"Alya enseni kanatıyorsun."Gözlerim Yağız'ı bulunca beni izlediğini fark ettim eli saçlarımın arasından ensemi bulmuştu."Ensen hep tırnak izi dolu Alya."Elime bakınca Tırnaklarımın kan olduğunu fark ettim ama canım hiç yanmıyordu.
Senin canın hiç bi...
Karanlığın içinde atılan minik bebek adımları ile ölüme gitmenin bir diğer iyi yanı ölümün sana zaten sunacağı o karanlığı önceden tecrübe ediyor olabilmendi.
Ölümün türlü türlü yolları arasında senin seçmiş olduğun yolu sorgulayacak ne türde bir insan olabilir ki.
Ölüm için yalvaran cesetler aslında öldüklerini ne zaman öğrenecekler.
Karanlık diyebilmemiz için evet aydınlık da gerekli ama karanlık bile aydınlıktan daha çok sarıldı ruhumun çürümüş bedenine.
Bedenimin ölü olduğunu biliyormusun ?
Geçen zamanda bunu fark edeli çok olmadı Deniz kızı...
Ruhumum ölü olduğunu biliyormusun?
Bunu karanlık bana sarıldığında fark etmiştim Ariel...
Yalvarış ve yakarışlar sadece kafeslere hapsedilmiş bir kaç sesten ibaretken ben bu duruma ölü ruhlarının koleksiyonu olarak hitap ediyorum.
Onlar ise buna köleştirilmiş topluluk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlık; Bütün günahların üstünü örten bir yorgandır.
Cervantes
11.BÖLÜM : GİZLİ TAKİPCİ
Sessizlik gerçekten insanlara verilebilecek en büyük cevaptı. Sessizlik sesin olduğu yerde kendimize örebileceğimiz en iyi kabuktu ve bu sessizlik içinde bize en tatlı cevapları bir tek iç sesimiz verebiliyordu ve öyle de oluyordu.
Uzun zamandır kendi kabuğunda yaşayan bir kız olarak kendime sardığım kabığumun içindeki bu kız gerçekten tamamen acı içindeydi.
Görünüşüne yansımayan bu kız kesinlikle gerçek kendisiydi ve korunmaya muhtaç saf tarafıydı.
Belkide sırf zarar görmemek için bu küçük ve saf kızı kalbinin karanlık kuytularında sessizliğe mahkum etmişti.Onun için en güvenli yer orasıydı çünkü ya da belki sadece o küçük kız gerçeklerden saklanmak için korkuyla oraya sığınıyordu.Bunu ne türde yorumlamak istesem de bildiğim tek şey bu ufaklığın korunmaya muhtaç oluşuydu.
Çünkü o ufaklık ilk defa kafesinin içinden çıkmak istemiyordu.Bu ufaklık için iyi bir şeydi çünkü bulunduğu hayat ona asla kafesin dışında iyi bir hayat vermeyecekti.
Kabuğuna sığınıyordu.Sığınabildiği kadar sığınsın ki sonrasında onun için gerekeni onun o güçlü iradesi halledebilsin ve o saf ruhuna ulaşılmasını engelleyebilsin.Onu koruyabilecek olan o güçlü görüntüsü bile ne yaptığını bilen iç sesiyle hep bir çatışma içinde kalmasın.
