Sınav haftasıydı önümüz ve benim hala bir sürü konu eksiğim vardı. Nasıl kapatacağımı ne yapacağımı hiç bilmiyordum. Can'ı arayamazdım çünkü o da bu sıralar derslerle çok yoğundu. Geriye seçenek olarak sadece Yusuf kalıyordu.
Telefondan Yusuf'un numarasını bulup aradım. Birkaç kere çalmadan sonra telefon açıldı.
-Alo Yusuf!
-Alo selam ben Yunus.
-Selam,Yusuf orada mı?
-Yusuf ile Didem içeride ders çalışıyorlar sanırım.
-Öyle mi?Tamam ben rahatsız etmeyeyim.
Boğazımda bir düğüm hissettim,Didem ve Yusuf ikisi beraber ders çalışıyorlar çok ağır gelmişti bu. Aslında bunun bir gün olabileceğini biliyordum yani Yusuf'un yanında illa ki birini görecektim ama bu kadar erken olacağını beklemiyordum ya da ben durumu yanlış anlıyordum onlar sadece iki en yakın arkadaştılar.
-İpek orada mısın?
Yunus'u duymamla düşüncelerimden sıyrılıp ona döndüm.
-E...evet buradayım.
-E sen ne diyecektin Yusuf'a? Ben ona iletirim.
-Çok önemli bir şey değildi ya, ben de ondan ders çalıştırmasını isteyecektim.
-Onlar biraz yoğun gibiler.
-Tamam teşekkür ederim.
-Bir dakika İpek, istersen ben çalıştırabilirim seni.
-Boşver yaa senin de işin vardır.
-Yok hayır yani istersen çalıştırmayayım sen de sınavda bildiğin yerden gelen soruları çöz.
Yunus haklıydı aslında, eğer kendime çalıştıracak birini bulamazsam sınavlarda yalnızca dört beş soru çözebilirdim.
-Peki teşekkür ederim. Yarın cumartesi ya müsait misin?
-Evet kaç gibi nerede?
- İki gibi okulun kütüphanesinde olur mu?
-Tamam beraber mi gidelim yoksa orada mı buluşalım?
-Orada buluşalım.
-Tamam.
-Teşekkür ederim görüşürüz.
-Görüşürüz.
Yunus'a minnettardım bu konuda nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyordum.
Gözlerimi açtığımda saatin on olduğunu farkettim ve hızlıca yatağımdan çıktım. Mutfağa gittiğimde annemin uyanmadığını fark ettim,ben de onlara sürpriz yapmaya karar verdim.
Çayı ocaktan alıp masanın üzerine koydum ardından saate baktım annemleri uyandırmak için odalarına gittim kapıyı tıklattım ve içeri girdim.
-Günaydınnn!
Annemle babam uyku mahmurluğuyla kafalarını bana çevirdiler.
-Günaydın İpek!
-Günaydın Nazlı Sultan.
-Günaydın kızım!
-Günaydın babacığım,e hadi kalkın saat on bir oldu.
Odalarından çıkıp tekrar mutfağa geçtim bardaklarına çayları koyup sandalyeme oturdum. On dakika sonra annemler de gelip kahvaltıya oturdular.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLHUN (TAMAMLANDI)
Fiksi Remajaİpek'in okula gitmek için büyük bir nedeni vardı: Yusuf. İlk gördüğü anda ona aşık olmuştu. ~ Beni nasıl buldun? Ben bile kendimi bulamazken? Bir inanışa göre insanlar dört ayak, dört el ve iki kafayla doğarmış ve sonra birbirlerinden ayrılırlarmış...
