13.Bölüm Soğuk Deniz Suları

143 20 0
                                    

Süründü...sadece süründü ve büyük yolları aştı geldi.

Küçüktü ve saf,masumdu ve temiz.O hem cesurdu hem de korkak.

Fakat bu onu en acımasız olanlar için çok iyi bir yemek durumuna getiriyordu.

Süründü karanlık ormanlardan geçti.
Süründü dağları aştı denizinden koptu karada hayatta kaldı. O bile bir yere kadar gidebileceğinin bilincindeydi.

Korkuyordu ama gidiyordu.
Bu onu cesur biri mi yapar?

Küçüktü ama tırmandı.
Bu onu büyük biri mi yapar?

Masumdu ve temiz.
Bu onu kimsesiz yapmazmıydı yani?

O minik ve saf bedeni yığılıverdi.Topraktan kirlenmiş olan bedeni artık beyaz bayrak gösterdi.

İlk bedeni kapandı karanlığa sıkıca yapışarak,sonra gözleri kapandı karanlığa gömülerek,daha sonra havalandı bedeni bir kuş tüyü gibi,
Sonra üşüyeceğini sandı ama ateşe düşmüş gibi yandı cayır cayır.

Karanlık onu sardı ve götürdü.

Islaklığı bir çırpıda buhar oldu...uçtu.

Artık huzurluydu.
Karanlığa gömülen aciz bedeni...

Uyudu

Ve

Uyudu...

Hayatlarımızı bir rüyaylaKarşılaştıranlar haklıymış

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hayatlarımızı bir rüyayla
Karşılaştıranlar haklıymış.
Uyanık uyuyor,ve uykuda uyanıyormuşuz.

Montaigne

13.BÖLÜM : SOĞUK DENİZ SULARI

Yol sessizliği kucaklıyormuşcasına sessizdi.Araba sessizliğe uyuyormuşcasına sessizdi.Biz sessizliğin farkındaymışcasına sessizdik.Sessizlik o kadar sessizdi ki bir defa daha sessizlikten ne kadar çok nefret ettiğimi fark ettim ...

"Kaçırılan çocuklar...ve şu sevgilin."dedi sessizliği bozan Jason.
"Sevgilim değil...Kardeşim gibi diyelim."diye çıkıştım ama yinede sessizliği bozup konuşması iyiydi.
"Anladım ama bana bundan hiç bahsetmedim yani seni hep yalnız biliyordum."dedi.
Benim hakkımda benim söylediklerim kadarını bilebilirdi zaten.Ben zaten kapalı bir kutu gibi olduğumu biliyordum.Şu an da bile bilmemesi gereken şeyler hakkında konuşmasına gerek bile yoktu ama naparsın bir şekilde öğreniliyor.
"Gizlediğim bir şeydi."demekle yetindim ve yol ile binaları izlemeye başladım."Anladım."demekle yetindi ve yine sessizlik oldu.Bu sessiz ortam da bile nefes alış girişlerimizin ve aracın giderkenki asfaltta çıkardığı sesi işitmek iyiydi.
Sessizlikten gerçekten hoşlanmıyorum.

KAÇAK 01 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin