Love always wins darkness ❣️

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 79

Angel's pov
Την αγαπάω όσο τίποτε άλλο.
Είναι η γυναίκα της ζωής μου. Το ξέρω ότι είναι.
Κάποια στιγμή νομίζω θα την παντρευτώ.

Κοίτα να δείς που έφτασα. Να μιλάω εγώ για γάμο.
Εε ρε πως τα φέρνει η ζωη.

Π: Ρε ξύπνα! Τι τη κοιτάς έτσι; Πρώτη φορά τη βλέπεις; Και τι ήταν αυτό που πέταξες πριν;
Α: Φίλε,μια μέρα θα γίνει δική μου οριστικά.
Π: Τι εννοείς;
Α: Αυτό που κατάλαβες.
Π: Έλα ρε Άγγελε άρχοντα. Δεν το περίμενα αυτό από σένα.
Α: Έχεις την εντύπωση ότι το περίμενα εγώ;
Στ: Παιδιά βγήκε βγήκε.... έρχεται. Τι να κάνω; Να της μιλήσω ή θα μου κόψει το κεφάλι;
Α: Ποια είναι;
Στ: Αυτή εκεί που παει στην ουρά για
check-in με την πράσινη μπλούζα,τη τζιν τη φούστα,τα μαύρα μαλλιά, το υπέροχο πρόσωπο με τις καλοσχηματισμένες γωνίες του. Με αυτά τα λαμπερά μάτια. Αυτά τα σαρκώδη χείλη-
Α: Την έχεις πατήσει άσχημα μαζί της.
Στ: Το ξέρω!

Είπε χαμένος κοιτάζοντας την, αλλά συνήλθε γρήγορα.

Στ: Θέλω να πω... είναι ωραία κοπέλα.
Π: Σε ποιον τα πουλάς αυτά ρε; Καλά που δεν ξέρεις και τι βρακί φοράει, αλλιώς θα μας είχες πει και απο που το πήρε.
Στ: Έλα μην ακούω βλακείες.
Α: Τέλος πάντων,για πείτε μου τι παίχτηκε.

Eva's pov
Είδα πίσω από την Έλλη, τη Χαρά να έρχεται στη σειρά ελαφρώς τσαντισμένη, λογικά απο πριν.

Ε: Ερχεται η Χαρά. Να της μιλήσουμε;
Ελ: Ελπίζω μόνο να μην γίνουν χειρότερα τα πράγματα.
Ε: Θα κάνουμε το καλύτερο.

Είπα και έστρεψα το βλέμμα μου στη Χαρά με ένα χαμόγελο.

Ε: Γειά! Εσύ πρέπει να είσαι η Χαρά. Εγώ είμαι η Εύα και από δω η Έλλη.
Χ: Χάρηκα, αλλά από που με ξέρετε;
Ε: Μάθαμε για σένα από τον Στέφαν.
Χ: Πάλι αυτός μπροστά μου; Τι σας έστειλε να μου πείτε; Συγγνώμη εκ μέρους του;
Ελ: Όχι όχι καμία σχέση. Εμείς στην ουρά περιμένουμε και αφού σε είδαμε είπαμε να χαιρετήσουμε.
Χ: Πάντως δεν έχετε καμία σχέση μαζί του. Εσείς είστε ευγενικές και προ πάντων δεν φτυνετε νερό πάνω σε κάποιον.
Ε: Κοίτα, δεν το έκανε επίτηδες. Απλά ήθελε το αγόρι της Έλλης να τον τρομάξει. Δεν σε είχε δει καν. Επίσης δεν ξέραμε ότι πίνει νερό εκείνη τη στιγμή.
Χ: Δηλαδη... θέλετε να μου πείτε ότι δεν έφταιγε εκείνος;
Ελ: Όχι. Αυτό σου λέμε τόση ώρα και εμείς, αλλά και εκείνος πριν.
Χ: Άρα τον κατηγόρησα τζάμπα. Θεε μου τι ηλίθια.

Είπε και έκλεισε το πρόσωπο της με τα χέρια της.

Ε: Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι και εγώ το ίδιο θα αντιδρούσα.
Ελ: Καλά, εγώ θα μπορούσα να του χύσω όλο το υπόλοιπο νερό που είχε μείνει, πάνω του.