I Need a Gangster

7.3 JEAN

"İçki satışlarımızı şehrin dört bir yanındaki yasal dükkanlarda gerçekleştiriyoruz. Ciromuz o kadar yüksek ki yurt dışı ihracatları da hesaba katılınca silahların girdi çıktısı asla çek defterlerinde belli olmuyor."

Barty'nin sesi aşağı kattan gelirken Jean ofisinde sargısını değiştiriyordu. Anlaşmayı imzalamak üzere olmalılardı. Yeni müttefiklerinin kim olduğunu merak etti. Ama daha önemlisi bu müttefikin Potter'ı yakalamada yardımı olup olmayacağı gerçeğiydi.

"Ve burası da mütevazı karargahımız..."

Jean gözlerini devirdi. Barty'nin kinayeli sohbetlerini severdi fakat bu kez fazla şova kaçmıştı. Karargahları dört katlı devasa bir köşktü. En üst kat tamamen Marvolo ve Jean'e aitken kalan 3 kat ise Ölüm Yiyen işleri içindi. En üst kata açılan tek bir kapı vardı ve bu kapı daima kilitliydi. Bu şekilde işkolik iki insanın kendilerine ait bir daireleri oluyordu. Böylesine devasa bir yeri sarkastik biçimde tanıtan tek kişi Barty olurdu elbette. Hermione ise şu an en üst kattaki dairelerinde değil, karargahın çalışma odasındaydı.

Bu esnada kapı çalındı.

"Miss Granger!"

Kapı açılmadı sadece kapının öteki tarafından adı seslenildi.

"İçeri gel Yaxley."

Yaxley yavaşça kapıyı aralayıp başını uzattı, "Bay Riddle ve Bay Krum'un maiyeti geldiler."

Hermione kaşlarını çattı. Krum mu?

"Tamam...geliyorum."

Yaxley kapıyı kapatıp aşağı inen merdivenlere yöneldi.

Bu Viktor olabilir miydi? Krum soyadı -özellikle de İngiltere'de- kesinlikle yaygın değildi. Hemen hazırlanıp üzerine ceketini geçirdi ve katta Bellatrix'le buluşup aşağıya indiler.

Bu gerçekten de Viktor'du! Viktor ile Hermione çocukluk arkadaşı sayılırlardı. Viktor'un ailesi Grindelwald tarafından öldürüldükten sonra genç adam bir süre Rusya ve Bulgaristan'a gitmişti. Hermione sonra ondan haber alamamıştı. Ama şimdi buradaydı!

"Herm-ovn-nini? Bu sen misin?"

Jean gülümsedi, "Viktor! Seni gördüğüm için çok mutluyum." diyerek ona yaklaştı ve dostane bir edayla sarıldı.

"Grindelwald'u sen öldürmüjsün, Mione. İntikamımı aldın, sana borcluyum."

Jean mühim değil dercesine elini havada salladı.

Marvolo yüzünde donuk bir tebessümle yaklaştı, "Tanışık olduğunuzu bilmiyordum." Marvolo'nun içinde filizlenen kıskançlığı sezdi ve bu ona garip bir haz verdi. Yine de Tom'un asabiyetini dindirmenin vaktiydi.

"Herm-ovnni benim kız kardejim gibiydi. Çocukluk arkadajım." dedi Krum koyu renk saçları ve kalın kaşlarını aydınlatan gülümsemeyle.

"Ve de onu sevdiceğiyle ben tanıştırdım öyle değil mi?" diyerek sırıttı Hermione. Hala yarası sızladığı için halsiz olsa da Luna'yı düşününce gülümsedi.

Krum yüzünü gösterdi, "Luna'yla biz gecen yıl evlendik. O jimdi İtalya'da botanik ve bitkibilimle ilgilenior. Yakında İngiltere'ye dönejjek."

Marvolo'nun gözlerinden çıkan buz gibi bakışlar yumuşadı, "Ne hoş. Sizi birlikte ağırlamak isteriz. Luna Lovegood'dan söz ediyorsunuz doğru muyum?"

"Aynen öyle." dedi bir kolunu Tom'a dolayarak Jean. Sonra Viktor'a döndü, "Sizinle iş yapacağımız için çok mutluyum. Dumbledore, Grindelwald'un yaşamasına izin vermişti. Grindelwald'dan sonra şimdi de Dumbledore'u öldürme vaktimiz geldi."