreasy waiting for us downstairs. Hihintayin kita dito."

Sinamaan ko siya ng tingin kaya naman tumango soya at dumiretso na palabas ng kwarto habang ako ay nanlulumo na lang na nag-ayos ng sarili.

"Good morning, hija!" masiglang bati ni Tita Jessie.

"G-good morning din po."

"Have a seat, hija." Alok naman sa'kin ni Tito Bin.

Umupo ako sa tabi no Dylan at inasam na sana ay hindi na nila ako kausapin pa, but heaven is not on my side today.

"So, Angel, did you have a good sleep?" Tanong ni Tita.

Nahihiya akong ngumiti. "O-opo... Pasensiya na rin po sa abala. Si Dylan naman po kasi hindi na lang ako ginising!" Kunwaring naiinis na sabi ko saka awkward na tumawa.