"Alya enseni kanatıyorsun."Gözlerim Yağız'ı bulunca beni izlediğini fark ettim eli saçlarımın arasından ensemi bulmuştu."Ensen hep tırnak izi dolu Alya."Elime bakınca Tırnaklarımın kan olduğunu fark ettim ama canım hiç yanmıyordu.
Senin canın hiç bi...
Deniz kızının çığlıkları...korku ve ızdırap dolu.Sanki göğsünden bir üç dişli hançer geçirmişler gibi. Ağrılı ve sızılı bir acı var bedeninde.
Korkuları var doğan güneşi görememek gibi...
Hayalleri var gerçek aşka dair herşeyin bulunduğu.
Sevdikleri var korumak için canından verdiği bütün acılarına değecek.
Bu yüzden sevgisini son damlasına kadar akıtabilir bu uçsuz bucaksız okyanuslara.
Hatta haykırabilir o güzel dilinden melodiler eşliğinde hislerini ve belkide fısıldamak bile yetebilir.Kollarındaki karanlığa son kez söz verip.
....ona geri dönmek için.
Yalan söyleyemeyebilir ne kadar istesede sevmemeyi ama dur durak bilmeyen ruhu için acılara bile boyun eğebilir.
O hançeri kalbinden söküp alabileceği gibi karanlığına bi tusunami gibi çökebilir.
...ve bunu sadece sevgisinin nelere değer olduğunu göstermek için aşar.
Sınırlarına bir set çizip boyun eğdirerek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sana bakışları, sanki önüne geçip de senin için kurşun yiyecek gibi.
Eclipse
30.BÖLÜM : SEÇIM YAP YADA ÖL
Görünenler yada görünmeyenler,bilinenler yada bilinmeyenler.Bunlar birbirini tekrar eden olumlu ve olumsuz olmak üzere kurduğumuz çoğu cümlede bulunan gerçek cevaplardır.
Her zaman görünenle yetinilemeyeceği gibi her bildiğimizin de bize artı olarak dönmeyeceğini gösterirler.
Bilmek ve görmek bazen istediğimiz sonuçlara ulaşmak için gerekli olsa bile bazen sadece bilmemek ve görememek daha mutlu olmak için gerekebilirdi...Yani eğer seni memnün etmeye yetmiyorsa.
1 hafta sonra
Karanlık gölgelerin ardından seslenilen bazı figürler var ve onlara seslenen de bi ses.Yardım çığlıklarım ve kafesiminin parçalanmış demirlikleri.Ölü bedenler ve mahvedilmiş bi yuva.
Ufak bi bebek ve nari sesiyle gülümseyen tatlı bi gülümseme ve bana benzeyen ne yeşil ne mavi gözler.
Bu benim karanlığım işte.En kuytu derinliklerimde saklanmış bilinmezliklerin,ardından beyaz bi örtüyle örtülmüş gerçeklerim.
O tatlı gülümseme ve sonrasında gelen gözyaşlarım.
Hepsi bundan kaynaklanmıştı. Hepsi yanan kızıl alevlerin suçuydu.Hep de öyle oldu.Beni mutluluğumdan alıkoyanlar hep kızıllıklar olmuştu.
