Jeongguk'un kullandığı uçak, kimsenin bilmediği bir ormana düşmüştü.
O ormanda ise türünün bilinmediği bir kaplan yaşıyordu.
🥇ukekook
🥇kaplan
[03.08.20] - [07.10.20]
Ki az önce beni kurtaran kaplanın saniyeler içinde çıplak bir insan bedenine dönüşmesi beklemediğim bir şeydi.
Önüne düşmüş dağınık ve yıpranmış olan kahverengi saçlarının arasından Jeongguk'a bakarken suratındaki acıyı fark ediyordu genç pilot. Yanına gitmek istiyordu ama şaşkınlığından gözlerini bile kırpıştıramıyordu. Dudaklarını titreyerek araladığında fısıldadı. "S-sen?"
.
.
Jeongguk karşısındaki esmer bedene bakarken kalp atışlarının hızlandığını hissediyordu. Saatler önce ikili birbirine yardım ederek barakalarına dönmüş ve Jeongguk çıplak bedenini örtmesi için kendi kıyafetlerinden vermişti. Karşılıklı birbirlerine bakarken sonunda Jeongguk konuşmuştu.
"Nasıl oldu bu?"
Şaşkınlığının geçtiğini hissediyor ve duyacaklarını merakla bekliyordu. Esmer beden bacaklarını kendine çekip yere bakarak konuşmaya başladı boğuk sesiyle. "Uçağının düştüğü günü hatırlıyorsun değil mi? O gün, dört yıl önce bir uçak daha düşmüştü aynı yere. Tıpkı tek yaşan sen olduğun gibi dört yıl önceki kazada da, tek yaşan bendim."
Jeongguk onu dinlerken mimiklerini incelemeyi unutmuyordu.
"Buraya geldim ve kendi çapımda böyle bir yer yaptım. Hayatta kalmaya çalışıyordum ama bu benim için çok zordu. Fırtınalı geçen geceler, bazen ise donmaktan kurtulduğum geceler olmuştu. Uykumun kaçtığı geceler, yalnızlıktan kafayı yiyecek duruma gelmiştim ben."
Uzun parmaklarını, sertleşmiş kahverengi saçlarına yerleştirmişti.
"Öylece ormanda yürürken bir aslan çıktı karşıma. Bir an üstüme atladığında farklı şeyler hissettim. İçimde bir varlık oluştu ve ben bunu dışarıya yansıtmıştım. Ne olduğumu bilmiyordum ama farkındaydım, o aslanı öldüren beden kesinlikle bana ait değildi."
Dolmaya başlayan gözlerini kırpıştırdı.
"B-ben ertesi sabah göle gittim ve yansımama baktım. Bir kaplana dönüşmüştüm. İyi ve ya kötü olduğunu bilmiyordum ama ölene kadar burada yaşayacağımdan emindim. Ta ki seni görene kadar."
İri açık kahverengi gözler Jeongguk'a döndüğünde kalp atışlarının tekrar hızlandığını hissediyordu.
"Seni gölde gördüğümde bütün teorilerim yerle bir olmuştum. İçimdeki şey seni yemek istedi, hatta parçalara ayırmak. İlk defa olmuştu bu. İçimdeki kaplanı ele geçirmiştim. Yanımdayken tamamen kendim gibi davranıyorum ama bedenim hala bir kaplanınkine tıkılı kalmıştı. Bugün.. nasıl oldu bilmiyorum ama artık bir kaplan değilim."
Jeongguk alt dudağını ısırdı. Kendisini tuhaf hissediyordu. Karşısında bir yabancı varmış gibiydi, ama o kaplanın bu insanın içinde olduğunu duyumsuyordu. "Ben, anlıyorum."
"Adın ne?"
Jeongguk kendisine yönlendirilen soru ile yutkunmuş ve mırıldanmıştı. "Jeongguk. Senin?"
Esmer genç gülümsedi.
"Eskinden Taehyung'u kullanıyordum ama sen bana kaplancık diyebilirsin."
_
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
