Hope (L'Fern FirstLove Series 2)

CHAPTER 3

GIRLFRIEND

"Ey Sorry na." I pouted my lips at sinunod ko yong mga babaeng nag pa pa cute sa boyfriend nila habang humihingi ng tawad. Nag puppy eyes na nga ako't lahat lahat na galit pa din siya.

"Don't talk to me."

"But I want to talk to you." Pagmamaktol ko at niyakap siya. Buti nalang naka alis na yong mga taga media. At panigurado akong kakalat na naman ito at sasabihin nilang mag kasama kami.

Well, bahala sila. I am just into modelling pero daig ko pa ang artista sa dami ng pa- parazzi na naghahabol sa akin palagi.

I my lips automatically smile ng maisip na siya na naman siguro amg rumor boyfriend ko.

"Bitawan mo ako Zariah may kasalanan ka pa sa'kin." Agad ko namam siyang binitawan at ngumuso sa kanya.

"Don't do that. You can't fool me with your pout. It's not cute."

"Sorry na." sabi ko at sumimangot.

"Why are you here? pwede kitang kasuhan ng trespassing."

"Bakit mo ako kakasuhan? wala naman akong ginawang masama tsaka wala akong ninakaw." Sabi ko at sumunod sa kanyang pumasok ng barn.

God! I miss this man so much. Napangiti ako ng maramdamang amg saya sa puso ko. Sana ganito lang kami.

"Now arrest me if you want Atty. I will steal, despoil and ransack you heart anytime." Ngumiti ako at nakita ko ang gulat sa mukha nito. "I just want to let you know. In case it will happen. I procure it knowingly. So that I wont be on jail because of complicity."

"You are my accomplice for stealing your heart. No, you give it deliberately." I winked at him.

Hindi kona hinintay ang sasabihin niya at tumalikod na ako.

I wave my hands to bid my goodbye.
Napangiti ako ng makita ang gulat sa mukha nito.

Sumampa ako sa kabayo. Masaya kong pinatakbo papalayo sa barn ang kabayo.

Nang makarating ako ng manor saktong kinakausap ni mommy at daddy ang tagapangalaga at mukhang pinapa galitan. Na konsensya tuloy ako at naawa kay manong.

Napalingon silang lahat sa akin. Agad na dumalo sa akin ang nag aalalang mukha ni mommy at galit na mukha ni daddy.

"Mom? what happened." tanong ko kahit alam ko naman kong bakit.

"Saan ka pumunta kanina ka pa namin hinahanap!" galit na sambit ni daddy.

"Daddy naman malaki na ako. I know how to drive and detour this horse."

"Kahit na kanina pa nag alala sayo ang mommy mo hindi ka man lang nag paalam sa amin."

"Sorry mom." sabi ko at nalungkot ng niyakap ako ni mommy. Nakonsensya pa tuloy ako.

"Dad sorry na wag mo ng pagalitan so manong ako naman po ang may kasalanan." Sambit ko dahil mukhang mapapalayas pa si manong dahil sa kalandian ko.

Napangiti ako ng maalala ang nangyari kanina.

"Anong ngini-ngiti mo diyan?" Agad namang sumeryuso ang mukha ko at umiling.

"Zal asan na si Zar-

Hindi na natuloy ni uncle ang sasabihin niya ng makita ako at napahinga naman ito. Ganon na ba ako ka tagal nawala.

Hello Zariah? Ang haba haba ng nilakbay mo nakaabot kapa ng kabilang hacienda. Sambit naman ng kabila kong isip.

"Sorry mom, dad and tito. At sorry din manong pati ikaw tuloy napagalitan dahil sakin." Humingi ako ng pasensya sa kanila. Nakita ko naman ang mangha sa mukha ni Manong tagapangalaga at masaya dahil siguro hindi ito masisi sante dahil sa akin.