6.Bölüm Moren Ziyareti

222 25 0
                                    

Herkez ölümden başka bir kurtuluş bulamaz oldu.Yaşamaktan korkar oldu insanlık.Kendilerine verdikleri zararların farkına varmak istemediler ama bir o kadar da muhtaç kalmıştı insanlık biribirine.

Tek kalırsan ölüyordun evet ama artık toplu kalırsan ölümden de beterdi.

Onlar tek kalmayı seçti ve yok etti insalık da neymiş. İnsan mı kaldı etrafımız da hayvanlarla cevriliyken dediler hepsi.

Sen inat etme hayvanın yaptığını yapmaya çalış.Hiç yoktan iki lokma yemek bulup yersin.

Ne kadar yorum yapsan da ne değişir insan her yerde önce hayvanı küçümser değil mi?

Nankörlükte seviye atlamayı bırak hiç değişmez bir huy oldu bu hep.

"İnsan her yerde aynı insandır bir insanın yaratılışında asalet yoksa kainatın tacını giyse yine de çıplak kalır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"İnsan her yerde aynı insandır bir insanın yaratılışında asalet yoksa kainatın tacını giyse yine de çıplak kalır."

Montaigne

6.BÖLÜM : MOREN ZİYARETİ

"Sahil de ne uzakmış mübarek git git varamadım oraya!"

İyice kafayı yedin!

Sanane anacım!Yanıyorum serinlemem gerek!

Sen şu kıza söz vermedin mi?

Hangi kız?

Ciddi olamazsın!

He...! Ece'yi diyorsun!Verdim verdim ama bunun denize girmek istememle ne alakası var sescim.Girip çıkacağım alt tarafı.

Sen şu denizi iyi kafaya koydun neyse bir şey demiyorum istediğini yap.Alya'cım.

Kapa çeneni!Halla halla deniz oğlum alt tarafı girip çıkacağız heralde!Sarhoş falan da değilim...yani çok değilim bilincim yerinde ama sarhoşlar da bilincinin yerinde olup olmadığını nereden bilebilir ki...yok yok sarhoş değilim.Sarhoş olsaydım sarhoş olup olmadığını sorgulamazdım.Aynen!

______

Sonunda!dedim bağırarak saatin kaç olduğunu bilmiyordum ama sonunda o uzaktan gördüğüm sahile gelmiştim.Ulan şu halime bak bir kaç saat öncesine kadar acıyla delirmiş bir halde ağlıyordum şimdi denize giriyorum.

Eee bu daha kötü ya!

Biliyorum!Ama bana iyi geleceğini de biliyorum...sesi onayladığım gibi karanlıkta kıyıya vuran denize baktım.Etrafta kimseciklerin de olmaması işime gelmişti.Üstümdekileri çıkarıp iç çamaşırlarımla denize doğru gittim.Ayaklarım üşümüştü.

KAÇAK 01 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin