Plane Crash × TaeKook✔

17

_

│JeongGuK│

Gözlerimi odadaki hareketlenme ile açtığımda Taehyung'un başında iki tane doktor gördüğümd, hızla ayağa kalkarken burnundaki hortumu çıkartıklarını izledim. Kafamı uzatıp Taehyung'un yüzünü görmeye çalıştım.

Hortum burnundan tamamen uzaklaştığında derin bir nefes alıp verdiğini duydum. Doktorlardan biri çıktığında diğeri bize bakarak konuştu. "İkinizin de değerleri oldukça iyi. Bay Kim oranın havasına alışmış olduğu için biraz fazla zarar gördü ama artık bir sorunu yok. Solunum sistemi gayet düzenli. İkinize geçmiş olsun diyorum. İşlerimi hallettikten sonra taburcu olabilirsiniz.

Doktor odadan çıktığında Taehyung bir süre yere baktı. Yanında gidip oturduğumda bakışları bana döndü ve sahte bir gülümseme gönderdi. "Sorun ne?" Anında gülümsemesi soldu ve homurdandı. "Neredeyse bir hafta olacak ama kimsem gelmedi Jeongguk. Birkaç arkadaşım vardı ve sanırım onlarda varlığımı unuttular."

Elimi omzuna koydum. "Artık ben varım Taehyung. Biz varız. Ve birlikte yaşamaya devam edebiliriz. Tıpkı o barakada uyuduğumuz gibi yine birlikte uyuruz. Aynı şeyleri yer ve aynı şeylerden giyeriz. Birlikte olmaya devam edebiliriz."

Parlak gözleri yüzümde dolaşırken konuştu. "Peki ya, eve geldiğinde kanepende iri bir kaplan görmek seni rahatsız etmeyecek mi?" Alayla güldüm. "Bir zamanlar bu kaplanla uyuduğumu unutma Kim Taehyung."

Gülümseyerek ayağa kalktım ve eşyalarımızı topladım. O sırada Taehyung ayağa kalkıp yanıma geldi ve kolumu tuttu. "Peki ya baban?" Gülümseyerek ona döndüm. "Tek yaşıyorum Taehyung. Kimse bana karışmayacaktır. Ve, artık rahat mı olsan?"

Sağ elimi kaldırıp saçlarına yerleştirdiğimde bileğimden tutup elimi saçlarından uzaklaştırdı. Keskin bakışları beni bulurken fısıldadı. "Sakın bana çocuk muamelesi yapma Jeon. Hiç hoşlanmam." Elimi aşağı indirirken mırıldandım. "Üzgünüm."

Arkamı dönüp gidecekken belime dolanan kollar hızla beni geriye doğru çekti ve vücutlarımızı birleştirdi. Burnunu ensemde gezdirirken aldığı ve verdiğini nefesler çok net hissedebiliyordum.

"Sanırım en kısa zamanda tekrar sevişmeliyiz. Sana patronun kim olduğunu öğretmem lazım."

Neden olduğunu bilmediğim bir gülümseme yüzüme yerleştiğinde kendimi ona doğru itmiştim. Burnundan çıkan nefesleri saçlarımda hissederken elleri karnımı okşuyordu. Yüzüme yan bir sırıtış yerleştirip yavaşça yüzümü ona döndürdüm. Burunlarımız birbirine sürtünürken aşağı yukarı oynattım.

"Evimize gidelim.."

Taehyung'un gözleri kapanırken ellerini belime yerleştirdi. Dudağını sağ tarafı kıvrılırken konuştu. "Sen.. bana kur mu yapıyorsun?" Ağzımdan küçük bir kıkırtı kaçtığında kafamı iki yana salladım. "Yooo nereden çıkardın?" Burunlarımızı son kez sürtüp kafamı havaya kaldırdım.

"Hadi gidelim."

·

·

·

Bir buçuk yıldır görmediğim evime girdiğimde etrafa baktım. Hala bıraktığım gibi bulmak içimi burkmuştu. Derin bir nefes aldıktan sonra elimdeki valizi girişe bırakmıştım. Kollarımı iki yana açıp gözlerimi kapattığımda yavaşça salonuma süzüldüm. Arkadan gelen sesle Taehyung'un içeri girdiğini anlamıştım. Eminim şaşkınlıkla etrafa bakıyordu.

Fakat öyle olmamıştı.

Belime sarılan kollarla hızla salonda ki koltuğa düşmüş ve gülerek ellerimi Taehyung'un yüzüne koymuştum. Parmaklarım yüzüne dolaşırken ikimizinde yüzüne kocaman bir gülümseme vardı. Elleri belimde gezinirken üzerine daha çok yerleşmiştim. 

"Evin güzelmiş."

"Artık evimiz."

"Hmm.."

Gözlerini kapattığında kaşlarımı çattım. "Uykun mu var?" Gözlerini açıp bana baktı ve hemen ger kapattı. "Sana da iki gün boyunca oksijen verseler senin de uykun gelir." Kaşlarımı düzelttim. Fazlasıyla yorgundu ve uykusunun gelmesi normaldi.

"Uyumadan önce.. bir şeyler yemek ister misin?"

"Hayır.."

"O zaman odama gidelim."

Kafa salladı ve beni üzerinden kaldırdı. Elinden tutup uzun bir süredir kullanmadığım odama girdik. Eşyalar yeni gibiydi ve temizdi. Muhtemelen babam benim için temizletmişti. Taehyung üzerindeki tişörtü çıkartıp koltuğa koydu. 

Ondan önce yatağa uzandığımda örtüyü açıp gelmesini bekledim. Yatağımı çok özlemiştim ve kemiklerim resmen eriyordu. Gerçi ormandaki kumlarda yumuşaktı ama yatağım gibisi yoktu. Taehyung hemen yanıma uzandığında örtüyü üzerine örttü ve bir süre tavanla bakıştı. 

"Teşekkür ederim Jeongguk."

Kaşlarımı çatıp ona döndüm. "Niçin?"

"Birçok şey için. Ama öncelikle.. hayatıma girdiğin için."

_