Merhaba diye giriş yapmak isterim bir mektuba, öyle girdim. Üzgünüm uzun soluklu yazılarda kısırlığa düştü zihnim, denedikçe dağılıyor kelimeler. Affet.
1982'den sesli bir mesaj olarak yapmalıyım bunu yaptım fark ettiysen oradan kalma benim gölgem. İlgisiz görüntümün çok ilgilidir, soğukluk lanetim galiba aslında. Herkes vardır bilirsin işte dakikalarca vardır ya da anlık vardır nihayetinde benim silik benliğim anlıktır bu boş sokaklarda. Yani bilmiyorsun aslında görmedin henüz ama biliyorsun işte. Doğru nedir bilememekle mükellef tüm benliğim sonsuz karmaşa ve bir sürü soru arasında nefes alıyorum sadece, nefes almamı sağladın teşekkür ederim.
Konular yeniden çok dağılırken toplamaya gayret ediyorum ve aslında orada değildim bakışlarımı gizlemem gerekiyor son günün dönümünde. Dikkatli bir bakış ve bizi kelimelerimden tanıyarak dost ilan eden o değerli zamanlardayız şimdi. Dahası bir sigara daha kurban edilecek bilmediğim tepelerde. Malumunuz efendim bir yolculuğa hazırlanır durumdayım bu dönem, korkularımı bavullara yaklaştırmadan toparlamak istiyorum emanetinize sonsuz bir yer açtığımı belirtmek isterim parantez açarak ve parantezi açık bırakıyorum.
Oysa daha doğurgan bir teşekkür etmeliydim, fırtınalı olmasaydı böyle, oldu. Kanto kırgındır bu limanda ve insanların iyiliğine inanmak istemez başka bir parantezde inandırdığın için kızgını biraz. Saydam bir öfkedir merak etme, yani dostane bir öfke göz kızartmayan cinsten, lafı çok dağıtarak uzattım, ara ara toplaman dileği ile...
Saygılarımla C.Y.
