Merhaba
Anlık bildiriyorum saat 5:02
Yalnızlık fakat korkunç bir yalnızlık, daha önce hissetmediğim kadar büyük bir boşluk o denli büyük bir sancı. Ancak çöküp bir sigara yakabildim Arife ve ben 5 dakika birbirimize bomboş baktık beni en derinden anladığını çok iyi görebiliyorum. Terk edildik sadece biz kaldık böylesine bir oda ile imtihan edilmek çok güç oda bileklerimi bu sıcakta buz gibi sardı sarmaladı. kapıdan girmem 10 dakikamı aldı. gözümü kapatıp girdim son bir umutla açtığımda görmek istediğim tek manzarayı vardı göremediğimde oluşan boşluğun içine çok sert düştüm oradan yazıyorum.
Eski binalar gibi son bir deprem olsun ve ayakta kalmayayım istiyorum her tarafımda çatlaklar izler kırıklar. Biraz dikkatli bakan ''yaklaşmak tehlikeli ve yasaktır, yıkılabilir'' yazısını görebilir. Ağlamalıydım bu kadar soğuk durmamalıydım dağıtmalı parçalamalı fakat sadece oturup bunları yazabilecek kadar üzgünüm hüzün öylesine yoğun ki sadece oturabiliyorum. Sessizliğin nesi anlatılır ya da sessizlik nasıl bu kadar çığlık çığlığa çınlar bir gövdenin içinde? Kaç ton baskı uygular bir yoksunluk insanın beyin damarlarına ? Belki karşı tarafın ceplerinde olumlu çiçekler açtıracak bir vedanın ben tarafında bir zerre dahi olumlu bir yanının olmadığını tam şu an anlıyorum. Ölüm bu olmalı dedim şimdi böyle ensemde soğuk akan ter destekliyor bunu. Cümleler darmadağınık toparlayamıyorum, neden yazdığımı bile bilemeyorum.
Zamanın kırbacı kaç saatte bu kadar yara açar ve daha kaç saat var bu acıyla yaşamama kaç gün ay sene belki, eksiliyorum toz taneleri gibi dağılıyor parmak uçlarım. Ruhum mu ? Muhtemel bir ihtimalle bavullarının birinin arasında kalmıştır dikkatli bakarsan görürsün çok ufaktır bilirsin belki bu sebeple göremeyeceksin canın sağ olsun. Misal öylesine bir şeymiş gibi kısa zamanlı bir veda desem kendimi avutsam en azından bir ışık belirse böylesine mide bulandıran bir karanlıkta kısacık bir nefes boşluğu ne güzel olurdu. Yutkunmam çok dakikamı alıyor herkes her şey yolunda zannetmekle meşgulken ben gülecek bir sebep türetemiyorum. İçimde kimse kalmadı arkadaşlar içim bomboş evet arkadaşlar güçlü görünemiyorum artık ve evet arkadaşlar hiçbir şey yolunda değil ve öyleymiş gibi yapmayacağım. Mutsuzum katıksız pürüzsüz tamamen mutsuz sebepli mutsuzum sonuçsuz mutsuz.
Ardına baktın mı odadan çıkarken son kez baktın mı baktıysan ne gördün ne düşündün ne gördün son kez ben yürüyüp uzaklaşırken kalabalıkta kayıplara karışırken aklından ne geçti korkmadın mı bu son görüş mesafesi mi diye hayatının neresinde silinen bir imge oldum o an ve dönmeyecek gibi mi hissettin parçalarım dağılırken tek sen gördün oysa kalkıp toparlamak istemedin mi arkamdan C canını dağıtıyorsun diye bağırmak gelmedi mi içinden ya da nolur artık dik yürü diye sinirlenmedin mi içinde sızı var mıydı kurtulmak mı bu yoksa kaybolmak mı hiçbir cevabım yok ortada çok cevapsız kaldım...
Son söz : bir ilişki ya da çok para ya da çok eşya ne bileyim bu hayatta alınabilecek her ne varsa hiçbirini değil yanımda seni görmek istedim hoşçakal
