Unexpected Love Story [COMPLETED]

🌷Chapter31🌷

Karga karga ni Melody si Baby Candy. Habang nakakapit naman sa palda nya si Crushh..ito ang araw ma ihahatid nila sa huling hantungan ang ina ng mga ito..

Sa tulong narin ng mga mababait na kapit bahay nila at ilang kaibigan ni ate mercy nila.  Ay nairaos nila ang lamay nito. Tulong tulong para mabayaran lahat.

Hindi rin mahiwalay ang mga bata sa kanya kasi simula ng mawala ang ina at wala itong nilalpitan kundi sya lang. Napapnsin  nyaring di naito tulad ng dati ng maingay...

Hindi nya alam ang gaggawin natapos nalang ang lamay wala ni isang pamilya nito ang pumunta. Kahit sinabihan naraw ng isang kaibigan ni ate mercy nya.

Alam nyang wala syang kakayahan mag alaga ng dalawang maliit na bata. Kaso nangako syang di nya pababayaan ang mga ito. Hindi nya yata kakayanin ibigay ito sa iba. Sa panahon ngayon marami ng nagmamaltrato ng batang di mo kadugogo.

Ayaw nyang mangyari yon sa sa dalawa kaya nakapag desisyon  na syang aakuin nya ang responsibilidad  para maging tagapag alaga sa mga ito.

Hindi nya alam kung pano bubuhayin ang dalawang bata.. Natuklasan nya nag rerenta lang pala sa cundo ito at ang kotse naman ay di parin tapos bayaran. At wala din itong naipon pera sa bangko..  So saann nya kukunin lahat nagpangagastos nila sa araw araw. 

Balak sana ng isang kaibigan nito nakuhanin ang mga bata pero ayaw pumayag ni crush. Kaya wala itong magawa nagbigay nalang ito ng pera para makahanap sila ng masmaliit na upahan. Kung sakaling palayasin na sila sa cundo.

Idagdag pa ang abuloy... Naisip nya ng umuwi sa kanila. Kaso dahil sa bata pa sya...  Di sya makapag desisyon.. Pano kung hindi sya matangap ng mga magulang.  Pano pano...

Pagkalipas ng isang buwan  nagkaraon na naman sya ng isang problema.. Nagkadengue si Candy ewan nya kung pano na kuha nito.. Maayos naman ang apartment  na nakuha nila. Kaya nasaid lahat ng ipon nila. 

Kaya ng makalabas ng hospital.. Naisip nya na kung pano sya magkakapera.. Naisipan nyang magtinda tinda ng samalamig...

Isang araw habang naglalaro si crush naririnig nyang inaaway ito ng mga bata.

"Ulila ulila!!!  "Kansyaw ng mga ito.. 

Di na sya makatiis nilapitan nya ang mga ito at sinaway..

"Anong pinagsasabi nyo Ulila sa anak.. Ko.. Kung isumbong ko kaya kayo sa mga magulang nyo... Ako ang nanay ni Crush. Yong papa nya na sa abroad kaya di sya ulilila! " sigaw nya sa mga ito..

"sorry pooo!!! " sabi ng mga ito sabay takbo...

Hinawakan nya sa balikat si crushh.

"Ate bakit mo po sinaby yon na mommy kita tama naman yon ehh. Ulilia ako... " naiiyak nitong sabi. 

Naiiyak nyang tinitigan ito. Isang desisyon ang namuo sa utak nya..

"Crush simula ngayon mama na tawag mo sakin ok... ayaw ko inaaway kanila kasi wala kang magulang....ok lang ba sayo... " tanong nya rito habang nakangiti.

" Talaga po...  Sige po Mama napo tawag ko sa iyo...  " sabi nito sabay yakap sa kanya.. 

Kaya ng nagkaisip naka gisnan narin nitong Mama ang itawag sa kanya..

kaso kakambal na yata nya ang kamalasan. Dalwang taon na nyang kasama ang mga bata. At nagkalakas na sya ng loob at nakaipon narin sya ng pera para makauwi sa Cebu.

Nag nasunog ang mga bahay sa lugar nila.. Kaya naabu lang ng pinaghirapan nya.. Kaya back to zero  sya.  San na naman kaya sila titira..

Buti nalang natulongan sya ng kaibigan nyang si Aya na makahanap ng trabaho at mauupahan sa malate..