Vote. Comment.
ELI POV:
Masama man ang pakiramdam ko, dahil nga sa naulanan ako kagabi, mas pinili ko paren ang pumasok. Nagpaluto lang ako kay manang ng Soup bilang umagahan ko at nagbaon naren ako ng gamot ko.
Bat ba kase andami kong kamalasan na nangyare kahapon.
Sinisipon at mahihilo man pero tuloy tuloy paren sa ako paglalakad hanggang sa....
------
DEIN POV:
Oh hi everyone, so yeah this is my first point of view. Kilala niyo na naman ako diba? Sa mga di nakakakilala, I'm Deinylhor Beilg but you can call me Dein.
Naglalakad ako ngayon papunta sa aking classroom habang ang ibang studyante ay gumigilid para lamang makadaan ako.
Why they need to do that? I'm not a prince nor a king. Pare-parehas lang kaming studyante dito at pantay pantay lang, they always like that.
Tuloy tuloy lang ako sa paglalakad ng matanaw ko si Eli na pagewang gewang kung maglakad. Lasing ba ang babaeng ito? Nang makita ko na siyang malapit ng matumba dali dali akong tumakbo at sinambot siya.
Naramdaman ko na ang init ng katawan niya, mukhang linalagnat kaya agad ko siyang binuhat at dinala sa clinic.
Pinatuloy naman agad kami ng nurse at pinahiga si Eli sa isa sa mga hospital bed.
"What happened to Ms. Leinborg, Mr. Beilg?" tanong nito saakin.
" I dont know nurse, pero mukhang nilalagnat siya" sagot ko.
Kaya naman pumunt agad si Ms. Heir, the nurse para kuhanan ng temperature si Eli.
" 39.5, wait me here kukuha lang ako ng gamot niya" pagkasabi niya nito ay agad siyang umalis , samantalang ako umupo muna sa tabi ng pinaghihigaan ni Eli.
Kung titignan mo ito, mukhang mabait at maamo ang mukha pero ang totoo para to isang dragon na lagi nalang galit. I admit it, maganda siya kaso ngalang ansama ng ugali.
" Anyare kay Eli? Gash eli" tinignan ko ang nagsabi nito at nakita kong mga kaibigan ito ni Eli.
"Nilalagnat siya" simpleng sabi ko at nginitian sila.
" Wala na kaming masyadong alam dyan kay Eli, di na naman kase siya nagkukwento" Sambit ni Yue at lumapit kay Eli para hipuin ang leeg at noo nito, napailing na lamang siya.
" Ah, since nandito na naman kayong dalawa una nako ah? May class pa ko e" tinignan ko silang dalawa at tumayo na.
" Sige, salamat Dein" ngumiti naman si Yue,kaya nginitian ko siya pabalik.
Palabas na ko ng makasalubong ko si Miss Heir.
" Saan ka pupunta? " She questioned.
" Pupunta na po ako sa classroom ko, may class papo ako e and nandyan na naman po mga kaibigan ni Eli" tumango naman siya, kaya pagkasabi ko nito umalis naren agad ako.
You're so lucky to have a friend like them, Eli.
-----
ELI POV:
Naramdaman kong nakahiga ako sa malambot na kama kaya agad akong nagmulat ng mga mata, at tumingin den ako sa paligid ko, nakita ko sila Yue at Ley.
" What the hell? Ano ginagawa ko dito? " tanong ko sa kanila dahilan para tumingin sila saakin.
"You're awake, nilalagnat ka Eli" gashh! Bakit wala akong alam sa mga nangyayare?
" What? Sino nagdala saakin dito? The last time i remember naglalakad nako papuntang classroom e"
" Si dein nagdala sayo dito" pagsingit ni Ley sa usapan.
"Yung hinayupak nayon? Impossible,ansama sama ng ugali non"Dahil nga sa di ako naniwala, kinwento nila saakin ang buong pangyayare.
Can't believe it! Na tutulungan ako ni Dein/ mayabang na lalaking iyon? Gashhh!
" Drink your medicine, Ms. Leinborg" sabi ni Ms. Heir kaya agad ko naman siyang sinunod.
"You need to take a rest" dugtong pa nito, ganoon nga ang ginawa ko, at sila Yue ay nagpaalam na muna dahil may class pa daw sila.
Inip na inip nako dito, kahit gusto ko pa umalis bawal pa, kailangan ko pa daw magpahinga gashh!
Kung ano ano na ginagawa ko dito, kaso naiinip paren talaga ako!
-----
Finally, nakauwi na ren ako. Agad akong dumiretso sa kwarto para maglinis ng katawan.
Masama pa talaga pakiramdam ko, kaya hinde na ako bumaba para doon kumain kundi nagpahatid nalang ako sa isa sa mga yaya dito.
*tok* *tok*
" Ma'am andito na po pagkain niyo"
"Bukas yan, tuloy napo kayo" sabi ko habang hinahanda ko ang laptop ko. I'm planning to watch a movie.
Pagkalapag ng pagkain, agad ko na itong sinimulan kainin.
Makalipas ilang minuto natapos naren ako sa pagkain, nilagay ko na lamang ito sa side table dahil kukunin den naman nila ito.
Dumapa ako sa aking kama at agad kong pinlay ang movie na papanoorin ko.
Nandito nako sa part na nasa hospital na yung babae, lumalaban sa buhay kasama ang pamilya niya. Kailangan niyang mag pa opera, kaya di nagdalawang isip ang parents niya na gawen ito kahit na malaking halaga ang magagastos.
Good to know, the operation is succesful. Makikita mo sa kanilang mga mata na kung gaano sila kasaya.
"Mom, nagsucces! I survived" the girl said in the movie named Pia.
" Yes baby, you survived" sagot ng kanyang mommy at niyakap siya ng mahigpit , na di maiwasan na may kasamang tumulong luha. Tears of joy.
Diko na agad ito tinapos dahil naiinggit lamang ako.
How i wish, ganoon den ang parents ko. May ganoon akong pamilya. I have complete family, pero bakit ganoon ramdam kong mag isa lang ako? Bakit ganoon wala akong karamay? Ngayong may sakit ako di man lang nila ako kinamusta kung ayos lang ba ako? Kailangan paba maaksidente ako para labg magkaroon sila ng time saakin?
Napaiyak at napangiti na lamang ako ng mapait sa isipi kong ito.
I miss you so much mommy and daddy.....
-----
The Story of how we met
BINABASA MO ANG
The Story of how we met (Ongoing)
Teen FictionHer parents had no time for her, kung meron ay yun yung sermunan at ikumpara siya sa mga kapatid niya. They almost forget her. Naging pariwara na siya sa buhay. Nawalan na siya ng pake sa mga sasabihin sakanya. Sa kabila ng lahat ng yan, may isang...
