35.Bölüm Final I Karanlıktan Çağrı

228 10 6
                                    

Sessizlik...
Her yeri etkisi altına alan şey işte bu sessizlik...

Fakat kimsenin farkında olamadığı en derinlerde gözyaşları döken sessiz bir deniz kızı var.

Herkezden uzak.

Kollarında ki karanlığa tutunan ve ona sessizce ağlayan bir siren.

Ondan hayatı almış olmayı kendine ceza kesen bir siren.

Son çabalarını ona sahip çıkarak ödemek isteyen bir siren...

Ve bunu dağlar ve denizler er yada geç birleştiği vakit gökyüzü son kez karanlığa acıkınca yapmaya ant içiyor.

Diktatör karanlığını öldürdü sırf karanlığı sevebilsin diye.

Deniz kızı aşkı hissetti sırf Ariel sevebilsin diye.

Ve artık atan tek kalbin sahibi
Deniz kızı Ariel'ken,o kalbi ona bahşederek yokolan da bizzat karanlığın efendisi diktatördü.

Karanlığın efendisi diktatör aşk için kalbini öldürdü.

Deniz kızı Ariel'ise bunun acısıyla gömüldü sonsuz derinliklere onun ölü kalbine tutunarak,

sonsuza kadar.

Okyanusta sadece bir damla olabiliriz, ama okyanus bile sevgimizin derinliğini kıskanır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Okyanusta sadece bir damla olabiliriz, ama okyanus bile sevgimizin derinliğini kıskanır.

Maria Elena

35. BÖLÜM FİNAL I : KARANLIKTAN ÇAĞRI

Karanlık ve ıslak zeminden belliydi fakat bu iğrenç kokunun kaynağı nereden geliyor bilinmese bile,çamurlu su birikintilerinin bi çöplüğü andıran görüntüsü kesinlikle mide dulandırıcıydı.

Bütün hastanenin çöpü sanki burada toplanmış ve her ufak hareketimizde ayağımıza çarpan çöplerden hareket etmemiz de bir hayli zorlaşmıstı.

Tamamiyle iğrençti ve ürkütücü olduğunu söylemeden de rahat edemezdim çünkü karanlığa ilerleyen bacaklarım sanki bir öncekinden daha derine çekilip kendini iğrenç kokan bu su birikintisine bırakıyordu.

"Alya burada aradığın hiç bi şeyi bulamazsın lütfen çıkalım."dedi Hakan ve o sırada iğrenerek etrafındaki çöplerden kaçmaya çalışıyordu.Doğru burası iğrenç bir haldeydi ve nasıl dolduğunu bilmediğim bu su birikintisi çamur gibi gidişimizi de bi hayli zorlaştırıyordu ama saçma bir his beni oraya gitmeye zorlarken bacakların geri gitmet istemiyordu.

Orada olduğunu bilmem gerekiyordu.Onun burada olmasından ne kadar nefret etsem bile varlığını bilmek için oraya doğru ilerlemeliydim.Çamurlu suda bu karanlık koridorda ilerlerken onun beni orada beklediğini hissetmeliydim.Onun varlığını hissetmeliydim ki yaşamak için ve güçlü olmak için bir nedenim olsun.

KAÇAK 01 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin