15.Bölüm Karanlık Lordun Şatosu

138 17 0
                                    

Gözlerini karanlığa açarken öldü.
Çünkü karanlık ölümdü.
Karanlık hiçlikti ama ölmediğini biliyordu.Sürüklenerek geldiği yollar nefret dolu bakışlardan kaçarken geçtiği yollar onu buraya yani nefretin kaynağına getirmişti.

Nefretin ne olduğunu biliyordu.O da ondan nefret edenlerden nefret etmek istiyordu ama nefret edebilmek için bile bir sebebi yoktu.

Aydınlıktan geldi karanlığı merak etti.
Karanlıkta kaldı aydınlığın ne kadar tatlı olduğunu anladı.

Şu an ise kasvetli tüy örtünün üzerinde karanlık bir beden gibi kıvrılmıştı sanki ve canını yakıyordu, Ölü bedenindeki tüm kemikler.

Kafesin içine zorla hapsedilmiş gibi hissediyordu.Yapayalnız ve bir başına.Sevgiden uzakta...nefrete yakın karanlığı kucaklarken.Defalarca aydınlık için yalvararak.

Fazla Cesurdu,saftı ve masum.

Fazla meraklıydı kendisi...ve acıydı hissettikleri...!

Gecenin acısını çekmeyen bilemez sabahın ne kadar tatlı ve kıymetli olabileceğini

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gecenin acısını çekmeyen bilemez sabahın ne kadar tatlı ve kıymetli olabileceğini.

Bram Stoker

15.BÖLÜM : KARANLIK LORDUN ŞATOSU

Yol boyunca hiç ses çıkarmamıştı.Hakan bozuntusu ise beni arka koltuğa atmıştı. Deri ceketini bana fırlatınca onu altıma koymamı ve koltuğa yaslanmamam gerektiğini söylediği için bir süre homurdana homurdana koltukta dikilerek rahatsız bir yolculuk yapmıştım.Ne değerliymiş araban be!

En azından çok şükür eve geçince ilk işim o tuzlu sudan sonra daha rahat bi suya girip duş almak olduğu için daha iyi hissettim ve giymek için çıkardığım dizlerimin biraz üstünde biten siyah bi şort ve tşörtü giydim.Mutfağa geçince hızlıca Ece'nin dolaptan çıkarıp ısıttığı yemeklerden yiyip odama gitmek istiyordum.Çok uykum vardı ve yorgundum.

Yorganı kaldırıp kendime yatağa attım valla bi kutup ayısı gibi tüm kış uyuyabilirdim şu an...

______

"Alya..."diye seslendi biri ve beni yatakta dürtmeye başladı."Yürü git...!"diye mırıldandım ve yatakta bedenimi diğer tarafa çevirip örtüyü kafama kadar çektim."Lan kalk!"diye beni sırtımdan dürtmeye başladı."Yalvartma beni bırak da uyuyayım kızım."Diye söylendim.Sesim örtünün altınsa boğuk çıkmıştı."Alya Ajan Mirza evde...!"diyince yatakta aniden doğrulup yüzümü ona döndüm."Ne dedin sen?"

"Duydun Ajan Mirza...evde!"dedi."Hadi be...!"diye homurdanıp elimle saçlarımı iyice karıştırdım."Ah...!"diye söylenip tekrar ona baktım.Ne yaptığımı anlamayan bakışlarla bana bakıyordu.Ona yapmacık bi gülümseme bahşedip"Gelmiyormuş söylersin."dedim ve tekrar örtüye girip kafama kadar çektim."Alya ciddi olamazsın?"diye söylendi."Aksine çok ciddiyim git şöyle..."diye cevapladım onu.O ise homurdana homurdana yataktan kalktı. Odadan çıkarken ise kapıyı sertce çarpma sesini işittim.O odadan gidince yatakta tekrar doğrulup odaya baştan aşşağı boş gözlerle inceledim.

KAÇAK 01 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin