Plane Crash × TaeKook✔

07

_

│Genç Pilot Jeongguk│

Sabah esneyerek uyandığımda etrafta bakışlarımı gezdirdim. Barakadan çıktıktan sonra kovadaki suyu kullanarak yüzümü yıkadım. Kaplanı göremiyordum. Bende tek başıma bir yere gitmek istemediğimde yakınlarda olan malzemeleri kullanarak, barakayı biraz değiştirmeye karar verdim.

Biraz daha genişletip, büyütmeyi düşünüyordum. Ya da bir çatı olsa hiç fena olmazdı. Elimde geldiği kadar sarmaşık ve odun topladığımda odunların eksik olduğunu fark ettim. Bu yüzden ayağa kalktım ve ormana doğru ilerledim. Fazla uzaklaşmamayı ise aklıma not ettim. Yine bir aslan saldırısında uğramak istemiyordum. 

Kucağıma uygun olan odunları toplarken derinlerden gelen hırlama ile tüylerim ürpermiş ve yutkunmuştum. Yaptığım işi hızlandırırken kollarım titremeye başlamıştı. Artık uluma sesler daha yakından gelirken  artık odunları umursayacak durumdan çıkmıştım. Hızla koşarken ayağımdaki acı ile yeri boylamıştım.

Kurtlardan biri bileğime dişlerini geçirirken acı dolu bir çığlık atmıştım. Yanda duran sopayla onu kendimden uzaklaştırmaya çalışsamda bu imkansız gibiydi. Fakat sonrasında ayağımdan dişlerin hissiyatı yok olmuş ve içim rahatlatan o kükremeyi duyup korkumu dindirmiştim. 

İri beden bütün kurtları dakikasında parçalarken sayıların çok olması onu zorluyordu. Bacağını kavraya kurtla büyük bir hırıltı bırakmış ve bacağını ısıran kurtu ağzına alarak parçalamıştı. Kurtlar saniyesinde kaybolup uzaklaşırken güneş yavaşça kaybolmuş ve ağaçlarının arasındaki ışıklar azalmıştı. 

Uzakta yere uzanmış olan kaplanı gördüğümde, yaralanmış olduğunu düşündüm. Yanına gitmek istedim fakat ayağım acıyordu. Onu izlerken iri beden nefes nefese kalmıştı. Boğazından boğuk hırıltılar çıkarken kaşlarım yavaşça çatılmış ve neler olduğunu anlamaya çalışmıştım.

Ki az önce beni kurtaran kaplanın saniyeler içinde çıplak bir insan bedenine dönüşmesi beklemediğim bir şeydi.

_