KORUMAM DEGIL SEVGİLİM OLUR MUSUN? (Komando Serisi -I-)

Bilinçaltı

《+18 icerik bulunmaktadır. Okurken uyariyi goz önünde bulundurarak okuyunuz!》

Gözlerimi açtığımda bikinilerimle kumsalda yatıyordum. Gülümseyerek doğrulduğumda Seth, üstündeki deniz şortuyla ayakta dikiliyordu. O mükemmel bir fiziğe sahipti. Yerden kalkıp arkadan beline dolandım ve çenemi sırtına bastırdım.

“Sonsuzluğa yaklaştığımı hissediyorum.”

“Yaklaşıyorsun.” Dedi ve bana dönüp çenemi tuttu. “Eğlenmeye hazır mısın, sevgilim?” çarpık bir şekilde gülümsedim.

“Her zaman!” birden belimi tutup denize koştu ve derinlere girince beni dibe çekti. Çok tuhaftı. Ama suyun altında nefes alabiliyordum. Birden birlikte yüzeye çıktık. “Bu garipti.” Dedim. Ama o bunu umursamadı ve kollarını bana dolayıp dudaklarımdan öpmeye başladı.

“Artık her şey garip!” dedi geri çekilirken. “Gel hadi.” Beni denizden çıkardı. Birlikte kumlara oturduk. Etrafa bakındım. On metre ileride iki katlı şirin bir ev dışında hiçbir şey yoktu. Hatta bulunduğumuz yer sadece bu kadar alandan oluşuyordu. Diğer taraflar fazlasıyla aydınlık ve ürkütücüydü.

“Bu bir rüya mı?” diye sordum. Güneşten kısılan gözlerini bana çevirdi ve bikinimin askısıyla oynamaya başladı.

“Duymak istediğin ne? Rüya olması mı yoksa gerçek olması mı?”

Gülümsedim ve omuz silktim. “Senin olduğun yer burasıysa ve burası rüyaysa bu bile kabulüm.” Kaşlarını çatıp başını öne eğdi. “Ne oldu Seth? Bana söylemediğin bir şey mi var?”

“Çok şey var.” Dedi hüzünle. “Sadece bir şey değil.”

“O zaman bir yerden başlayabilirsin. Daha fazlaca vaktimiz varmış gibi hissediyorum.”

“Evi gezmek ister misin?” diye sordu ve elini bana uzattı. Anında tutup beni kaldırmasına izin verdim. Birlikte eve doğru yürüdük. Bu harikaydı. Boştaki elimi de elimi tuttuğu koluna doladım ve onu biraz daha kendime çektim. O şekilde evin önüne geldiğimizde uzanıp kapıyı açtı. İçeriye girdiğimde şok oldum. Ne? Nasıl? Ben orada beyaz bir odada, her yerimde kablolarla yatıyordum. Seth ise başımda oturuyor ve elimi sımsıkı tutuyordu. Korkuyla Diğer Seth’e baktım.

“Burası bir ev değil!”

“Hayır.” Dedi kafasını iki yana sallayarak. “Orası senin gerçek evin, Derin.”

Ağlayarak ona döndüğümde makinedeki kalp atışlarım hızlandı ve başımda oturan Seth korkuyla ayağa kalktı. Şuanda kesinlikle kafayı yiyordum!

“Sakin ol, sevgilim!” dedi kapının önünde duran Seth. “Sakin ol ve sadece düşün.” Dediğini yaptım. Sakin olduğumda makinedeki ses düzene girdi.

“Bunu bana açıklamalısın.”

Başıyla onayladı ve elini uzattı. Anında tuttum. Beni yine kumsala götürdü. “Uzun bir süre nefessiz kaldın ve bu beynindeki bazı hücrelere zarar verdi. Doktorlar nefesini kontrol altına aldılar. Ciğerlerindeki problemde geçti ama sen şuanda onlara hiçbir yanıt vermiyorsun.”

“Yani komadayım!”

Başıyla onayladı. “Şuanda kendi bilinçaltındasın. Ama aynı zamanda da her şeyin farkındasın. Yani ben gerçek değilim. Gerçek olan şuanda elini tutan ve senin için üzülen kişi.”

“Ya dönmeye hazır değilsem. Ya burada kafamın içinde canlandırdığım şeye ihtiyacım varsa?” ona sımsıkı sarıldım. "Sana ihtiyacım var Seth! Dönüp de sana veda etmeye hazır değilim.”