Rosas And Fire | Taekook

10. Bölüm: "Şehvet ve Nefret"

Yine uzun bir bölümle geldim. Bu yüzden bolca yorumu hak ediyor olmalıyım!!~~ Keyifli okumalar *Mariah'dan Sonsuz Kalpler*

1. KISIM: GÜLLER

10. Bölüm: Şehvet ve Nefret

Alfaların arzuyla yanıp tutuşan kırmızı gözleri, Kim Taehyung için bir kabustu. Ahşap evin dört alfa tarafından kuşatılması onu zihinsel ve duygusal bir çöküşe sürüklüyordu. Bir adım geri gitti, geç kalmış olmasına rağmen ahşap eve dönmek istiyordu. Bunu yalnızca alfalardan ürktüğü için değil, benliğini kaybetmemek için yapıyordu.

Eğer alfalardan şiddet görürlerse kendini kaybederdi ve itaat etmek zorunda olduğu kişiliği, V, ortaya çıkardı. Bunu istemiyordu. Jungkook'un alfası sayesinde uzun zaman sonra kafesten ayrılmayı başarmıştı. Her şeyini bırakıp yine dizlerinin üzerine çökmek istemiyordu. Yaşamak öylesine güçlü bir tutkuydu ki omega bencilce davranarak Jungkook'u dört alfayla birlikte bırakıp eve girdi.

Ahşap kapıyı kapattıktan sonra sırtını yasladı. Kalp atışlarının bu kadar düzensizleşmesi iyi değildi. Dışarıdaki tartışmayı işitiyordu, şimdilik yalnızca sözlü bir tartışmaydı ancak V'nin dönüşüne yol açan çok fazla şey vardı. Her an fiziksel bir kavgaya dönüşebilirdi.

Omega kulaklarını kapattı. V'ye karşı kaybetmek istemiyordu. Ancak ne kadar deneyimsiz olduğu da apaçık ortadaydı. İstemeden de olsa V'nin lafına geliyordu, "Omegalara hiçbir zaman kendilerini savunmayı öğretmediler."

Liderlik genlerini taşıyan bir omega olmasına rağmen dört alfaya nasıl söz geçireceğini bilmiyordu. Damarlarında akan soylu kanının hiçbir değeri kalmamıştı, korkaktı, kapının arkasında saklanıyordu. İşin en kötü tarafı da bu korkaklığı onun suçu değildi. Kimse ona kendini nasıl savunması gerektiğini söylememiş veya cesaretlendirmemişti. Lider bir omega doğduğunda bu kimsenin umrunda olmazdı. Kurt adamların düzeninde bir omega hiçbir şekilde başa geçemeyeceği için eğitimden mahrum bırakılırdı.

Dışarıdaki gürültüler fiziksel bir kavganın başladığına dair sinyalleri veriyordu. Omega, sırtını kapıdan ayırdı. Vicdan azabı onun bedenini ele geçirmişti. Eğer biraz önce dışarı çıkmasaydı belki de fiziksel kavga yaşanmayacaktı. Suçluluk duygusu ona cesaret verdi ve kapının kolunu sıkıca kavradı. Derin bir nefes alıp kapıyı açtığında suratına araba farlarının rahatsız edici beyaz ışıkları vurdu. Yanan gözlerini kapatıp elini yüzüne siper etti.

Kısa süre içinde Hoseok'un sesi duyulmuştu. Alfaları kovuyordu. Omega, bir betanın neye güvenerek bağırıp çağırdığını anlayamadığı için elini aşağı indirdi ve kıstığı gözleriyle karşıya baktı. Hoseok'un elinde bir silah vardı. Bunu bekliyordu. Sonuçta süreki arabayla şehre gidip geliyordu, birini kaçıracak cesareti de vardı, neden bir silah alamayacaktı ki? Ancak "silah" kelimesi Taehyung'u öylesine tahrik etti ki mavi gözler yok oldu ve yerini kahverengilere bıraktı. Omega, V'den kaçmaya çalışırken Taehyung'un ağına düşmüştü. Cinsel arzular omegayı güçlendirirken bir silahın varlığı da Taehyung'un intikam ateşini alevlendiriyordu.

Hoseok'tan nefret ediyordu.

Taehyung, şiddete karşı durarak büyümüştü. Kavgadan ve gürültüden bunalır, kaçardı. Bu sefer durumlar farklıydı, kontrolü V'ye verip tıpkı bir korkak gibi kaçmak istemiyordu. Hoseok, Taehyung'un arkadaşıydı. Bu yüzden de intikamını V değil, bizzat kendisi almalıydı.

Çetedeki diğer alfalar kurt formunda ahşap evin bulunduğu alana yaklaştılar, ardından yabancı alfaların üzerine doğru koştular. Alfalar, yabancılara hırlarken bir silahın varlığı da bu küçücük alanda yaşayan çeteyi güçlendiriyordu. Yabancılar ürktüler, çetenin her saldırıya karşı hazırlıklı oluşu ve ilkel savaşmamaları büyük bir artıydı. Bu yüzden yabancılar geri çekilmek zorunda kaldılar.