Unwanted Waves (ECS#1)

Kabanata 22

Kabanata 22

Gone

I was broken before but the world broke me more. No matter how hard my heart is broken, the world doesn't stop for my own grief.

I've gone through darkness and back.

"Happy 5th birthday, Federica!" I greeted her while holding a small purple cake.

Sobrang cute ng batang babae na nasa harapan ko at nagtata-talon sa sobrang tuwa matapos makita ang kulay ng cake na hawak ko. She was wearing a purple summer dress, white flat-sandals and purple bunny head band. Today is her birthday and since I am the only one who is not busy here in the mansion, I am the only one with her to celebrate her birthday. Muntik ko na ring makalimutan ang birthday ng batang ito. Mabuti nalang pala at naalala ko kanina habang nasa biyahe ako. May dahilan na ako kung bakit nandito ako!

"Yey! Puple cake! I love purples, mommy!" she giggled and clap her hand a bit.

Napangisi naman ako. Dahan-dahan kong inilapag ang maliit na cake na b-in-ake ko para sa kaniya upang mahipan niya ang kandila. Tuwang-tuwa siya ng mamatay ang kandila sa cake. Idinutdot niya ang maliit niyang hintuturo sa icing at tinikman iyon.

"Baby Eri, let's slice the cake first." sabi ko. 

Kinuha ko ang kutsilyo sa gilid ko at hiniwa na ang cake. Naglagay ako ng maliit na slice ng cake at platic na tinidor sa plato ni Federica. She's just five years old pero marunong na siyang humawak ng untensils. Medyo maamos at makalat nga lang siyang kumain kaya kailangan pa ring bantayan.

Lumapit ako sa kaniya habang kumakain siya upang itali ang kaniyang mahaba at straight na buhok. This little girl is very pretty. Nakuha niya ang buong itsura niya sa kaniyang ama. Ang kaputian ng kaniyang balat at ang pagiging blonde ng buhok niya ay ang nagpapatunay na isa siyang half-russian. Iyong mata at ugali lang ata ang nakuha niya sa mama niya.

"Mommy where are the others? It's my birthday today but you are the only one with me. I'm sad."

Pinisil ko ang kaniyang pisngi nang makita kong sumimangot siya. Ngumiti ako bago nagsalita. "Your Lolo is busy today, Eri. He's busy managing the company. Your mom is also busy with her work. But don't worry, later we will celebrate your birthday again. We will be with your Uncles and Aunts later. Even your mommy. What do you want to do today, baby?"

"What about you, Mommy-Tita? Aren't you busy with your work?" tumaas ang kilay niya kaya natawa ako.

Umiling ako. "No, baby. Your Mommy-Tita don't have work today."

"But Lolo said, you're super busy because the hotel you're managing is big and far here! Why are you here at home, Mommy-Tita? To just celebrate my birthday or you have other reasons?"

Natawa ako at pinisil ang magkabilang pisngi ni Federica gamit ang dalawang kamay ko. Hindi ako maka-paniwalang five years old palang siya. Sobrang dami na niyang alam. Iniisip ko tuloy kung paano siya pinalaki ng pinsan ko. Nasisiguro ako na mahirap magpalaki ng anak ng mag-isa lang. Mabuti nalang at hindi nagtatanong itong si Eri tungkol sa papa niya. Hindi ko iyon masasagot dahil hindi ko naman alam kung bakit naghiwalay si Dahlia at ng kaniyang Russian husband. Wala pa ako rito sa mansion nang mangyari iyon.